ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 906

“แต่ฉันรับประกันได้ว่าเมื่อถึงเวลา นายจะไม่มีความสุข เพราะเวลาของเราในวันนี้คือเวลาพรุ่งนี้ของนาย"

“หากไม่มีพวกเราขวางทางเอาไว้ นายกับกองทัพทหารมังกร ตระกูลกริฟฟิน ตระกูลลีย์ รวมถึงตระกูลอื่น ๆ อีกสองสามตระกูลในประเทศจีนคงจะต้องเดินตามรอยเท้าของมันและถูกครอบงำโดยพวกมันไปอย่างช้า ๆ"

“เมื่อถึงเวลานั้น พวกเราจะไม่มีใครเป็นผู้ชนะ ทุกอย่างที่เราเคยประสบปัญหาในการหาเงินก็จะจบลงที่คนอื่น นายคิดว่ามันคุ้มไหมล่ะ?”

เกรกอรียังคงเงียบ

ความเฉยชาในดวงตาของเขา เพียงแค่จ้องมองไปที่แดนและค่อย ๆ ลดลง

โดยปกติแล้ว แดนจะไม่ปล่อยให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย

เขายังคงจะตีต่อไปในขณะที่เหล็กยังคงร้อนระอุอยู่ เขาพูดว่า "ฉันรู้ว่านายต้องการอะไร ถึงแม้นายจะบอกว่ามันเป็นผลกำไร แต่สิ่งที่นายทำทั้งหมดนี้เพียงเพื่อให้ได้ที่อยู่ของวิกกี้

“ตอนนี้ฉันสามารถบอกนายแบบชัดเจนได้เลยว่า วิกกี้ไม่ได้อยู่ในการครอบครองของเรา คนที่ทรยศต่อลูเซียสและช่วยอีกฝ่ายจับเธอนั้นได้ตายไปแล้ว

“ถึงแม้ว่านายจะทำลายสมาคมจีน นายก็ไม่สามารถหาเธอเจอ ฉันสามารถทายได้อย่างแน่ชัดเลยว่า...

เกรกอรีพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “พูดสิ!”

แดนตอบว่า “กองกำลังลึกลับนั้นกำลังเข้าบังคับสมาคมจีน ถ้าสมาคมจีนหายไป เป้าหมายต่อไปของพวกเขาคงเป็นนาย แต่อย่างที่เรารู้กันดีว่ามีอุปสรรคระหว่างยุโรปและเอเชีย ถึงแม้ว่ากองทัพทหารมังกรจะไม่ได้มีอำนาจเท่ากับสมาคมจีน แต่จากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์แล้ว จึงไม่ง่ายที่พวกเขาจะเข้ายึดครองได้

“ดังนั้น ในเวลานี้กองทัพทหารมังกรจะกลายเป็นเหมือนชิ้นกระดูกที่แข็งแรงที่สุดระหว่างเอเชียและยุโรป เพราะกระดูกชิ้นนี้แทะได้ยาก หรือบางทีอาจเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะบดเคี้ยวได้ แล้วพวกมันจะทำอย่างไร?”

เกรกอรี่ ขมวดคิ้วอย่างอึดอัด

แดนพูดต่อ “โจมตีจุดอ่อนของนาย! พวกเขาจะหาจุดอ่อนของนายให้เจอ และโจมตีนายตอนที่นายยังไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อเวลานั้นมาถึง หากนายยังคงมีความรู้สึกเหล่านั้น สุดท้ายแล้วพวกเราทุกคนล้วนมีจุดอ่อน และบางคนก็เป็นคนที่นายยินดีที่จะกระโดดลงไปในหลุมพรางนั้น เหมือนกับผู้หญิงที่นายรัก วิกกี้ โทมัส"

เกรกอรีตัวสั่นเทา

ลูกศิษย์ของเขาตัวเกร็ง

เขาพูดอย่างร้อนรน "นายหมายถึงตอนนี้วิกกี้อยู่ในมือของพวกมันอย่างนั้นเหรอ?"

แดนโบกมือด้วยท่าทางที่ไม่แน่ใจและพูดว่า “นี่เป็นการคาดเดาของฉัน ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดเพื่อจะพิสูจน์มัน นายจะเชื่อก็ได้ หรือนายจะคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระที่ฉันพยายามให้นายเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้ มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของนาย "

ดวงตาของเกรกอรีมองต่ำลง

เขาไม่ได้พูดอะไร แต่เหมือนกับว่าเขากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอย่างรอบคอบ เนื่องจากแดนไม่ได้รีบร้อน เขาจึงนั่งรออยู่ตรงนั้นอย่างเงียบ ๆ

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ

ไม่นานหลังจากนั้นเกรกอรีก็พูดขึ้นมาทันทีว่า "โอเค ฉันเข้าใจแล้ว!"

เขายืนขึ้นหลังจากที่เขาพูดเสร็จ

แดนมองมาที่เขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและถามว่า “แล้วเรื่องสันติภาพล่ะ…”

“สันติภาพ?”

เมื่อเขาเลิกคิ้วขึ้น เกรกอรีมองดูแดนด้วยท่าทางเยาะเย้ยเล็กน้อย

"ในชาติหน้า!"

หลังจากที่เกรกอรีพูดจบประโยค ก็มีเสียงบี๊บดังขึ้นในห้องโดยไม่รู้ว่ามาจากทิศทางไหน

แดนและคนอื่น ๆ ตกตะลึง ในขณะที่เขากำลังจะลุกขึ้น ก็มีแหวนที่ทำจากโลหะโผล่ออกมาจากเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่ ทำให้ร่างกายของเขาไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ ชายสองคนที่อยู่ข้างหลังเขาก็ถูกรั้งไว้ด้วยตะขอโลหะที่จู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นจากที่ไหนไม่รู้

ความเป็นจริงแล้วแดนกลับเป็นคนที่กำลังตกหลุมพลางนี้

เขาโกรธจัดและตะโกนออกไปว่า "เกรกอรี เกรแฮม นายหลอกฉันเหรอ?"

เกรกอรียิ้มออกมาอย่างเย็นชา “จริงอยู่ นี่แหละคือความยุติธรรมในสงคราม!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็หลบหนีออกไปราวกับนก