ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 842

"ขอให้เชื่อในตัวของฉันเถอะ" ประโยคนั้นเหมือนดั่งกำปั้นที่ทุบเข้าไปในส่วนลึกของหัวใจของวิกกี้

เธอรู้สึกเจ็บหน้าอก ราวกับว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยสำลีก้อนหนึ่ง ซึ่งมันทำให้เธอหายใจลำบากขึ้น

วิกกี้หันหน้าหนีในขณะที่ดวงตาของเธอเริ่มแดง

“แล้วทำไมฉันจะต้องเชื่อนายด้วยล่ะ?”

ใช่ ทำไมเธอต้องเชื่อเกรกอรีด้วย?

เธออาจจะตัดสินใจปล่อยอดีตให้ผ่านไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะลืมถึงความเจ็บปวดที่เขาเคยทำกับเธอไว้ในก่อนหน้านี้

แม้ว่าเธอจะรักษาอาการบาดเจ็บของเธอได้แล้ว แต่รอยแผลเป็นก็จะยังคงอยู่ตลอดไป เกรกอรีกำลังจะบอกว่าเขาสามารถลบรอยแผลเป็นเหล่านั้นได้อย่างนั้นเหรอ?

เธอไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่น้ำตาของเธอก็เริ่มไหลออกมา

ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้เหตุผลของกันและกันดี โดยไม่ต้องพูดอะไร

หยดน้ำตาที่ส่องประกายของวิกกี้ ทำให้เกรกอรีรู้สึกเหมือนกับว่า เขากำลังถูกชกเข้าไปที่หัวใจ และมันก็ทำให้เขารู้สึกเจ็บที่หน้าอกเป็นอย่างมาก

เกรกอรีเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าของเธอด้วยมือของเขาเอง

เสียงของเขาแหบพร่าราวกับเครื่องไวโอลีนขนาดใหญ่

“ฉันรู้ว่าเธอไม่อาจลืมสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในอดีตได้ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เธอคอยตรวจสอบคนกลุ่มนั้นอยู่เสมอ แต่คนเรามันต้องมองไปข้างหน้าตลอดเวลานะ วิก ให้โอกาสฉันเถอะนะ ให้โอกาสตัวเธอเองด้วย แล้วพรุ่งนี้เราค่อยกลับมาคุยกันถึงเรื่องอื่น ๆ อีกที ตกลงไหม?”

ทันใดนั้น วิกกี้ก็เงยหน้าขึ้นไปมองเกรกอรี

เธอหยุดร้องไห้แล้ว แต่ก็ยังมีความดื้อรั้นในแววตาใส ๆ ของเธออยู่

เธอถามว่า “แล้วทำไมต้องหลังจากวันพรุ่งนี้ด้วยล่ะ? พรุ่งนี้นายจะทำอะไร? นายไม่เคยเป็นคนประเภทที่ชอบที่ที่มีคนเยอะ แต่นายดันให้มัสซิโมไปหาบัตรเชิญงานแต่งงานของฮัดสันมาให้ แล้วนายก็ยังจะพายูเลียนาไปที่งานแต่งกับนายอีก นี่นายคิดจะทำอะไรของนายกันแน่?”

ก่อนหน้านี้ เธอรู้สึกงุนงงไปชั่วขณะ ขณะที่กำลังเข้าใจเจตนาของเกรกอรีผิดไป เธอคิดว่าเขากับยูเลียนาคงจะชอบพอกัน เขาถึงจะได้พายูเลียนาไปที่งานแต่งงานของฮัดสันด้วย

แต่เธอก็ตระหนักขึ้นมาได้ว่าเกรกอรีไม่ได้เป็นคนแบบนั้น

วิกกี้ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเกรกอรียังรักเธออยู่หรือเปล่า แต่ใคร ๆ ก็เห็นว่าเขาไม่ได้ชอบยูเลียนาเลยแม้แต่น้อย

เมื่อไหร่ก็ตามที่มีความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างวิกกี้กับยูเลียนา เกรกอรีก็จะอยู่ข้างยูเลียนาเสมอ แม้ว่ายูเลียนาจะใช้วิธีสกปรกเพื่อใส่ร้ายวิกกี้มากเพียงใดก็ตาม ในตอนนั้นวิกกี้รู้สึกราวกับว่าเธออยากจะตบหน้าของเกรกอรี ที่เขาทำตัวปกป้องยูเลียนาอยู่หลายต่อหลายครั้ง

แต่ประสบการณ์และความมีเหตุผลของวิกกี้ ก็ได้บอกกับเธอเอาไว้ว่า เกรกอรีกำลังปิดบังบางสิ่งบางอย่างกับเธออยู่

เกรกอรีกำลังปิดบังบางอย่างจากเธออยู่จริง ๆ

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะผลักรถเข็นของวิกกี้เข้าไปในห้องทันที

วิกกี้ตกใจจนร้องตะโกนออกมาว่า “เกรกอรี เกรแฮม นี่นายกำลังทำบ้าอะไรอยู่?”

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงได้ผลักเธอเข้าไปในห้องของเขา?

เกรกอรีไม่ได้เปิดโอกาสให้เธอพูดเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เขาผลักเธอเข้าไปในห้องของเขาได้ เขาก็ล็อคประตูห้องทันที

หลังจากได้เห็นทุกอย่างที่เพิ่งจะเกิดขึ้น มันทำให้วิกกี้ถึงกับพูดไม่ออก

เธอโมโหมาก แต่เธอก็ยังต้องฝืนยิ้มออกมา

หลังจากที่เกรกอรีปิดประตูลง เขาก็เดินเข้าไปหาเธอพลางก้มตัวลง

เขามองตาเธอแล้วพูดว่า “วิก ฉันจะบอกเธอทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธอต้องสัญญากับฉันมาก่อน ว่าหลังจากที่เธอฟังจนจบแล้ว เธอจะไม่โกรธฉัน”

วิกกี้เลิกโมโหทันทีที่เขาบอกว่า เขาจะบอกทุกอย่างกับเธอ

แต่ทว่าเธอก็ยังไม่อยากปล่อยเขาไปง่าย ๆ หลังจากที่เห็นเขาเป็นแบบนี้

ดังนั้นเธอจึงทำเหมือนว่าเธอยังคงโกรธเขาอยู่ และพูดว่า “เล่าเรื่องของนายให้ฉันฟังก่อนสิ”

เกรกอรีคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็เริ่มอธิบาย

“ฉันเก็บยูเลียนาไว้ที่นี่ เพราะฉันดันบังเอิญไปเจอกับสิ่งที่น่าสนใจเข้า”

“นายไปเจออะไรเหรอ?” วิกกี้รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที

เกรกอรีพูดต่อ “เธอรู้รึเปล่าว่า ชิม่อน ฟลินเดอร์ เป็นใคร?”

วิกกี้พยักหน้า

ชิม่อนเป็นน้องชายของฮัดสัน ทั้งคู่เป็นสมาชิกหลักของตระกูลฟลินเดอร์

เกรกอรีพูดว่า “กองทหารมังกรได้ล้มสลายไปแล้ว แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่ต่อสู้เพื่อครอบครัวนั้นอยู่ ปัจจุบันตระกูลฟลินเดอร์กำลังพยายามเข้ายึดพื้นที่ธุรกิจของเรา ในอนาคตเราอาจจะไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป เราอาจจะเป็นคู่แข่งทางธุรกิจหรือแม้แต่ศัตรู”

“ธุรกิจส่วนใหญ่ที่นั่นถูกปกครองโดยชิม่อน ในตระกูลฟลินเดอร์เขาเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดของคนรุ่นใหม่ จากความมั่งคั่งของตระกูลฟลินเดอร์ เขาได้กลายเป็นกองกำลังที่ไม่มีใครหยุดยั้งได้ในช่วงระยะเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา”

“เพื่อเป็นการป้องกันไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ฉันจึงแอบส่งคนของเราเข้าไปตามสืบเขาดู แล้วฉันก็พบว่าเขาเคยแต่งงานมาก่อนในอดีต แต่น่าเศร้าที่ภรรยาของเขาได้เสียชีวิตลงหลังจากให้กำเนิดลูกของพวกเขาออกมา”

“เขาเป็นคนที่รักภรรยาของเขามาก เพราะหลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตลง เขาก็ไม่เคยแต่งงานใหม่กับใครอีกเลย เขายังคงคิดถึงภรรยาของเขาอย่างสุดหัวใจ และยูเลียนาก็ดูคล้ายกับภรรยาของเขามาก”

วิกกี้ชะงักอย่างไม่เชื่อหูของตัวเอง

“นี่นายกำลังบอกว่า ยูเลียนาดูคล้ายกับภรรยาของเขามากอย่างงั้นเหรอ?”

"ใช่"

เกรกอรีพยักหน้าด้วยความหนักแน่น “นอกเหนือจากอายุที่ต่างกันแล้ว ฉันสามารถพูดได้อย่างเต็มปากเลยว่า ยูเลียนาเป็นเหมือนโคลนนิ่งของภรรยาของเขาเลย”

วิกกี้ตกใจหนักมาก

เธอส่ายหัว

“มันจะเป็นไปได้ยังไง? พวกเขาไม่ได้มาจากประเทศเดียวกันด้วยซ้ำ ไม่มีอะไรที่จะเชื่อมโยงต่อกันได้เลย มันเป็นไปได้ยังไง…"

เกรกอรีพูดว่า "ฉันไม่ค่อยแน่ใจเกี่ยวกับข้อมูลส่วนตัวมากนัก แต่ชิม่อนได้เจอกับยูเลียนาแล้ว และเขาเองก็ได้แสดงความสนใจในตัวเธออย่างมากเช่นกัน วิก เราไม่สามารถทิ้งโอกาสที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ไปได้หรอกนะ”

วิกกี้หรี่ตาลงทันที

เธอมองเขาด้วยความสงสัย

"นายพยายามจะทำอะไร?"

“ฉันได้คุยเรื่องนี้กับยูเลียนาแล้ว ฉันจะส่งยูเลียนาให้ไปอยู่กับชิม่อน ซึ่งเธอก็ตอบตกลงแล้วเช่นกัน หลังจากที่เธอย้ายไปอยู่ที่นั้นแล้ว เธอก็จะเป็นแหล่งข้อมูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา”

วิกกี้เริ่มหัวเราะออกมา เมื่อเธอนึกถึงคำพูดประชดประชัน

ในตอนนั้นเอง เธอได้สะบัดมือของเกรกอรีออก และตะโกนออกมาว่า “เกรกอรี เกรแฮม นี่นายทำแบบนี้ได้ยังไง? ฉันคิดว่านายจะแตกต่างไปจากผู้ชายคนอื่น แต่ทำไมนายถึงได้กลายเป็นเหมือนกับพวกเขา? ทำไมนายต้องพึ่งพาผู้หญิงเพื่อความสำเร็จของตัวเอง!

“นายกำลังหลอกใช้ยูเลียนา เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากชิม่อน และให้เธอกลายเป็นแหล่งข่าวของนาย นายไม่เพียงแค่หลอกใช้ชิม่อนเท่านั้น แต่นายยังหลอกใช้ยูเลียนาอีกด้วย นายกำลังเอาความรู้สึกของคนสองคนมาล้อเล่น นายเคยคิดถึงใจของพวกเขารึเปล่า?

“ฉันรู้ว่ายูเลียนายังชอบนายอยู่ และฉันก็รู้ว่าเธอรักนายมากจนยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อนายได้ แม้ว่าเธอจะไม่อยากทำก็ตาม เกรกอรี นายเคยคิดถึงเรื่องนี้บ้างรึเปล่า? ว่าทำไมเธอถึงยอมทำทั้งหมดนี้? เธอจะได้อะไรจากเรื่องทั้งหมดนี้? แล้วนายจะตอบแทนในสิ่งที่เธอต้องการได้รึเปล่า?”

เกรกอรียังคงนิ่งเงียบ

วิกกี้พูดต่อ “แม้ว่านายจะชนะ แต่นายก็จะชนะการต่อสู้อยู่ฝ่ายเดียว นายเคยเกลียดการเอาชนะคนอื่นโดยวิธีโกงแบบนี้ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมนายถึงยังทำ?”

เกรกอรีเงยหน้าขึ้นมองเธอ แววตาที่อ่อนโยนของเขากลายเป็นเย็นชา

เขาพูดว่า “เธอไม่เห็นด้วยกับวิธีการของฉันหรอกเหรอ?”

วิกกี้ตอบโดยไม่ลังเลเลยว่า “ไม่เพียงแต่ว่าฉันไม่เห็นด้วยกับวิธีการของนายนะ แต่ฉันยังดูถูกนายอีกด้วย”

“การกระทำของนายในตอนนี้มันไม่ได้ต่างอะไรจากพวกผู้ร้ายหรอก!”