ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 864

ด้วยเหตุนี้ แอนเดรียจึงรีบพยักหน้า "งั้นคุณรอฉันสักครู่นะคะ ฉันจะไปเตรียมของมา"

หลังจากได้รับอนุญาตจากวิกกี้แล้ว เธอก็ออกไปจากห้อง

ไม่นานหลังจากนั้น แอนเดรียก็กลับมา

เธอนำกล่องหนังนุ่ม ๆ อันเล็กที่ถือเอาไว้ในมือวางลงบนโต๊ะ เมื่อวิกกี้มองดู เธอก็เห็นว่ามีสิ่งของต่าง ๆ วางอยู่ข้างใน

วิกกี้อดไม่ได้ที่จะพูดจาหยอกล้อกับสาวใช้ของเธอ

“ว้าว อุปกรณ์ของเธอค่อนข้างครบครันเลยนะ?”

แอนเดรียยิ้มออกมา และพูดว่า "ใช่แล้วค่ะ เนื่องจากว่าฉันยังไม่เก่ง การที่มีอุปกรณ์เยอะแบบนี้ถือว่าช่วยฉันได้เยอะเลยล่ะค่ะ คุณวิกกี้ นอนลงบนเตียงก่อนนะคะ"

วิกกี้นอนราบลงบนเตียงตามที่เธอบอก

แอนเดรียขยับเก้าอี้จากโต๊ะเครื่องแป้งเข้ามา แล้วนั่งลงข้างเตียงทางฝั่งศีรษะของวิกกี้

หลังจากที่วอมมือของตัวเองก่อนแล้ว เธอจึงเริ่มนวดให้กับวิกกี้อย่างเบามือ

ดูเหมือนว่าแอนเดรียจะพูดจาเจียมเนื้อเจียมตัวเกินไปหน่อย กับสิ่งที่เธอบอกว่าเธอไม่เก่งเรื่องนวดสักเท่าไร

จากประสบการณ์ที่วิกกี้เคยนวดมา เธอรู้สึกว่าแอนเดรียนวดได้ดีมากเลยทีเดียว

นิ้วของเธอนุ่มแต่ก็มีความแข็งแรง และแรงที่กดลงไปบนศีรษะนั้นก็ไม่ได้เบา หรือว่าหนักจนเกินไปเช่นกัน มันตรงจุดจนช่วยให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลาย

วิกกี้หลับตาลง

ภายในห้องมีแต่ความเงียบงัน จนได้ยินแค่เพียงเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอ และเบาบางของทั้งสองคน

แอนเดรียช่วยนวดให้วิกกี้รู้สึกผ่อนคลายตรงศีรษะ และจุดต่าง ๆ รอบดวงตาของเธอ ก่อนที่แอนเดรียจะเทน้ำมันหอมระเหยลงบนฝ่ามือ แล้วเริ่มลงมือนวดให้กับเธอ

วิกกี้ได้กลิ่นน้ำมันทั้งหมดที่ปลายจมูกของเธอ มันเป็นกลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกไม้ ซึ่งเป็นกลิ่นที่เธอไม่เคยได้สูดดมมาก่อน มันมีกลิ่นของดอกไม้หลายร้อยชนิดที่ผสมเข้าด้วยกัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่ามีกำลังวังชาขึ้นมาแต่อย่างใด เพราะมันกลับให้ความรู้สึกสดชื่นแทน

เธอถามสาวใช้ของเธอด้วยความสงสัยว่า “นี่มันเป็นน้ำมันหอมระเหยแบบไหนเหรอ?”

แอนเดรียอธิบายอย่างอ่อนโยนว่า "นี่คือน้ำมันร้อยดอกไม้ที่ฉันคิดค้นขึ้นมาเองค่ะ ดอกไม้ทั้งหมดที่ฉันเลือกมา มีสรรพคุณทำให้รู้สึกผ่อนคลายและสงบ มันใช้ได้ผลดีมากสำหรับอาการปวดหัวและวิงเวียนศีรษะ"

วิกกี้พยักหน้าด้วยความสงบ

เธอรู้ว่าแอนเดรียกำลังพูดความจริง เพราะก่อนหน้านี้เธอรู้สึกวิงเวียนศีรษะ แต่หลังจากที่แอนเดรียได้นวดให้ เธอก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมามากเลยทีเดียว

ในการนวดจะต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงเต็ม

แต่เมื่อผ่านไปได้เพียงแค่ครึ่งทาง วิกกี้ก็ผล็อยหลับไปชั่วขณะหนึ่ง นั้นอาจจะเป็นเพราะว่าเธอรู้สึกอ่อนเพลียมาก

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาและมองดูเวลา หลังจากที่เธอผล็อยหลับไป เธอก็เพิ่งจะนวดไปได้เพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น

เธอหลับไปประมานสิบนาที

วิกกี้ยิ้มขณะที่พูดว่า “ฉันขอโทษนะ ฉันรู้สึกสบายตัวมากเลย จนเผลอหลับไป”

แอนเดรียก็ยิ้มออกมาเช่นกัน เธอพูดว่า "ถ้ามันทำให้คุณสามารถนอนหลับได้ ก็หมายความว่ามันมีประโยชน์สำหรับคุณ ดีแล้วล่ะค่ะ"

เธอพยักหน้า และปล่อยให้แอนเดรียนวดเธอต่อไปอีกสักพัก จนกระทั่งพ่อบ้านออสบอร์นมาเคาะประตู แอนเดรียจึงหยุดนวด

วิกกี้ตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองก่อนจะเดินออกไป เธอเห็นพ่อบ้านออสบอร์นยืนอยู่หน้าประตู พร้อมกับเอกสารในมือ

เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณโทมัสครับ นายน้อยขอให้ผมนำสิ่งนี้มาให้คุณ”

วิกกี้ตกตะลึงตอนที่รับมันมา

หลังจากเปิดดูแล้ว เธอก็เห็นว่ามันคือข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับหยกอาถรรพ์ชิ้นนั้น

เธอเงยหน้าขึ้น พลางถามพ่อบ้านออสบอร์นว่า "แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนคะ?"

พ่อบ้านออสบอร์นตอบว่า "นายน้อยเพิ่งจะออกไปทานอาหารครับ"

เขาไม่ได้อธิบายเพิ่มเติมว่าทำไมเขาถึงให้สิ่งนี้กับวิกกี้มา แต่เขาคงจะมีเหตุผลส่วนตัวของเขาอยู่แน่นอน

อันที่จริงวิกกี้ก็รู้ดีอยู่แล้ว

ดังนั้นเธอจึงพยักหน้า ก่อนจะตอบว่า "ขอบคุณนะคะ!"