ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 795

สถานการณ์เลวร้ายมาก พ่อบ้านออสบอร์นจึงตามเกรกอรี เกรแฮมไปยังจุดเกิดเหตุด้วย

เมื่อพ่อบ้านออสบอร์นรู้ว่า วิกกี้ โทมัสประสบอุบัติเหตุ เขาก็กังวลใจไม่แพ้กัน ถ้าเขากลับไปอยู่ที่คฤหาสน์รอเขาจะยิ่งเป็นกังวลมากขึ้น

ในขณะนั้นเมื่อพวกเขาเห็นสถานการณ์ ความวิตกกังวลในใจของเขาก็หนักหน่วงขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “นายน้อย เราควรจะให้คนของเราไปช่วยค้นหาดีไหม?”

เกรกอรีพยักหน้าและพูดว่า "โทรหาฮาโรลด์และบอกให้เขาพาคนไปดูที่ปลายน้ำกับเขา"

"ได้เลยครับ"

อุบัติเหตุเกิดขึ้นเพียง 10 นาทีก่อนที่เจ้าหน้าที่ตำรวจจะมาถึง จากนั้นรถและคนขับก็ได้รับการช่วยเหลือขึ้นจากน้ำ แต่พวกเขาไม่พบวิกกี้ โทมัส ถ้าหากว่าเธอหมดสติหรือมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ เธอก็คงจะล่องลอยไปตามกระแสน้ำ

หลังจากที่พ่อบ้านออสบอร์นสั่งพวกเขาแล้ว เขาก็เดินกลับ

เกรกอรีมองดูรถที่จอดอยู่ไม่ไกลอีกครั้ง ซึ่งเป็นรถที่ได้รับการกอบกู้ขึ้นมาจากน้ำ

เขามองไปที่คนขับที่ตำรวจเพิ่งจะนำตัวออกมาจากรถ

เกรกอรีเห็นว่าชายคนนั้นตายไปแล้วและตอนนี้เขากำลังนอนราบอยู่บนพื้น ใบหน้าของชายคนนั้นเปลี่ยนเป็นสีดำและสีน้ำเงิน ใบหน้าของเขาดูไม่ธรรมดามากจนสามารถแยกแยะได้ในขณะที่เขาถูกวางไว้ท่ามกลางฝูงชน

ดวงตาของเกรกอรีเย็นชา จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ตามหาความจริง! ดูว่าใครอยู่เป็นผู้อยู่เบื้องหลัง”

พ่อบ้านออสบอร์นตกตะลึง และรีบออกไปทำตามที่เขาสั่งอย่างรวดเร็ว

ในอีกด้านหนึ่ง ทีมกู้ภัยทำงานกันอย่างหนักแต่พวกเขาก็ยังไม่พบวิกกี้

ตามหลักเหตุผลแล้ว เวลาที่พวกเขาเริ่มการค้นหานั้นไม่นานเกินไปจากเวลาที่เกิดอุบัติเหตุ ดังนั้นแม้ว่าเธอจะเสียชีวิตพวกเขาก็ควรจะหาร่างของเธอเจอได้แล้ว

ตามความแรงของกระแสน้ำ ร่างกายไม่สามารถลอยไปได้ไกลเกินไป มันน่าแปลกที่ค้นหาเท่าไหร่ก็เหมือนกับว่าเธอได้หายตัวไปแล้ว

เจ้าหน้าที่ตำรวจสังเกตเห็นเกรกอรี แกรแฮม และจำเขาได้ เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นว่าเกรกอรีมาปรากฏตัวที่นี่ พวกเขาจึงรู้ว่าผู้ที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุจะต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเขาอย่างแน่นอน

พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นกังวล เพราะถ้าหากว่าพวกเขาทำให้เกรกอรี เกรแฮม ขุ่นเคือง อนาคตของพวกเขาอาจจะเลวร้ายได้

เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงเข้ามาปลอบประโลม

“คุณเกรแฮมไม่ต้องเป็นห่วง เพราะว่านี่คือเพื่อนของคุณ ดังนั้นเราจะพยายามตามหาเธออย่างสุดความสามารถ แต่ถึงอย่างนั้นกระแสน้ำก็แรงมาก และจากคำบอกเล่าของผู้เห็นเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พวกเขาเห็นว่าเธอได้รับบาดเจ็บสาหัสก่อนที่เธอจะตกลงไปในแม่น้ำ ผมเกรงว่าสถานการณ์จะเลวร้าย คุณเกรแฮม ผมขอแสดงความเสียใจด้วย”

การแสดงออกของเกรกอรีไม่ได้เปลี่ยนไป แต่ในสายตาของเขามีความหนาวเย็นขึ้นมาบ้าง

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ขอบคุณหัวหน้าฟูลตัน ถ้าเป็นเช่นนั้นผมขอฝากด้วย ถ้าคุณมีข่าวอะไรรีบแจ้งผมทันที”

หัวหน้าฟูลตันตกตะลึง เพราะเขาไม่คิดว่าเกรกอรีจะจากไปก่อน

เขาจึงคิดว่าบางทีคนที่ตกลงไปในแม่น้ำอาจจะมีความสัมพันธ์กับเกรกอรีไม่มากนัก การค้นหาใช้เวลาเพียงไม่ถึงชั่วโมง แต่เกรกอรีก็หมดความอดทน และจากไปโดยไม่ได้รอผลด้วยซ้ำ มิตรภาพนี้ลึกซึ้งหรือไม่?

เจ้าหน้าที่ตำรวจยังคงทำหน้างุนงง เขาก้มหน้าเล็กน้อยและรับปากเกรกอรี

“แน่นอน คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะแจ้งให้คุณทราบเป็นคนแรกเมื่อเรามีข่าว”

ทันใดนั้นเกรกอรีก็หันหลังกลับและเดินจากไป

เกรกอรี่ไม่ได้ไปที่อื่นแต่เดินทางกลับไปที่คฤหาสน์

ข่าวนี้ใหญ่เกินกว่าที่จะซ่อนมันได้ ดังนั้นก่อนที่เขาจะกลับมา คนรับใช้ในคฤหาสน์รวมไปถึงยูเลียนา ลินซ์ ต่างก็ได้รับรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น

แน่นอนว่ายูเลียนารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ผู้หญิงที่ทำให้เธอต้องอับอายซ้ำแล้วซ้ำเล่า และกล้าขู่ฆ่าเธอตายลงในที่สุด