ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 850

ชื่อของเกรกอรี่ เกรแฮม เป็นที่รู้จักกันดีในวงการนี้มาโดยตลอด เขามีชื่อเสียงเกือบจะถึงจุดที่ทุกคนในวงการจะรู้จักเขา

ในที่ตรงนี้ไม่มีใครที่จะกล้าดูหมิ่นนายน้อยคนที่สามแห่งตระกูลเกรแฮม?

ผู้ชายคนนี้มีปัญหา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยมีผู้หญิงอยู่เคียงข้างเขาก็ตามและเขาก็ไม่เคยได้ใกล้ชิดกับผู้หญิง

ข่าวลือนี้มันจะเกินจริงมากขนาดไหน?

บางทีมันเกินจริงจนมีบางคนถึงกับบอกว่าเขามีรสนิยมชอบผู้ชาย

ในท้ายที่สุดแล้วสำหรับผู้ชายที่มีอำนาจและเป็นคนที่มีภูมิหลังที่เข้มแข็ง และไม่เคยมีผู้หญิงอยู่ข้าง ๆ เป็นเรื่องปกติที่รสนิยมทางเพศของเขาจะทำให้เกิดความสงสัยขึ้นมาได้

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อ วิกกี้ โทมัสและเกรกอรี่ยืนอยู่ด้วยกัน ความสำคัญของพวกเขาทั้งคู่จึงลดลง นอกจากนี้วิกกี้ยังได้เข้าร่วมกับองค์กรนกหงส์หยก ในขณะนั้นความสัมพันธ์ของเขาทั้งคู่จึงไม่ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ นอกจากคนที่สนิทสนมกับเกรกอรี่เท่านั้น นอกจากนั้นไม่มีใครภายนอกที่รู้ว่าเขาเคยมีแฟน

มันจึงไม่น่าแปลกใจที่ข่าวลือแปลก ๆ เล่านี้ได้เริ่มแพร่กระจายไปทั่ว

ในเวลานี้เกรกอรี่ผู้ที่ไม่เคยได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ในตอนนี้เขากำลังเอาอกเอาใจผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร?

การแสดงออกของทุกคนดูแปลกไปมากในขณะนี้

ในทางกลับกันเกรกอรี่ทำราวกับว่าพวกเขาไม่รู้ไม่เห็น และพวกเขายังคงทำสิ่งที่พวกเขาทำต่อไป

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกอะไรเลย แต่วิกกี้ก็ไม่สามารถทนต่อการจ้องมองที่แปลกประหลาดของผู้คนรอบตัวเธอแบบนี้ได้อีกต่อไป

เมื่อเกรกอรี่ใส่อาหารลงในจานอีกครั้ง ในที่สุดเธอก็กระซิบออกมาว่า "พอแล้ว"

ในเวลาเดียวกัน เธอจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและเห็นว่าทุกคนบนโต๊ะมองมาที่เธอ

อย่างที่เธอได้คาดไว้…

วิกกี้แอบกัดฟัน เมื่อเกรกอรี่ปฏิบัติต่อเธอแบบนี้ต่อหน้าทุกคน เธอรู้สึกราวกับว่าเธอถูกย่างไฟอยู่บนหลุมไฟ

ผู้ชายคนนี้ยังไม่มีอาการประหม่า เมื่อเขาเห็นการปฏิเสธของเธอ เขาก็ถามเธอด้วยเสียงเบาว่า “เธอไม่ชอบที่ฉันทำแบบนี้เหรอ ก่อนหน้านี้เธอชอบให้ฉันทำสิ่งนี้หรือเปล่า เธอต้องการซุปเพิ่มไหม?”

ในตอนนี้วิกกี้ทนไม่ไหวแล้ว

ผู้ชายคนนี้เป็นเหมือนคนใหม่ตั้งแต่ที่เขาได้สารภาพกับเธอในห้องนั่งเล่น

ในอดีตที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเขาจะเย็นชาและไม่แยแสต่อสิ่งใด แต่อย่างน้อยเขาก็ปกติและดูมีสติ เขาจะไม่ทำให้เธอรู้สึกอับอาย

แต่ทว่าในตอนนี้…

ทำไมเขาถึงได้เกาะติดกับเธอเหมือนกับลูกสุนัขตัวน้อย?

เธอรู้สึกหมดหนทางและพูดแค่เพียงว่า "เกรกอรี เกรแฮม ถ้านายยังทำอยู่ นายเชื่อไหมว่าฉันจะทุบข้าวจานนี้ใส่หัวของนาย"

หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้นออกไป เธอถึงกับจะเขวี้ยงจานใส่เขา

เกรกอรี่เขาจึงเลิกคิ้วขึ้น เขาไม่ได้ดูอารมณ์เสีย กลับยกริมฝีปากยิ้มด้วยความยินดี

“ก็ได้ งั้นฉันจะหยุดทำ”

จากนั้นเขาก็หันหลังกลับไป กินข้าวของเขาเอง

วิกกี้โล่งใจกับเรื่องนี้

ถึงกระนั้นเขาก็ได้ทำให้เกิดความเสียหายไปแล้ว

คนอื่น ๆ ที่อยู่บนโต๊ะอาหาร ไม่ได้รู้สึกอะไรเพิ่มเติมระหว่างพวกเขาสองคน เพียงเพราะเกรกอรี่ไม่แสดงความรู้สึกของเขาก็แค่นั้น

แต่ในทางกลับกัน ความสนิทสนมของพวกเขาก่อนหน้านี้ ทำให้ทุกคนจึงเริ่มมั่นใจมากขึ้นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา

ดังนั้นแทนที่จะจ้องมองสายตาไปตามที่วิกกี้หวังไว้ ทุกคนกลับอยากที่จะนินทามากขึ้น

มีบางคนที่อยู่บนโต๊ะเล่นเกมและดื่มร่วมกับวิกกี้ในตอนหัวค่ำ

แจ็คสัน สก็อตต์เองก็อยู่ที่นั่นด้วย

เมื่อทุกคนสัมผัสได้ถึงความสนิทสนมของวิกกี้และเกรกอรี่ พวกเขาต่างก็ประหลาดใจ ยกเว้นแจ็คสันที่รู้เรื่องนี้แล้ว

ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าพวกเขามีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์กับโอกาสในครั้งนี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอถูกเกรกอรี่ เกรแฮมจับตัวไปซะแล้ว!

เพราะเหตุใดถึงไม่มีข่าวเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ที่เคยอยู่ข้างเกรกอรี่มาก่อน?

กลุ่มคนเหล่านี้ไม่สามารถช่วยให้ความอยากรู้ของพวกเขากระจ่างชัด

มีคนถามว่า “นายน้อยเกรแฮมคุณและคุณโทมัสดูเหมือนว่า…รู้จักกันมานานแล้วหรือเปล่า?”

วิกกี้ก้มหน้าลงเพื่อกินอาหาร และแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน

เกรกอรี่ได้มองไปที่ชายคนนั้นเขายิ้มเล็กน้อย แล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ใช่”

ดวงตาของชายผู้นั้นลุกวาวขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ จากนั้นเขาก็ทำท่าทางหัวใจด้วยมือของเขา

“พวกคุณทั้งสองคนคือ…”

เกรกอรี่กำลังจะพูดและกำลังจะเปิดปากของเขา

วิกกี้ขมวดคิ้วกับสิ่งนี้ เธอไม่ต้องการให้คนเหล่านี้เข้าใจผิด เธอจึงพูดขึ้นมาว่า

“เปล่า พวกคุณอย่าเดาสุ่มสี่สุ่มห้า ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา”

คำพูดที่เกรกอรี่กำลังจะพูดติดอยู่ในลำคอของเขาทันที

เขาได้หันไปมองที่วิกกี้ จากนั้นหันกลับมาที่กลุ่มคนที่ยังประหลาดใจและพูดอย่างใจเย็นว่า “วันนี้เธออารมณ์ไม่ดีและพูดจาเหลวไหลเกินไป ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่รังเกียจ ถ้าหากว่าผมกับเธอ…”

เกรกอรี่หยุดคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดออกมาในที่สุด “ผมกำลังพยายามตามจีบเธออยู่”

อุ้ย!

ในตอนนี้ได้เกิดความโกลาหลขึ้นที่โต๊ะ วิกกี้จึงหันไปหาเกรกอรี่และจ้องมาที่เขา

เกรกอรี่เลิกคิ้วและยิ้มกลับ

วิกกี้ รู้สึกโกรธมาก!

เธอไม่อยากกินอาหารอีกต่อไปแล้ว เธอจึงวางตะเกียบลงแล้วลุกขึ้นเดินจากไป

เมื่อเขาเห็นแบบนี้ เกรกอรี่ก็หยุดกินและวางตะเกียบลง เขาหันไปหากลุ่มคนที่โต๊ะ และพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งขอโทษกึ่งคุยโวว่า "เธอกำลังโกรธผมอยู่ เดี๋ยวผมจะออกไปดูแลเธอก่อนนะ ทานอาหารมื้อค่ำนี้ให้อร่อย!"

หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้นเสร็จ เขาก็ขอตัวเดินออกไปจากโต๊ะและเดินตามหลังวิคกี้ไป

กลุ่มคนที่โต๊ะมองหน้ากัน และหลังจากนั้นทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างเย้ยหยัน

ทุกคนคิดว่าเกรกอรี่ไม่มีเสน่ห์ที่จะจีบผู้หญิง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาไม่เพียงแต่กำลังจะจีบ แต่เขายังหมกมุ่นอีกด้วย

ในตอนนี้เป็นเพียงเพราะเขามีมาตรฐานสูงและหมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียว ไม่เหมือนคนอื่นที่รายล้อมไปด้วยผู้หญิงทุกประเภท

ทุกคนในงานต่างพากันซุบซิบกันอยู่ชั่วครู่หนึ่ง แล้วพวกเขาก็ไม่พูดต่อในหัวข้อนี้อีกต่อไป และเปลี่ยนไปพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องอื่น

แต่ในทางกลับกัน

วิกกี้รีบเดินจากไป แต่เกรกอรี่ยังเดินตามเธอทันจากด้านหลัง

หลังจากที่เขาเดินตามเธอทัน เขาไม่ได้ดึงเธอออกไป และไม่ได้คุยกับเธอ เขาเพียงแค่เดินตามหลังเธอช้า ๆ

เดิมวิกกี้ต้องการจำกัดเขา แต่เธอได้รับบาดเจ็บและไม่กล้าที่จะเดินเร็วไปมากกว่านี้ ชายคนนั้นเป็นเหมือนหมากฝรั่งที่เกาะติดกับรองเท้าของเธอซึ่งไม่สามารถถอดออกได้

ในที่สุดเธอก็หยุด และหันกลับมามองเขาอย่างไม่เต็มใจ

ภายใต้ดวงอาทิตย์ ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นแดงก่ำด้วยความโกรธ ขณะที่เธอจ้องมาที่เขาและถามว่า "นายตามฉันมาทำไม?"

เกรกอรี่ยืนเอามือไขว้หลัง ร่างสูงและสง่างามของเขาเปล่งประกายท่ามกลางแสงแดด ในแวบแรกเขาดูเหมือนเป็นเจ้าชายที่ออกไปเดินเล่นเท่านั้น

เขามองเธอและยิ้ม

“ใครบอกว่าฉันตามเธอมา ไม่ใช่ว่าครอบครัวของเธอที่สร้างถนนเส้นนี้สักหน่อย ฉันจะไปทุกที่ที่อยากไป เธอสนใจทำไมล่ะ?”

"นาย!"

วิกกี้จ้องมองไปที่เขา เห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นเขาเป็นอันธพาล

ชายคนนี้เคยเป็นหัวหน้าแก๊งอันธพาล ดังนั้นหากเขาต้องการเป็นตัวสร้างปัญหาแล้วใครล่ะที่จะสามารถเอาชนะเขาได้ในเกมของเขา?

วิกกี้ต้องจำใจยอมรับ!

เธอยิ้มและพูดว่า "ได้ ถนนเส้นนี้เป็นของนาย เขิญนายใช้มัน ฉันจะเดินกลับไป ตกลงไหม?"

พอพูดจบเธอก็หันหลังเดินกลับไป

เกรกอรี่ยังคงตามเธอออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร

วิกกี้รู้สึกหงุดหงิดมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เลย เมื่อต้องเผชิญหน้ากับวายร้ายแบบนี้

เธอสงสัยว่าทำไมเกรกอรี่ ผู้ซึ่งเป็นคนหยิ่งยโส ถึงกลายเป็นครไร้ยางอายได้ขนาดนี้?

ในขณะที่สติของเธอฟุ้งซ่าน เธอก็เงยหน้าขึ้นและเห็น มัสซิโม โนแลน เดินเข้ามาหาพวกเขาพร้อมกับสาวสวยและสูง

“เกรกอรี่ วิก! พวกเธอจะไปไหนกัน?”

มัสซิโมเห็นวิกกี้และเกรกอรี่ เขาจึงรีบวิ่งพาสาว ๆ ไปทักทายกับเขาสองคนด้วยความตื่นเต้น