ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 898

สรุปบท บทที่ 898 หกล้มจนหงายท้อง: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก

ตอน บทที่ 898 หกล้มจนหงายท้อง จาก ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 898 หกล้มจนหงายท้อง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก ที่เขียนโดย ต้นเมฆ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เกรกอรีพูดพลางเทชาให้กับตัวเอง ก่อนจะยกดื่มจนหมดในอึกเดียวและเรียก "พ่อบ้านออสบอร์น ช่วยส่งนายน้อยโนแลนกลับด้วย"

พ่อบ้านออสบอร์นเดินเข้ามาจากข้างนอก และมองไปที่ มัสซิโม โนแลน ด้วยท่าทางอึดอัดใจ

“กลับเถอะครับ นายน้อยโนแลน”

มัสซิโมมองดูเกรกอรีด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

ก่อนจะพูดว่า "ก็ได้ ฉันกลับไปก่อนก็ได้"

พอพูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไป

แต่เมื่อเขาเดินไปถึงหน้าประตู เขาก็หยุดอยู่ตรงนั้น

เขายืนหันหลังอยู่ตรงนั้นให้กับเกรกอรี ก่อนจะพูดอย่างแน่วแน่ว่า “แม้ว่าฉันจะรู้ว่าฉันไม่สามารถช่วยอะไรนายในเรื่องนี้ได้ แต่วิกไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่นายชอบ เธอก็เป็นเพื่อนของฉันด้วยเหมือนกัน ฉันจะทำทุกอย่างที่พอจะช่วยได้ และนายไม่ต้องกังวลไปหรอก ฉันจะไม่ลากครอบครัวโนแลนให้เข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

เกรกอรีไม่ได้พูดอะไร

พูดจบมัสซิโมก็ก้าวเท้าเดินออกไป

เขากลับไปแล้ว แต่เกรกอรียังคงนั่งอยู่ตรงนั่น

สักพักเขาก็ดึงโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก

“ลิตเติ้ลเซเว่น ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาพวกเธอ บอกสามีของคุณให้มาคุยกับผมหน่อย”

……

เนลล์ เจนนิงส์ ดูยุ่งมากในช่วงนี้

แอนนิ่ง อินเตอร์เนชั่นแนล กำลังวางแผนสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ ซึ่งกำกับโดยผู้กำกับ เอริค ฟรีแมน

เธอยุ่งอยู่กับการคัดเลือกนักแสดงของภาพยนตร์เรื่องนี้ กับเอริคในช่วงเวลานี้

เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เอริคเตรียมตัวมาเป็นเวลานาน เขาวางแผนที่จะไม่ใช้นักแสดงที่มีอยู่ในวงการบันเทิงอยู่แล้ว เขาจึงตัดสินใจเปิดออดิชั่นเพื่อเฟ้นหานักแสดงมือใหม่

ด้วยเหตุนี้งานของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้นมาเป็นอย่างมาก

เนลล์ เจนนิงส์ ในฐานะนักลงทุนรายใหญ่ที่สุดของการผลิตนี้ จะเข้าร่วมการคัดเลือกเหล่านักแสดงหน้าใหม่ในฐานะผู้ตัดสินด้วย

ตอนที่เธอได้รับโทรศัพท์จากเกรกอรี คือตอนที่เธอเพิ่งจะทำงานเสร็จ และอยู่ในระหว่างทางกลับบ้าน

เมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขาทางโทรศัพท์ ปลายคิ้วของเธอก็เลิกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถามว่า “อะไรนะ?”

“มันเป็นเรื่องใหญ่มาก คุณไม่สามารถตัดสินใจได้หรอก เรียกสามีของคุณมาคุยกับผม”

เนลล์หัวเราะคิกคักออกมา

“ขอโทษจริง ๆ นะตอนนี้เขาไม่ได้อยู่กับฉัน คุณค่อยโทรกลับมาอีกทีวันหลังนะ”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็กดวางสายทันที

ด้านหน้า แนนซี่ เมอร์เรย์ กำลังขับรถอยู่

เธอได้ยินเสียงหงุดหงิดของเนลล์ตอนที่วางสาย เธอเผยยิ้มออกมาและถามว่า “ใครกันนะ ที่ทำให้คุณหงุดหงิดมากถึงขนาดนี้?”

เนลล์กุมขมับของเธอด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า "เกรกอรี เกรแฮม"

แนนซี่ชะงักไปครู่หนึ่ง

พวกเธอทั้งสองคนเคยประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกมาก่อน ตอนนั้นพวกเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งยังตกไปอยู่ในกำมือของผู้ค้ามนุษย์อีก แต่ก็ได้ เกรกอรี เกรแฮม เข้ามาช่วยพวกเธอเอาไว้

ดังนั้นแนนซี่จึงรู้เรื่องบางอย่างระหว่างเนลล์กับเกรกอรี

ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ เพราะแม้แต่ กิดเดียน ลีย์ ก็เข้าใจถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดีเช่นกัน บางทีอาจเป็นเพราะเขาไม่ต้องการสร้างความขัดแย้ง เขาจึงไม่ได้สืบสาวไปจนถึงต้นตอของต้นเหตุ

หลังจากครั้งล่าสุดที่พวกเขาได้พบกัน ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้มีการติดต่อกันอีกเลย

ทำไมเกรกอรีถึงได้ติดต่อมาหาเนลล์โดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้?

แม้ว่าแนนซี่จะรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ แต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงบ้าน

ตอนนี้เนลล์ได้กลายเป็นแม่คนแล้ว เธอจึงรู้สึกผูกพันกับครอบครัวของเธอเป็นอย่างมาก สิ่งที่เธอตั้งตารอมากที่สุดทุกวันหลังเลิกงาน คือการรีบกลับบ้านเพื่อมาหา ลิซซี่และวีมอนด์น้อย

วีมอนด์น้อยอายุได้เพียงแค่สองขวบเท่านั้น ซึ่งเป็นช่วงที่เด็กจะทำตัวไม่ค่อยน่ารักสักเท่าไร จึงไม่มีพี่เลี้ยง และแม่บ้านคนไหนที่บ้านเอาเขาอยู่ได้

กิดเดียนก็งานยุ่งพอตัว ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ ที่จะคอยดูแลเขาอยู่ที่บ้านตลอดเวลา เนลล์เองก็งานล้นมือเช่นเดียวกัน ท่านผู้หญิงและนายท่านอาวุโสก็ไม่ค่อยสบายเท่าไรนัก ดังนั้นพวกเขาจึงพักฟื้นอยู่ที่ ลีย์ เรสซิเด้นซ์ และไม่ค่อยได้มาที่นี่บ่อยนัก

เนลล์ไม่ต้องการให้พวกเด็ก ๆ รบกวนพวกเขาด้วย เธอจึงไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา

เธอไม่ได้สนใจ เพราะท้ายที่สุดแล้ว เกรกอรีก็เป็นคนแปลก ๆ ที่เธอก็อธิบายออกมาไม่ถูกเหมือนกัน

มันคงจะเป็นเรื่องดีถ้าเขาไม่โทรมารบกวนเธออีกต่อไป

ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากจะรบกวนเธออีก แต่เมื่อฟังจากที่เธอบอกในก่อนหน้านี้แล้ว กิดเดียน ลีย์ ไม่อยู่กับเธอในตอนนั้น ดังนั้นเขาจึงคิดว่าจะโทรกลับไปหาพวกเขาอีกทีในภายหลัง

ระหว่างทานอาหารเย็น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

เนลล์จับมันขึ้นมาดู และเมื่อเธอเห็นหมายเลขของผู้โทร คิ้วของเธอก็ย่นขึ้น

กิดเดียนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เอ่ยถามเธอว่า "ใครโทรมาเหรอ?"

เนลล์รู้สึกลังเลอยู่เล็กน้อย แต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะบอกเขา

“เกรกอรีค่ะ บ่ายวันนี้เขาโทรมาบอกว่าเขามีเรื่องบางอย่างจะคุยกับคุณ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องอะไร”

ดวงตาของกิดเดียนหรี่ลงเล็กน้อย

เขาพูดด้วยเสียงเข้ม “ส่งโทรศัพท์มาให้ผม”

เนลล์ตกใจเล็กน้อย

เธอเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างกิดเดียนและเกรกอรีดี ในอดีตความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ค่อยสู้ดีนัก เพราะว่าความขัดแย้งระหว่างตระกูลลีย์ และตระกูลเกรแฮม ต่อมาเป็นเพราะความสัมพันธ์ในอดีตของเธอกับเกรกอรี ทั้งสองคนจึงถือว่าเป็นศัตรูกัน

แต่กิดเดียนจะเต็มใจรับสายจากเกรกอรีจริง ๆ เหรอ?

เนลล์รู้สึกประหลาดใจ ราวกับว่าเธอได้ค้นพบโลกใหม่ทั้งใบ

แปลกใจที่ตัวเธอเอง ก็ยังคงส่งโทรศัพท์ให้สามีของเธออย่างว่าง่าย

กิดเดียนรับโทรศัพท์มา แต่ก็ไม่ได้รับสายต่อหน้าเด็ก ๆ เขาเดินออกไปข้างนอกแทน

เนลล์ไม่ได้รู้สึกเป็นทุกข์เป็นร้อนอะไร หลังจากที่เขาออกไปแล้วเธอก็พูดว่า "ลิซซี่ ลูกจะกินแค่ผักไม่ได้นะคะ ลูกต้องกินเนื้อด้วย"

เธอพูดออกมา พลางวางเนื้อชิ้นหนึ่งลงในชามของลิซซี่

ลิซซี่โตเป็นสาวแล้ว แม้ว่าเธอจะอายุยังไม่ถึงสิบขวบ แต่เธอก็สวย และสูงตามยีนเด่นของเนลล์และกิดเดียน ตอนนี้เธอสูงเกือบจะหนึ่งเมตรหกแล้ว

เด็กผู้หญิงในวัยนี้ เริ่มสนใจเกี่ยวกับรูปร่างของพวกเขาแล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก