ประโยคนั้นทำให้เกรกอรีรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก
แววตาของเขามืดลงและมันก็ดูน่ากลัวมากขึ้น
“วิก ฉันคิดว่าเธอจะเข้าใจหลังจากที่ฉันได้บอกทุกอย่างกับเธอแล้วซะอีก นี่เธอคิดกับฉันแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? หรือเธอคิดว่าการกระทำของฉันมันน่าอับอายมาก? หรือว่าเธอกำลังดูถูกฉันด้วยใช่รึเปล่า?”
วิกกี้ตอบว่า “ใช่ ฉันกำลังดูถูกนายอยู่ ในอดีตเกรกอรีที่ฉันรู้จัก เขาเป็นคนตรงไปตรงมาทั้ง ๆ ที่เขามีไหวพริบ ในแง่ของธุรกิจอาจเต็มไปด้วยการหลอกลวง แต่เขาก็ไม่เคยใช้ผู้หญิงเพื่อจัดการกับผู้อื่น
“แต่ตอนนี้นายกำลังจะทำลายหลักการของนายลง เพียงเพื่อต้องการจะจัดการกับชิม่อน นายคิดจะให้ยูเลียนาเสียสละตัวเองเพื่อนาย เกรกอรีนายยังมีหัวใจอยู่รึเปล่า? นายคิดจะเหยียบย่ำหัวใจของผู้หญิงที่รักนายได้จริง ๆ เหรอ? นายคิดว่าความรู้สึกของพวกเขามันไร้ค่าใช่รึเปล่า? ฉันรู้สึกผิดหวังในตัวนายจริง ๆ!”
สีหน้าของเกรกอรีเริ่มเย็นชา
เขามองดูวิกกี้ราวกับว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า
เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินออกไปจากเธอ
ผ่านไปได้ครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “ในใจของเธอ นั่นคือสิ่งที่เธอคิดกับฉันแบบนั้นใช่ไหม?”
เมื่อวิกกี้เห็นการแสดงออกที่เจ็บปวดของเขา มันก็ทำให้หัวใจของเธอเจ็บปวดไปด้วยเช่นกัน
เธอไม่รู้ว่าทำไมเกรกอรีถึงได้กลายมาเป็นคนที่เขาเป็นอยู่ทุกวันนี้ได้
วิกกี้ไม่ใช่นักบุญ เธอยังรู้ด้วยว่าคนบางคนหลอกใช้ผู้หญิงเพื่อให้พวกเขาได้ประสบความสำเร็จในด้านธุรกิจ
ในอดีตเธอไม่ได้สนใจเมื่อรู้ว่าคนอื่นได้ทำแบบนี้ แต่หัวใจของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือทน เมื่อเห็นว่าเกรกอรีกำลังทำในสิ่งเดียวกัน
นั้นอาจจะเป็นเพราะเธอคิดว่าเกรกอรีแตกต่างจากคนอื่น ๆ
เกรกอรีอาจจะดูเหมือนกับคนพาลที่มาจากสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย แต่จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนที่มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่น
เขาจะไม่มีวันทำเรื่องน่าอับอายเช่นนั้นได้อย่างแน่นอน
การหลอกใช้ความรู้สึกของผู้หญิงเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยทำ
นั่นคือเหตุผลที่วิกกี้รู้สึกเศร้ามากหลังจากที่ได้รู้ถึงแผนการของเขา
ตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมาก
เธอบอกเกรกอรีว่า “ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาย แต่ฉันไม่เห็นด้วยที่นายจะหลอกใช้ยูเลียนาเพื่อเอาชนะชิม่อน เกรกอรี มันไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ? นายจำเป็นต้องใช้เธอจริง ๆ เหรอ?”
เกรกอรีพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ฉันพาชิม่อนมาเจอกับเธอแล้ว”
ทันใดนั้น วิกกี้ก็ได้เข้าใจถึงทุกอย่าง
ถ้าชิม่อนได้พบกับยูเลียนาแล้ว นั้นก็แสดงว่าชิม่อนคงจะจับตาดูยูเลียนาแล้ว
เมื่อคิดพิจารณาว่าเขายังคงจมอยู่กับภรรยาที่ตายไปแล้วมากเพียงใด เขาก็คงจะไม่ยอมถอยห่างจากผู้หญิงที่ดูเหมือนกับภรรยาที่ตายไปแล้วของเขาแน่ ๆ
นั่นคือเหตุผลที่เขาเต็มใจที่จะตกหลุมพรางของเกรกอรี แม้ว่าตัวเขาเองจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้วก็ตาม
อ่า เกรกอรี!
แม้ว่าวิกกี้จะยังดูถูกแผนการนี้อยู่ แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าแผนดังกล่าวยังคงเป็นแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุด
ในตอนนั้นเอง วิกกี้ก็ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเธอออกมาได้อย่างเต็มที่ เธอแค่ส่ายหัวพลางพูดว่า “ถ้าหากว่าเป็นอย่างนั้น มันก็คงจะเป็นปัญหาของนายที่ต้องไปจัดการเอาเอง เพราะว่านายได้ตัดสินใจเกี่ยวกับแผนของนายไปแล้ว การที่มาบอกฉันทีหลังมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรอีกแล้ว เกรกอรี วันข้างหน้านายไม่จำเป็นต้องบอกฉันแบบนี้อีกนะ เพราะยังไงฉันไม่ได้สนใจมันอยู่แล้ว”
หลังจากที่เธอพูดจบเธอก็หันหลัง และเตรียมจะออกจากห้องไป
เกรกอรีมองตามแผ่นหลังของเธอ ขณะที่ดวงตาของเขาหรี่ลงด้วยความเศร้าโศก
“แล้วเธอไม่อยากกลับมาคบกับฉันแล้วเหรอ?”
วิกกี้หยุดรถเข็นของเธอ
ขณะที่เธอหันหลังให้กับเขาอยู่นั้น อารมณ์ที่เจ็บปวดและซับซ้อนมากมาย กำลังหมุนวนอยู่ในหัวใจของเธอ
เสียงของเขาราวกับลมกระโชกที่สะท้อนไปตามโถงทางเดินที่ว่างเปล่า
“ทั้งหมดมันเป็นอดีตไปแล้ว นายก็ไม่ใช่คนเดียวกับเมื่อสี่ปีก่อนอีกต่อไปแล้ว เช่นเดียวกับฉันด้วยเหมือนกัน ในเมื่อเราไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เราจะกลับมาคบกันได้ยังไง? นายน้อยเกรกอรี นายเป็นคนฉลาด และนายก็มีแผนการใหญ่ที่จะต้องทำ แต่ในทางกลับกัน ฉันมันก็เป็นแค่คนโง่คนหนึ่ง ที่ไม่คู่ควรที่จะยืนเคียงข้างนาย นั่นเป็นเหตุผลที่นายไม่ควรสนใจฉันอีกต่อไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก