ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 694

เก้าอี้เหล็กหุ้มอย่างหนาเพื่อไม่ให้อึดอัด

บนโต๊ะข้าง ๆ เป็นชายามเช้าและของว่างที่สาวใช้เพิ่งนำเข้ามา รวมทั้งจานผลไม้ที่นาตาลีเพิ่งเสิร์ฟ มันถูกจัดมาอย่างสมบูรณ์สำหรับมื้ออาหาร

สภาพอากาศในเดือนมีนาคมและเมษายนเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด สะดวกสบายที่สุดในการดื่มชา และอาบแดดท่ามกลางแสงแดดอันอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิ

นาตาลีจิบชา หรี่ตายิ้มเล็กน้อย ขณะที่เธอแสดงออกอย่างสบายใจ

อย่างไรก็ตาม ถัดจากเธอ ซาเวียร์รู้สึกเศร้าใจ เขามองดูนาตาลีอย่างระมัดระวังและถามอย่างไม่แน่นอน “ภรรยา น้ำชายามเช้านั่น…มีของให้ผมไหม?”

นาตาลีหยุดและมองไปทางด้านข้าง “คุณต้องการด้วยเหรอ?”

ซาเวียร์พยักหน้า จากนั้นเขาเห็นเธอรินน้ำอุ่นหนึ่งถ้วยจากหม้อที่อยู่ใกล้ ๆ ให้เขา

“ดื่มน้ำเถอะ คุณวางแผนจะดื่มชาชนิดใดเมื่อคุณได้รับบาดเจ็บ”

ซาเวียร์พูดไม่ออก เขามองดูถ้วยน้ำต้มธรรมดาที่เป็นไปไม่ได้อยู่ข้างหน้าเขา และไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

“ที่รัก ผมเจ็บแค่ขาและซี่โครง ไม่ใช่ท้อง ดื่มชาไม่ได้เหรอ?”

“ใครบอก” นาตาลีโต้กลับอย่างมั่นใจ “คุณไม่รู้หรือว่าชาเย็นมาก? หากคุณต้องการฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ อย่าแม้แต่จะแตะต้องชาหรือปูใด ๆ เลย ระวังตัวเองด้วย”

หลังจากที่เธอพูด เธอก็ไม่สนใจเขาอีกต่อไป และยังคงดื่มชาและกินขนมของเธอต่อไป

เมื่อถูกเธอปฏิเสธด้วยวิธีนี้ ซาเวียร์ก็รู้ว่าไม่มีความหวังให้เขาดื่มชาในวันนี้ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือหยิบถ้วยน้ำขึ้นมาดื่ม

โชคดีที่บรรยากาศมันสงบ เขาเลยไม่สนใจว่ากำลังดื่มอะไรอยู่

ทั้งสองเพียงนั่งเงียบ ๆ อาบแดด

หลายสิ่งหลายอย่างได้เกิดขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ในเวลานี้ ทั้งสองนั่งด้วยกันราวกับว่าหัวใจของพวกเขาเชื่อมต่อกัน ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลย

ท้ายที่สุด พวกเขาแต่งงานกันมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว

พวกเขามีความเข้าใจโดยปริยายถึงหลายสิ่งหลายอย่างในใจแล้ว ไม่จำเป็นต้องพูด และพวกเขาก็ไม่ต้องการที่จะพูดอะไรด้วย เพียงแค่ชำเลืองมองเพียงครั้งเดียว พวกเขาก็รู้ทุกอย่างที่จำเป็นต้องรู้แล้ว

อย่างไรก็ตาม หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว ซาเวียร์ก็ยังตัดสินใจบอกเธอว่า สเปนเซอร์มีแผนจะลอบสังหารเขา ท้ายที่สุด เขาได้จัดการเรื่องนี้ในแบบของเขา เพื่อเห็นแก่ตระกูลไรท์

นาตาลีเป็นคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่จากตระกูลไรท์ ดังนั้นเธอจึงมีสิทธิ์ที่จะทราบเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม เธอไม่แปลกใจหลังจากฟังเรื่องนี้

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็เล่าให้เขาฟังว่าเอมิเลียมาพบเธอหลายครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

อารมณ์ของซาเวียร์เริ่มซับซ้อนขึ้นในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้น จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยอารมณ์ “ในท้ายที่สุด เรื่องนี้เริ่มต้นเพราะผม และเป็นความผิดของผมด้วย ถ้าตอนนั้นผมไม่ลังเลใจ ก็คงจะไม่ทำร้ายทุกคนในวันนี้ แนท คุณลำบากมาหลายปีแล้ว”

ขณะที่นาตาลีตัวแข็ง ดวงตาของเธอก็มืดลงอย่างไม่สบายใจ จากนั้นเธอก็พ่นเสียงเย็นชา แสร้งทำเป็นไม่สนใจ “ใครจะไปสนเรื่องความทุกข์ที่คุณเพิ่งพูดถึง?”

แม้ว่าเธอจะพูดอย่างนั้น แต่ดวงตาของเธอยังคงฉายแววด้วยน้ำตาทางอารมณ์

เมื่อเห็นสิ่งนี้ซาเวียร์อดไม่ได้ที่จะยิ้ม จู่ ๆ เขาก็เอื้อมมือไปจับมือเธอ

“เมียจ๋า ผมรักคุณ”