ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 62

วันรุ่งขึ้นเนลล์ตรงไปที่ อันนิ่ง อินเตอร์เนชั่นแนล

หลังจากการเซ็นสัญญาหลายครั้งในที่สุดซิงฮุยก็ได้เป็นหุ้นส่วนอย่างเป็นทางการของ อันนิ่ง อินเตอร์เนชั่นแนลเนื่องจากนี่เป็นคำสั่งโดยตรงจาก กิดเดียนผู้บริหารระดับสูงจึงไม่มีใครกล้าแสดงความคิดเห็นแม้จะแปลกใจก็ตาม

เมื่อสัญญาจบลงแมทธิว พาเนลล์ไปที่แผนกประชาสัมพันธ์ และประกาศตำแหน่งของเธอในฐานะหัวหน้า เนลล์เคยสร้างชื่อให้ตัวเองในเฟิงฮัวในช่วงสองปีที่ผ่านมา แม้ว่าเธอจะมีโปรไฟล์ต่ำ แต่คนในวงการส่วนใหญ่ก็ยอมรับเธอและยอมรับในศักยภาพของเธอ พวกเขาดีใจที่ได้รู้ว่าประธานลีย์ได้เธอมา

แน่นอนว่ายังมีคนอื่น ๆ ที่มีประวัติการทำงานอันยาวนานซึ่งจับจ้องตำแหน่งหัวหน้าด้วยแต่ในที่สุดก็ไม่ว่าง อย่างไรก็ตามเนลล์ก็มาจากไหนไม่รู้และคว้ามันไปจากพวกเขา

แม้ว่าพวกเขาจะมองเห็นหัวหน้าคนใหม่ของพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคงซุบซิบกับพวกเขาในขณะที่ทีมงานต้อนรับเธออย่างอบอุ่น เนลล์เข้าใจสถานการณ์บุคลากรในแผนกน้อยลงและบอกว่าเธอจะเริ่มงานในวันรุ่งขึ้นก่อนกลับ

หลังจากออกจาก อันนิ่ง อินเตอร์เนชั่นแนล แล้วเธอก็เดินทางกลับไปที่ ซิงฮุย เธอโทรหาฮันนาตอนที่เข้ารับตำแหน่งซิงฮุยครั้งแรก

วันนี้บังเอิญเป็นวันสุดท้ายที่ฮันนา ทำหน้าที่แจ้งลาออกและเข้าทำงานกับเธออย่างเป็นทางการ เนลล์รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ช่วยที่ดีคนนี้มาอยู่กับเธอ และรองประธานลูอิสก็อยู่รอบ ๆ เนลล์ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับซิงฮุยมากเกินไปในขณะนี้

หลังจากที่ฮันนา คุ้นเคยกับที่ทำงานแล้วเนลล์ก็ได้รับโทรศัพท์บอกให้เธอไปดูที่ร้านของเธอ จากนั้นเธอก็จำได้ว่าเรื่องนี้ถูกทิ้งไว้หลังจากวางร้านเล็ก ๆ เพื่อโอนกรรมสิทธิ์ มักจะหลุดออกไปจากความทรงจำของเธอถ้าไม่ใช่การโทร

หลังเลิกงานเนลล์พาไปที่ร้านแทนสวนของลีย์ คนที่เธอนัดหมายด้วยได้มาถึงและกลับกลายเป็นญาติของโซอี้หลังจากการซักถาม

สำหรับระยะเวลาที่โซอี้ ได้ทำงานในร้านเธอทำผลกำไรที่ชัดเจน แน่นอนว่าเธอแทบรอไม่ไหวที่จะแจ้งข่าวกับครอบครัวของเธอพร้อมกับโอกาสดีๆที่มอบให้ เนลล์ยิ้มโดยไม่แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม เธอยังให้ราคาพิเศษสำหรับบางรายการ การโอนกรรมสิทธิ์เป็นไปอย่างราบรื่น

เวลา 20:00 น. ตามเวลาที่เธอกำหนด

เนลล์โทรไปที่สวนของลีย์ล่วงหน้า เพื่อแจ้งให้ป้าจอยซ์ทราบว่าไม่จำเป็นต้องเตรียมอาหารเย็นให้เธอ เพราะคืนนี้กิดเดียนทำงานล่วงเวลา เขายังคงต้องอยู่ที่ทำงาน เธอเดินออกจากร้านโดยไม่รู้ตัวว่าข้างนอกกำลังฝนตก

เนื่องจากเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงอากาศจะหนาวจัดจากสายลมที่พัดมาจากทางเหนือและฝนก็ทำให้ความหนาวเย็นลงอย่างรุนแรง เธอกอดเสื้อกันหนาว เธอก้าวไปที่โรงรถพร้อมกับส่งข้อความถึงเขาบนวีแชท

เมื่อรู้ว่าชายคนนั้นยังอยู่ในที่ทำงานเธอจึงขับรถไปที่เคลียร์วอเตอร์วิลล่า เธอได้รู้ถึงรสนิยมที่ชอบของกิดเดียนจากการทำอาหารเมื่อคืนวาน

เนลล์รู้ว่าชายคนนั้นเป็นคนจู้จี้จุกจิกเรื่องของกิน โดยเฉพาะอาหารที่ทำโดยป้าจอยซ์และเคลียร์วอเตอร์วิลล่า ดังนั้นเธอจึงไปที่นั่นแม้ว่ามันจะค่ำแล้วก็ตาม

โชคดีที่ไม่ต้องกังวลใจมากนักเนื่องจากรถไม่ติดมากในตอนกลางคืน และที่ตั้งของเธออยู่ใกล้กับเคลียร์วอเตอร์วิลล่า หลังจากสั่งซื้ออาหารกลับบ้านไปสองสามอย่าง เธอก็ติดต่อกับไปที่บริษัทลีย์

เมื่อกลับไปยังบริษัทในห้องทำงานของประธานกิดเดียนยังคงมีในการประชุมอยู่ ในฐานะคนปัจจุบันที่ต้องรับผิดชอบของบริษัทลีย์เขายุ่งมากเพราะทุกเรื่องต้องผ่านเขาก่อน

ยิ่งไปกว่านั้นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่พัฒนาขึ้นใหม่จากต่างประเทศเพิ่งประสบความสำเร็จ เมื่อมีการจัดเก็บตามเทคโนโลยีนี้กิดเดียนจึงรู้สึกสบายใจมากขึ้นที่จะให้ความสนใจส่วนตัวในหลาย ๆ ด้าน ดังนั้นจึงมีการจัดประชุมในต่างประเทศเมื่อเร็ว ๆ นี้

เมื่อเนลล์ถึงที่หมายหน้าจอขนาดใหญ่ของบริษัทยังคงฉายภาพการประชุมอยู่ เธอหยุดชั่วคราวก่อนที่จะทำการถอดหมวกออก เธอเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง กิดเดียนยุติการประชุมอย่างรวดเร็วและลุกขึ้นเมื่อเธอเข้ามาในห้อง

"ฝนตก?"

เมื่อสังเกตเห็นความชื้นบนร่างกายของเธอเขาก็ถามพร้อมกับขมวดคิ้ว เนลล์ยิ้มและลูบไล้เส้นผมที่เปียกฝนอย่างไม่ใส่ใจ เธอวางอาหารลงบนโต๊ะแล้วพูดว่า

“ฝนตกปรอย ๆ นะ ฉันเดาว่าฤดูหนาวกำลังจะมาถึง”

กิดเดียนเงียบหายไปในห้องทำงานโดยไม่พูดอะไร แล้วเปิดฮีทเตอร์ในห้องทำงาน เนลล์พูดต่อ

“ฉันรู้ว่าคุณยังไม่ได้ทานอาหารเย็นดังนั้นฉันจึงซื้อมาฝากจากเคลียร์วอเตอร์วิลล่า ฉันทำได้ดีไหมละ? คิดว่าฉันไม่เป็นห่วงหรอ?” กิดเดียนอมยิ้ม

“ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการดูแลจากคุณนายลีย์ ผมรู้สึกมีความสุขมาก”