ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 898

เกรกอรีพูดพลางเทชาให้กับตัวเอง ก่อนจะยกดื่มจนหมดในอึกเดียวและเรียก "พ่อบ้านออสบอร์น ช่วยส่งนายน้อยโนแลนกลับด้วย"

พ่อบ้านออสบอร์นเดินเข้ามาจากข้างนอก และมองไปที่ มัสซิโม โนแลน ด้วยท่าทางอึดอัดใจ

“กลับเถอะครับ นายน้อยโนแลน”

มัสซิโมมองดูเกรกอรีด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

ก่อนจะพูดว่า "ก็ได้ ฉันกลับไปก่อนก็ได้"

พอพูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไป

แต่เมื่อเขาเดินไปถึงหน้าประตู เขาก็หยุดอยู่ตรงนั้น

เขายืนหันหลังอยู่ตรงนั้นให้กับเกรกอรี ก่อนจะพูดอย่างแน่วแน่ว่า “แม้ว่าฉันจะรู้ว่าฉันไม่สามารถช่วยอะไรนายในเรื่องนี้ได้ แต่วิกไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่นายชอบ เธอก็เป็นเพื่อนของฉันด้วยเหมือนกัน ฉันจะทำทุกอย่างที่พอจะช่วยได้ และนายไม่ต้องกังวลไปหรอก ฉันจะไม่ลากครอบครัวโนแลนให้เข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

เกรกอรีไม่ได้พูดอะไร

พูดจบมัสซิโมก็ก้าวเท้าเดินออกไป

เขากลับไปแล้ว แต่เกรกอรียังคงนั่งอยู่ตรงนั่น

สักพักเขาก็ดึงโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก

“ลิตเติ้ลเซเว่น ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาพวกเธอ บอกสามีของคุณให้มาคุยกับผมหน่อย”

……

เนลล์ เจนนิงส์ ดูยุ่งมากในช่วงนี้

แอนนิ่ง อินเตอร์เนชั่นแนล กำลังวางแผนสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ ซึ่งกำกับโดยผู้กำกับ เอริค ฟรีแมน

เธอยุ่งอยู่กับการคัดเลือกนักแสดงของภาพยนตร์เรื่องนี้ กับเอริคในช่วงเวลานี้

เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เอริคเตรียมตัวมาเป็นเวลานาน เขาวางแผนที่จะไม่ใช้นักแสดงที่มีอยู่ในวงการบันเทิงอยู่แล้ว เขาจึงตัดสินใจเปิดออดิชั่นเพื่อเฟ้นหานักแสดงมือใหม่

ด้วยเหตุนี้งานของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้นมาเป็นอย่างมาก

เนลล์ เจนนิงส์ ในฐานะนักลงทุนรายใหญ่ที่สุดของการผลิตนี้ จะเข้าร่วมการคัดเลือกเหล่านักแสดงหน้าใหม่ในฐานะผู้ตัดสินด้วย

ตอนที่เธอได้รับโทรศัพท์จากเกรกอรี คือตอนที่เธอเพิ่งจะทำงานเสร็จ และอยู่ในระหว่างทางกลับบ้าน

เมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขาทางโทรศัพท์ ปลายคิ้วของเธอก็เลิกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถามว่า “อะไรนะ?”

“มันเป็นเรื่องใหญ่มาก คุณไม่สามารถตัดสินใจได้หรอก เรียกสามีของคุณมาคุยกับผม”

เนลล์หัวเราะคิกคักออกมา

“ขอโทษจริง ๆ นะตอนนี้เขาไม่ได้อยู่กับฉัน คุณค่อยโทรกลับมาอีกทีวันหลังนะ”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็กดวางสายทันที

ด้านหน้า แนนซี่ เมอร์เรย์ กำลังขับรถอยู่

เธอได้ยินเสียงหงุดหงิดของเนลล์ตอนที่วางสาย เธอเผยยิ้มออกมาและถามว่า “ใครกันนะ ที่ทำให้คุณหงุดหงิดมากถึงขนาดนี้?”

เนลล์กุมขมับของเธอด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า "เกรกอรี เกรแฮม"

แนนซี่ชะงักไปครู่หนึ่ง

พวกเธอทั้งสองคนเคยประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกมาก่อน ตอนนั้นพวกเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งยังตกไปอยู่ในกำมือของผู้ค้ามนุษย์อีก แต่ก็ได้ เกรกอรี เกรแฮม เข้ามาช่วยพวกเธอเอาไว้

ดังนั้นแนนซี่จึงรู้เรื่องบางอย่างระหว่างเนลล์กับเกรกอรี

ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ เพราะแม้แต่ กิดเดียน ลีย์ ก็เข้าใจถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดีเช่นกัน บางทีอาจเป็นเพราะเขาไม่ต้องการสร้างความขัดแย้ง เขาจึงไม่ได้สืบสาวไปจนถึงต้นตอของต้นเหตุ

หลังจากครั้งล่าสุดที่พวกเขาได้พบกัน ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้มีการติดต่อกันอีกเลย

ทำไมเกรกอรีถึงได้ติดต่อมาหาเนลล์โดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้?

แม้ว่าแนนซี่จะรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ แต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงบ้าน

ตอนนี้เนลล์ได้กลายเป็นแม่คนแล้ว เธอจึงรู้สึกผูกพันกับครอบครัวของเธอเป็นอย่างมาก สิ่งที่เธอตั้งตารอมากที่สุดทุกวันหลังเลิกงาน คือการรีบกลับบ้านเพื่อมาหา ลิซซี่และวีมอนด์น้อย

วีมอนด์น้อยอายุได้เพียงแค่สองขวบเท่านั้น ซึ่งเป็นช่วงที่เด็กจะทำตัวไม่ค่อยน่ารักสักเท่าไร จึงไม่มีพี่เลี้ยง และแม่บ้านคนไหนที่บ้านเอาเขาอยู่ได้

กิดเดียนก็งานยุ่งพอตัว ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ ที่จะคอยดูแลเขาอยู่ที่บ้านตลอดเวลา เนลล์เองก็งานล้นมือเช่นเดียวกัน ท่านผู้หญิงและนายท่านอาวุโสก็ไม่ค่อยสบายเท่าไรนัก ดังนั้นพวกเขาจึงพักฟื้นอยู่ที่ ลีย์ เรสซิเด้นซ์ และไม่ค่อยได้มาที่นี่บ่อยนัก

เนลล์ไม่ต้องการให้พวกเด็ก ๆ รบกวนพวกเขาด้วย เธอจึงไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา