ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 920
เนลล์จึงตอบสั้น ๆ ว่า “เข้าใจละ”
กิดเดียนถามเธอว่า “คุณไม่ได้เล่นโป๊กเกอร์แล้วเหรอ? ทำไมมาอยู่ที่นี่? พวกเขาเลิกเล่นแล้วเหรอ?”
เนลล์ตอบว่า “ใช่ เลิกเล่นแล้ว พวกเรารู้สึกหิวก็เลยคิดว่าจะหาอะไรทาน ฉันจึงมาถามพวกคุณว่าต้องการอาหารว่างด้วยไหม เพื่อที่สาวใช้ในครัวจะได้ทำให้พวกคุณด้วย”
กิดเดียนมองไปที่เกรกอรีและเลียม
เกรกอรีเหงื่อตกจากสิ่งที่เขาทำก่อนหน้านี้
เกรกอรีใช้ผ้าขนหนูเช็ดเหงื่อ และพูดว่า "ก็ดีนะ”
เลียมจึงพยักหน้าเช่นกัน “ถ้าอย่างนั้นฉันก็เอาด้วย”
เนลล์จึงตอบว่า “ตกลง ฉันจะไปบอกพวกเขาก่อน”
แล้วเธอก็หันหลังเดินไป
ในขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไป จู่ ๆ เกรกอรีก็เรียกเธอให้หยุด
“เอ่อ เดี๋ยวก่อน”
เนลล์หันไปมองเขา "ว่ายังไง?"
เกรกอรียิ้มและพูดว่า “เมื่อคุณกลับเข้าไปแล้ว บอกวิกกี้ให้ออกมาที่นี่ครู่หนึ่ง ผมมีบางอย่างที่อยากจะคุยกับเธอ”
เนลล์เลิกคิ้วและพยายามมองหาคำตอบจากใบหน้าของเกรกอรี แต่เธอก็ไม่ประสบความสำเร็จดังนั้นเธอจึงพยักหน้าและพูดว่า “ได้สิ”
เมื่อเธอออกไป เธอก็ตรงไปที่ห้องครัว
ในเวลานั้น วิกกี้กำลังอยู่ในครัวเพื่อขอให้แม่ครัวทำอาหารว่าง
มันเป็นอาหารว่างที่เรียบง่าย เกี๊ยวกุ้ง ที่ค่อนข้างสดชื่นและเบา จึงเหมาะสำหรับฤดูกาลนี้
เมื่อเนลล์กลับมา วิกกี้ก็ถามว่า “ว่ายังไง? พวกเขาต้องการด้วยไหม?”
เนลล์พยักหน้า “ใช่ พวกเขาต้องการ คุณขอให้สาวใช้ทำเพิ่มให้พวกเขาด้วย”
วิกกี้พยักหน้าทันที “ได้เลย“
เธอหันหลังและกำลังจะกลับเข้าไปในครัว
แต่เนลล์ก็พูดขึ้นว่า “อ้อ เกรกอรีฝากมาบอกว่าเขามีเรื่องจะคุยกับคุณ เขาจะรออยู่ที่ลานบ้านด้านนอก”
วิกกี้มองดูเนลล์อย่างสับสน
“ฉัน? เขาอยากคุยอะไรกับฉัน?”
เนลล์ฉีกยิ้ม "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
จากนั้นเนลล์ก็นึกถึงความเป็นไปได้บางอย่าง จนดวงตาของเธอส่องประกายแวววาวอย่างน่าทึ่ง
“หรือว่าเขากำลังจะทำเซอร์ไพรส์ให้คุณ? เอาล่ะ รีบไปกันเถอะ คุณต้องรีบไปดูเดี๋ยวนี้”
วิกกี้ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มบาง ๆ
“คงไม่ใช่หรอก เขาไม่ใช่คนโรแมนติกแบบนั้น”
ถึงแม้ว่าเธอจะพูดเช่นนั้น แต่ฝีเท้าของเธอก็เดินไปเพื่อพบกับเกรกอรีอย่างรวดเร็ว
เนลล์เองก็อยากรู้เหมือนกัน เธอจึงเดินตามวิกกี้ไป
เมื่อพวกเธอเดินมาครึ่งทางและได้พบกับเจเน็ตที่ซึ่งสังเกตเห็นพวกเธอกำลังรีบไป เจเน็ตก็ถามด้วยความสงสัย “พวกคุณกำลังจะไปไหนกัน?”
เนลส์ตอบว่า “ฉันจะไปดูสิ่งที่น่าสนใจ”
สิ่งที่น่าสนใจ?
เจเน็ตชะงักก่อนจะกระโดดลงจากโซฟาแล้วตามพวกเธอไป
“สิ่งที่น่าสนใจ? ฉันไปด้วย!”
จากนั้นเรื่องที่ควรจะเกี่ยวข้องกับคนเพียงแค่สองคน ก็กลายเป็นกลุ่มคนที่วุ่นวาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก