ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 949

คุณปู่บรู๊คส์หรี่ตาและมองไปที่เนลล์ เจนนิงส์

“มันจะดีต่อทั้งสองฝ่ายยังไง?”

เนลล์พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ในตอนนี้ เราจะไม่บังคับให้คุณนำหยกออกมา แต่คุณจะต้องทำตามที่เราบอก และร่วมมือกับเราในการไปช่วยชีวิตฟลอร่า และเมื่อฟลอร่ากลับมาได้อย่างปลอดภัยแล้ว คุณต้องมอบหยกให้กับเราตกลงไหม?”

คุณปู่บรู๊คส์เม้มริมฝีปาก

กิดเดียนกล่าวขึ้นว่า “ผมขอรับประกันด้วยตัวเองว่าผมจะพาเธอออกมาให้ได้ คุณปู่ ที่นี่เป็นพื้นที่ชนบทในเมืองจีน และถ้าหากว่าพวกเราไม่สามารถพาเธอออกมาได้ แล้วคุณคิดว่าใครจะทำได้? และที่สำคัญ คุณจะแน่ใจได้ยังไงว่าเขาจะปล่อยตัวเธอไป หลังจากที่คุณมอบหยกให้กับเขาแล้ว? และถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ คุณก็จะต้องสูญเสียทุกอย่างไป”

อันที่จริง คุณปู่บรู๊คส์เองก็เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด

ก่อนหน้านี้ที่ชายชราไม่เต็มใจฟังพวกเขา เพราะชายชราต้องการให้พวกเขาออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แต่ในตอนนี้เมื่อเขาครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เขาก็สรุปได้ว่านี่คงจะเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด

คุณปู่บรู๊คส์พิจารณาถึงคำพูดของกิดเดียนและถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “นายแน่ใจหรือเปล่าว่าพวกนายจะช่วยฟลอร่าได้จริง ๆ ?”

กิดเดียนตอบอย่างมั่นใจว่า "ผมขอรับประกันด้วยชีวิต"

“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะลองเชื่อใจนายดูสักครั้ง”

เมื่อคุณปู่บรู๊คส์พูดจบ เขาก็ลุกขึ้นและเดินออกไป

กลุ่มของพวกเขาตกตะลึงและเดินตามชายชราไป

ในเวลานี้ ท้องฟ้าภายนอกมืดสนิท ไม่มีผู้คน ไม่มีโคมไฟบนท้องถนนแม้แต่ดวงเดียว

แต่คุณปู่บรู๊คส์สามารถเดินบนถนนในภูเขาที่คดเคี้ยวได้ราวกับว่ามันเป็นเพียงแค่พื้นราบ ซึ่งเนลล์และคนอื่น ๆ ไม่สามารถทำได้

กิดเดียนจับมือเนลล์ ในขณะที่เกรกอรีจับมือวิกกี้แน่น จากนั้นทั้งสี่ก็รีบไล่ตามชายชราไป เพื่อไม่ให้คาดสายตา

พวกเขาสงสัยว่าชายชรากำลังจะไปไหน จากนั้นพวกเขาก็เห็นว่าชายชรากำลังปีนขึ้นไปบนเนินเล็ก ๆ ที่มีหลุมศพของคุณยายบรู๊คส์

วิกกี้รู้สึกงุนงง

“เขามาที่นี่อีกทำไม?”

เกรกอรีส่งสัญญาณให้เธอเงียบไป จากนั้นกลุ่มของพวกเขาก็ปีนขึ้นไปบนทางลาดเล็ก ๆ และได้เห็นคุณปู่บรู๊คส์นั่งลงที่หน้าหลุมศพ เพื่อขุดหาอะไรบางอย่าง

เนลล์ใจเต้นแรงและเข้าใจได้ในทันที

เธอผลักกิดเดียนและพูดว่า "คุณไปช่วยเขา"

กิดเดียนพยักหน้า เขาปลดกระดุมและพับแขนเสื้อขึ้น จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปนั่งยอง ๆ เพื่อช่วยคุณปู่บรู๊คส์ขุดดิน

เมื่อฝนไม่ตกมาระยะหนึ่งแล้ว ดินจึงแห้งและยากต่อการขุดลงไปลึกได้ด้วยมือเปล่า

กิดเดียนเดินไปที่ด้านข้างและหักกิ่งไม้ลงมา จากนั้นเขาก็นั่งลงเพื่อขุดดินต่อ

หลังจากขุดดินอยู่สองนาที ในที่สุดเขาก็ขุดพบอย่าง

มันเป็นผ้าเช็ดหน้าสีเทา