ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 785

ราวกับว่าก้อนหินถูกโยนลงไปในทะเลสาบ

หัวใจของเกรกอรีจมลงไปในทะเลลึก ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขาเริ่มตื่นตระหนก เขาหดหู่เหมือนอย่างที่เคยเป็น แต่ก็มีแสงลึกลับส่องประกายในแววตาของเขา

“วิกกี้ ฉันบอกว่าให้เธอกลับมาคุยเรื่องนี้กันอีกครั้ง”

“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณแล้ว” วิกกี้พูดจาห่างเหิน เสียงของเธอก็ฟังดูอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด “เกรกอรี ที่คุณพ่ายแพ้ให้กับฉันในวันนี้ คุณสัญญาว่าคุณจะให้อะไรก็ได้กับอีกฝ่ายที่ชนะ”

ชายคนนั้นนิ่งเงียบไป

เธอพูดต่อว่า “เราจะมุ่งเน้นไปที่ปัญหานี้ และยุติการเป็นหุ้นส่วนกันตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ถ้าไม่มีอะไรจำเป็น เราคงไม่ต้องมาเจอกันอีก เพราะถ้าได้เจอกันอีกคุณคงตายแน่ ๆ อีกอย่างฉันเคยพูดไปแล้วว่าฉันจะไม่ปล่อยให้พี่น้องจากองค์กรนกหงส์หยกของฉันต้องตายเปล่าแน่ ๆ"

พอพูดจบเธอก็ทำเป็นไม่สนใจเขาและหันหลังเดินจากไป

เกรกอรีตะโกนไล่ตามหลังว่า “หยุดเธอไว้เดี๋ยวนี้!”

ต่อมาชายรูปร่างกำยำสองสามคนกระโดดออกมาจากที่ไหนสักแห่ง และขวางทางของวิกกี้เอาไว้

การแสดงออกของวิกกี้เปลี่ยนไปอย่างจริงจัง เธอหันกลับไปมองเกรกอรี และพูดจาข่มขู่เขาว่า “คุณต้องการให้ฉันออกแรงใช่ไหม?”

เกรกอรีรู้อยู่แล้วว่าวิกกี้ไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวกับเมื่อสี่ปีก่อนอีกต่อไป สี่ปีที่เธออยู่ในคุกทำให้เธอได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับความต้องการของเธอ การวางแผนและความเชี่ยวชาญทางด้านศิลปะการต่อสู้ของเธอก็พัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดดเช่นกัน

แต่เธอก็ไม่สามารถใช้สิ่งนี้เพื่อเป็นเหตุผลที่จะจากไปได้

เธออาจจะสามารถเอาชนะเขาได้ในการต่อสู้ แต่ว่าเธอจะสามารถต่อสู้กับผู้ชายหลายคนพร้อมกันได้หรือเปล่า?

สมมติว่าเธอสามารถล้มคนเหล่านี้ลงได้ แต่ก็ยังมีคนอีกจำนวนมากที่คอยปกป้องทั้งภายใน และภายนอกของคฤหาสน์แห่งนี้ เธอจะสามารถเอาชนะพวกเขาทั้งหมดและหลบหนีไปได้หรือไม่?

ดังนั้นเขาจึงไม่คิดกังวลว่าเธอจะจากไปได้ง่าย ๆ

แต่ถึงแบบนั้น เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจในตัวเขาเอง ซึ่งเขาก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไม แต่เขาแค่รู้สึกว่าถ้าเธอเป็นอิสระในตอนนี้ เขาก็จะสูญเสียเธอไปตลอดกาล

เขาก้าวออกไปข้างหน้าพลางจับมือของเธอเอาไว้และกำชับว่า “มากับฉันเถอะ”

จากนั้นเขาก็พาตัวของเธอขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว

น่าแปลกที่วิกกี้ไม่ได้ต่อสู้ขัดขืนเลยแม้แต่น้อย

อย่างแรกเลยเธอเข้าใจว่า ภายใต้สถานการณ์ในปัจจุบันนี้ เธอไม่สามารถไปได้หากเกรกอรีใช้กำลังโหดร้ายเพื่อบังคับให้เธออยู่

อย่างที่สองก็คือ ลึกลงไปข้างในใจแล้วเธอยังอยากรู้ว่าเขาต้องการที่จะบอกอะไรกับเธออีก

เขามีอะไรจะพูดกันแน่?

ระหว่างทางไปห้องสมุด วิกกี้รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ข้อมือของเธอ ซึ่งเป็นผลพวงมาจากการที่เกรกอรีจับมือเธอแน่นเกินไป แต่เธอก็ไม่ได้บอกเขา เธอปล่อยให้เขาพาเธอไปยังห้องสมุดของเขาต่อ เมื่อไปถึงที่หมาย เขาก็ปล่อยมือเธอ

หลังจากนั้นสีหน้าของเกรกอรีก็ดูเข็มขึ้น เมื่อเขาเดินไปที่หลังโต๊ะ เขาแอบมองเธอ ขณะที่เธอกำลังยืนอยู่ตรงนั้น แม้จะมีสีหน้าบึ้งตึง แต่ว่าความเป็นศัตรูก็ได้หายไปแล้ว

"มานี่สิ!" เขาตะโกนเรียก

วิกกี้เงียบและเดินไปหาเขา เขาหยิบแฟ้มเอกสารออกมาจากใต้โต๊ะของเขา

“อ่านนี่ก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ” เขาพูดแล้วโยนเอกสารเข้าหาเธอ

วิกกี้ไม่เชื่อคำพูดของเขา แต่เธอก็ยอมรับมาและเปิดอ่านดูแต่โดยดี

สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเธออ่านมาถึงตอนท้ายของเอกสาร เธอปิดแฟ้มลงและจ้องมองเขาด้วยความตกใจ “มันเป็นไปได้ยังไง?”

เกรกอรีมีท่าทีสงบลงอย่างสมบรูณ์ เขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เธอควรจะรู้เรื่องที่เธอควรรู้