ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 843

ประโยคนั้นทำให้เกรกอรีรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

แววตาของเขามืดลงและมันก็ดูน่ากลัวมากขึ้น

“วิก ฉันคิดว่าเธอจะเข้าใจหลังจากที่ฉันได้บอกทุกอย่างกับเธอแล้วซะอีก นี่เธอคิดกับฉันแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? หรือเธอคิดว่าการกระทำของฉันมันน่าอับอายมาก? หรือว่าเธอกำลังดูถูกฉันด้วยใช่รึเปล่า?”

วิกกี้ตอบว่า “ใช่ ฉันกำลังดูถูกนายอยู่ ในอดีตเกรกอรีที่ฉันรู้จัก เขาเป็นคนตรงไปตรงมาทั้ง ๆ ที่เขามีไหวพริบ ในแง่ของธุรกิจอาจเต็มไปด้วยการหลอกลวง แต่เขาก็ไม่เคยใช้ผู้หญิงเพื่อจัดการกับผู้อื่น

“แต่ตอนนี้นายกำลังจะทำลายหลักการของนายลง เพียงเพื่อต้องการจะจัดการกับชิม่อน นายคิดจะให้ยูเลียนาเสียสละตัวเองเพื่อนาย เกรกอรีนายยังมีหัวใจอยู่รึเปล่า? นายคิดจะเหยียบย่ำหัวใจของผู้หญิงที่รักนายได้จริง ๆ เหรอ? นายคิดว่าความรู้สึกของพวกเขามันไร้ค่าใช่รึเปล่า? ฉันรู้สึกผิดหวังในตัวนายจริง ๆ!”

สีหน้าของเกรกอรีเริ่มเย็นชา

เขามองดูวิกกี้ราวกับว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า

เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินออกไปจากเธอ

ผ่านไปได้ครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “ในใจของเธอ นั่นคือสิ่งที่เธอคิดกับฉันแบบนั้นใช่ไหม?”

เมื่อวิกกี้เห็นการแสดงออกที่เจ็บปวดของเขา มันก็ทำให้หัวใจของเธอเจ็บปวดไปด้วยเช่นกัน

เธอไม่รู้ว่าทำไมเกรกอรีถึงได้กลายมาเป็นคนที่เขาเป็นอยู่ทุกวันนี้ได้

วิกกี้ไม่ใช่นักบุญ เธอยังรู้ด้วยว่าคนบางคนหลอกใช้ผู้หญิงเพื่อให้พวกเขาได้ประสบความสำเร็จในด้านธุรกิจ

ในอดีตเธอไม่ได้สนใจเมื่อรู้ว่าคนอื่นได้ทำแบบนี้ แต่หัวใจของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือทน เมื่อเห็นว่าเกรกอรีกำลังทำในสิ่งเดียวกัน

นั้นอาจจะเป็นเพราะเธอคิดว่าเกรกอรีแตกต่างจากคนอื่น ๆ

เกรกอรีอาจจะดูเหมือนกับคนพาลที่มาจากสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย แต่จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนที่มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่น

เขาจะไม่มีวันทำเรื่องน่าอับอายเช่นนั้นได้อย่างแน่นอน

การหลอกใช้ความรู้สึกของผู้หญิงเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยทำ

นั่นคือเหตุผลที่วิกกี้รู้สึกเศร้ามากหลังจากที่ได้รู้ถึงแผนการของเขา

ตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมาก

เธอบอกเกรกอรีว่า “ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาย แต่ฉันไม่เห็นด้วยที่นายจะหลอกใช้ยูเลียนาเพื่อเอาชนะชิม่อน เกรกอรี มันไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ? นายจำเป็นต้องใช้เธอจริง ๆ เหรอ?”

เกรกอรีพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ฉันพาชิม่อนมาเจอกับเธอแล้ว”

ทันใดนั้น วิกกี้ก็ได้เข้าใจถึงทุกอย่าง

ถ้าชิม่อนได้พบกับยูเลียนาแล้ว นั้นก็แสดงว่าชิม่อนคงจะจับตาดูยูเลียนาแล้ว

เมื่อคิดพิจารณาว่าเขายังคงจมอยู่กับภรรยาที่ตายไปแล้วมากเพียงใด เขาก็คงจะไม่ยอมถอยห่างจากผู้หญิงที่ดูเหมือนกับภรรยาที่ตายไปแล้วของเขาแน่ ๆ

นั่นคือเหตุผลที่เขาเต็มใจที่จะตกหลุมพรางของเกรกอรี แม้ว่าตัวเขาเองจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้วก็ตาม

อ่า เกรกอรี!

แม้ว่าวิกกี้จะยังดูถูกแผนการนี้อยู่ แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าแผนดังกล่าวยังคงเป็นแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุด

ในตอนนั้นเอง วิกกี้ก็ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเธอออกมาได้อย่างเต็มที่ เธอแค่ส่ายหัวพลางพูดว่า “ถ้าหากว่าเป็นอย่างนั้น มันก็คงจะเป็นปัญหาของนายที่ต้องไปจัดการเอาเอง เพราะว่านายได้ตัดสินใจเกี่ยวกับแผนของนายไปแล้ว การที่มาบอกฉันทีหลังมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรอีกแล้ว เกรกอรี วันข้างหน้านายไม่จำเป็นต้องบอกฉันแบบนี้อีกนะ เพราะยังไงฉันไม่ได้สนใจมันอยู่แล้ว”

หลังจากที่เธอพูดจบเธอก็หันหลัง และเตรียมจะออกจากห้องไป

เกรกอรีมองตามแผ่นหลังของเธอ ขณะที่ดวงตาของเขาหรี่ลงด้วยความเศร้าโศก

“แล้วเธอไม่อยากกลับมาคบกับฉันแล้วเหรอ?”

วิกกี้หยุดรถเข็นของเธอ

ขณะที่เธอหันหลังให้กับเขาอยู่นั้น อารมณ์ที่เจ็บปวดและซับซ้อนมากมาย กำลังหมุนวนอยู่ในหัวใจของเธอ

เสียงของเขาราวกับลมกระโชกที่สะท้อนไปตามโถงทางเดินที่ว่างเปล่า

“ทั้งหมดมันเป็นอดีตไปแล้ว นายก็ไม่ใช่คนเดียวกับเมื่อสี่ปีก่อนอีกต่อไปแล้ว เช่นเดียวกับฉันด้วยเหมือนกัน ในเมื่อเราไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เราจะกลับมาคบกันได้ยังไง? นายน้อยเกรกอรี นายเป็นคนฉลาด และนายก็มีแผนการใหญ่ที่จะต้องทำ แต่ในทางกลับกัน ฉันมันก็เป็นแค่คนโง่คนหนึ่ง ที่ไม่คู่ควรที่จะยืนเคียงข้างนาย นั่นเป็นเหตุผลที่นายไม่ควรสนใจฉันอีกต่อไป”

เธอรีบออกไปหลังจากที่พูดจบ

สีหน้าของเกรกอรีเริ่มหม่นหมอง

ไม่นานเขาก็ปิดประตูลง และกลับเข้าไปในห้องของเขา

คนอื่น ๆ ในคฤหาสน์ต่างก็รับรู้ได้อย่างรวดเร็วว่ากำลังมีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น

เกรกอรีและวิกกี้ได้คืนดีกันในก่อนหน้านี้แล้ว แต่ว่าบรรยากาศระหว่างพวกเขาได้เปลี่ยนไปหลังจากที่นายน้อยโนแลนได้ไปเยี่ยมพวกเขา ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้ถึงเหตุผลที่แน่ชัด

บรรยากาศที่น่าอึดอัดได้พัฒนาเป็นสถาณการณ์ที่ตึงเครียด

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ทุกคนรู้สึกตกใจมาก เมื่อตอนกลางวันเกรกอรีและวิกกี้ยังนั่งทานอาหารอยู่ด้วยกันดี ๆ อยู่เลย แต่ว่าช่วงทานอาหารเย็น พวกเขากลับนั่งกันคนละฝั่ง

คนหนึ่งนั่งด้านซ้ายสุดของโต๊ะ และอีกคนนั่งทางด้านขวาสุด มีที่นั่งว่างมากกว่าสิบที่นั่งระหว่างพวกเขาทั้งสอง นั่นมันยิ่งทำให้สถานการณ์ในตอนนี้อึดอัดมากขึ้นไปอีก สำหรับคนรับใช้ที่นำอาหารมาเสิร์ฟ

ในท้ายที่สุดเกรกอรีก็สั่งให้พวกเขาวางอาหารจานโปรดของวิกกี้ไว้ที่ข้างโต๊ะของเธอ

วิกกี้ไม่ได้ปฏิเสธจานนั้นแต่อย่างใด แต่เธอก็ยังอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก

เธอรีบกัดอาหารเข้าไปสองสามคำ ก่อนจะกลับไปที่ห้องของเธอ

แววตาของเกรกอรีหม่นหมองลงอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอแทบจะไม่แตะต้องอาหารในจานเลย

ยูเลียนาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขา ก็รับรู้ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติได้เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองคน เธอเอ่ยถามเขาออกไปเบา ๆ ว่า “เกรกอรี มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างคุณสองคนหรือเปล่าคะ?”

เกรกอรีไม่ได้สนใจที่จะเหลียวไปมองเธอ ไม่แม้แต่จะตอบคำถามของเธอเลยด้วยช้ำ

เขาทานอาหารเสร็จก็เดินออกไปในทันที

ตอนนี้ยูเลียนาเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ในห้องอาหารแห่งนี้

แม้ว่าเกรกอรีจะเมินเฉยต่อเธอ แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด เธอยักไหล่แล้วก็กินอาหารของเธอต่อไป

เธอกลับไปที่ตึกเสริมหลังจากที่ทานอาหารเสร็จ

ในวันที่สอง เมื่อวิกกี้ตื่นขึ้นมา เธอก็ได้ยินว่าเกรกอรีได้พายูเลียนามาอยู่ข้าง ๆ เขา

เธอรู้ว่าเขากำลังพายูเลียนาไปพบกับชิม่อน

เธอไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเธอออกมาได้

เธอรู้ว่าไม่มีใครสามารถเปลี่ยนความคิดของเกรกอรีได้ เมื่อเขาได้ตัดสินใจอะไรบางอย่างไปแล้ว

นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่คาดหวังว่าคำพูดของเธอจะเปลี่ยนการตัดสินใจของเขาได้

แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกผิดหวัง และเสียใจอย่างเหลือทน เมื่อเห็นเกรกอรีพายูเลียนาไปกับเขาแบบนั้น?

วิกกี้รู้ว่าเธอไม่ใช่นักบุญผู้อ่อนโยน เธอไม่ชอบยูเลียนาที่คอยแต่สร้างปัญหาให้กับเธอตลอดเวลา

แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ยังคงรู้สึกสงสารเธออยู่ดี

ใช่แล้ว มันคือความเห็นอกเห็นใจ

ในฐานะของผู้หญิง เธอรู้ว่าผู้หญิงได้รับความเดือดร้อนจากความอยุติธรรมมากเกินไปในโลกใบนี้

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นตัวสร้างปัญหา แม้ว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเกรกอรีจะไม่บริสุทธิ์ก็ตาม...

แต่ว่าเธอสมควรที่จะถูกใช้เป็นเครื่องมือต่อรองเพื่อประโยชน์ของผู้อื่นอย่างนั้นเหรอ?

เธอมีชีวิตและจิตใจ เธอไม่ใช่เครื่องมือที่ใครก็สามารถหิ้วไปไหนมาไหนได้

ทำไมเกรกอรีถึงได้ทำในสิ่งที่เขาเคยรังเกียจในอดีต?

หรือจริง ๆ แล้วอาจมีเหตุผลอื่นอีก

วิกกี้มองเห็นตัวเองในตัวของยูเลียนา

ในตอนแรก เธอยังคงรักและเชื่อในมั่นในตัวของเกรกอรี ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาเป็นเรื่องจริงที่บริสุทธิ์