ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 652

มันเป็นความรู้สึกราวกับฝันที่สะท้อนให้เห็นในความเป็นจริง

ดังนั้น แม้ว่านาตาลีจะเย็นชากับเรื่องนี้ แต่สาวใช้ที่บ้านก็แอบมีความสุข สถานที่เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลอง

ตัวอย่างเช่น หนึ่งในสาวใช้นั้นได้พยายามอย่างหนักที่ตกแต่งสถานที่นี้ด้วยดอกไม้ใหม่ และพวกเขาก็ทำความสะอาดบ้านอย่างดีเป็นพิเศษ

อีกตัวอย่างหนึ่งคือ งานเลี้ยงใหญ่ที่เตรียมไว้ในคืนนี้ ไม่ใช่เพียงเพราะคำสั่งของซาเวียร์

แม่ครัวหญิงค่อย ๆ เติมซอสสูตรลับของเธอลงในจาน เพิ่มรสชาติให้ดียิ่งขึ้น เมื่อได้ลองเทียบกับเมื่อก่อน

แน่นอน นาตาลีไม่สนใจเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว

ลูซี่มีลางสังหรณ์

เป็นเพราะเด็กสาวคนหนึ่งมาขอลายเซ็นอย่างเขินอาย ตอนที่เธอถูกโจเอลพาไปเดินเล่นในสวนหลังบ้าน

เด็กสาวคนนี้เป็นสาวใช้ในบ้าน เธอรักในการทำความสะอาด มือของเธอก็ทำอย่างคล่องแคล่ว นี่คือเหตุผลที่นาตาลีคอยให้เธออยู่ข้าง ๆ ตลอด

เด็กหญิงคนนี้รับผิดชอบงานเบา ๆ อย่างเช่น ดูแลแค่ห้องของนาตาลีกับเสื้อผ้าในทุก ๆ วัน

ลูซี่จ้องไปที่เธอ พร้อมกับเซ็นไปด้วยความยินดี

หลังจากที่เธอเซ็นลายเซ็นเสร็จแล้ว เธอถามว่า “คุณไม่เกลียดฉันเหรอ?”

เด็กสาวรีบส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

“เราไม่ได้เกลียดคุณ พวกเราชอบคุณมาก ๆ ฉันเคยดูละครทุกเรื่องที่คุณแสดงเลย คุณสวยและเหมือนนางสวรรค์ในละครเลยค่ะ”

ลูซี่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ

“คุณพูดเหมือนตัวจริงฉันไม่สวยเลยนะคะ”

เธอกลัวว่าลูซี่จะเข้าใจผิด เด็กสาวส่ายหน้า

“ไม่จริง คุณสวยกว่าในทีวีเสียอีก จริง ๆ นะ"

เด็กสาวพยักหน้าอย่างหนักราวกับไม่เชื่อ

ลูซี่แค่แสดงความคิดเห็นเพื่อหยอกเธอเล่น ไม่คิดว่าเธอจะจริงจังขนาดนั้น ดังนั้นเธอจึงหัวเราะออกมา

“เอาล่ะ ฉันแค่แกล้งคุณเล่น ขอบคุณที่ชอบฉัน”

เด็กสาวจึงถือรูปถ่ายพร้อมลายเซ็น เดินจากไปอย่างมีความสุข

โจเอลที่คอยดูอยู่ข้าง ๆ ก็เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา

“จิ๊ ๆ เด็กสาวเหล่านั้นตามองแต่คุณเท่านั้น ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่ พวกเขาก็มีตาไว้มองแค่คุณเท่านั้น คุณมีเสน่ห์มากกว่าผมอีก”

ลูซี่เลิกคิ้วอย่างเย้ยหยัน “แน่นอนสิ ไม่อย่างนั้น ทำไมคนที่เป็นเพลย์บอยอย่างคุณถึงถูกฉันถอดเขี้ยวเล็บได้ล่ะ?”

โจเอลหัวเราะเบาๆ "ใช่ ๆ ภรรยาของผมดีที่สุด ไม่มีใครต้านทานเสน่ห์ของเธอได้เลย”

ทั้งคู่หยอกเล่นกัน ขณะที่เวนดี้เดินเข้าไปหาพวกเขา

“พี่สาว”

ลูซี่กับโจเอลหันกลับไป เห็นเวนดี้ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาอย่างนอบน้อม

เมื่อย้อนกลับไปที่คำพูดที่เธอพูดเรื่องตลกกับโจเอล ลูซี่ก็หน้าแดง เธอรู้สึกอาย

“คุณคือเวนดี้ใช่ไหม? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?"

เธอสางผมอย่างเก้ ๆ กัง ๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจ

เวนดี้จ้องไปที่ริมฝีปากของเธอด้วยรอยยิ้ม “หนูได้ยินมาว่าพวกพี่กำลังเดินเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน หนูเลยแวะมาดู

หลังจากหยุดไปสักพัก เธอก็หันไปหาลูซี่และพูดว่า “พี่สาว หนูชอบการแสดงของพี่มาก พี่ถ่ายรูปกับหนูและเซ็นลายเซ็นให้หนูได้ไหมคะ?”

ลูซี่ถึงกับอึ้ง

เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้

เธอสบสายตากับโจเอล ขณะที่อยู่ในอารมณ์ที่แตกต่างกัน

ลูซี่ทำตามทันที “ได้สิ”

เวนดี้หยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างกระตือรือร้น ขอให้โจเอลช่วยถ่ายรูปพวกเธอ