ใครจะไปรู้ว่าเนลล์จะบังคับขู่เข็ญอะไรเคธี่หรือเปล่า
และถ้าหากมิสเตอร์ดอนเนลลี่ไม่อยู่ที่นี่ในเวลานี้ ในฐานะเพื่อน เขาอาจจะต้องล้มเหลวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ดังนั้นต่อให้เขาจะรู้สึกอึดอัดใจมากเพียงใด แต่เขาก็จะต้องยืนอยู่ตรงนี้ต่อไป
ในเวลานั้น เนลล์พาเคธี่เดินออกมาหลังจากที่พวกเธอคุยกันเสร็จเรียบร้อย
เมื่อพวกเธอผลักประตูและเดินออกมา สิ่งแรกที่พวกเธอเห็น คือชายสามคนที่ยืนเฝ้าอยู่ด้านนอก
ฌอนรีบลุกขึ้นทันที จากนั้นเขาก็ดึงเคธี่ออกมาและรีบพูดด้วยความเป็นห่วง “เคธี่ คุณเป็นยังไงบ้าง? เกิดอะไรขึ้นกับคุณหรือเปล่า?”
อารมณ์ของเคธี่ในตอนนี้เปลี่ยนจากเดิมไปเล็กน้อย เธอส่ายหน้าในขณะที่เธอยิ้ม
เธอหันมามองเนลล์ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “เนลล์พรุ่งนี้เธอว่างไหม? ถ้าหากเธอว่าง ฉันอยากชวนเธอไปแถวชานเมือง ฉันได้ยินมาว่ามีจุดชมวิวสวย ๆ หลายแห่งที่ฉันยังไม่เคยไป”
เนลล์พยักหน้าอย่างรวดเร็ว “แน่นอน ฉันว่าง พรุ่งนี้เราไปด้วยกันนะคะ”
กิดเดียนเลิกคิ้ว จากนั้นรอยยิ้มเล็ก ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
ฌอนตกตะลึง เขาไม่รู้ว่าทำไมทัศนคติของเคธี่ที่มีต่อเนลล์ถึงได้เปลี่ยนไปมาก หลังจากที่พวกเขาคุยกันเพียงแค่ไม่กี่นาที
กิดเดียนเดินเข้าไปหาเคธี่
“คุณแม่ครับ พรุ่งนี้ผมจะไปกับเนลลี่ด้วย”
เคธี่ถอยหลังออกมาเล็กน้อย เธอมองดูเขาด้วยความตกใจ
เนลล์รีบดึงกิดเดียนกลับมา จากนั้นเธอก็ยิ้มให้เคธี่อย่างเขินอาย
“คุณแม่ ฉันแต่งงานแล้ว เขาคือกิดเดียน ลีย์ สามีของฉันเอง”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเคธี่ก็รู้สึกโล่งใจ เธอฝืนยิ้มเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าทัศนคติของเธอที่มีต่อกิดเดียนนั้นไม่เป็นธรรมชาติเหมือนทัศนคติที่เธอมีต่อเนลล์
แต่เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ของเขากับเนลล์แล้ว เธอก็รวบรวมความกล้าเพื่อพยักหน้าตอบรับเขา "แน่นอน"
ที่ด้านข้าง มิสเตอร์ดอนเนลลี่หัวเราะออกมาและปรบมือด้วยความปลาบปลื้มใจ
“ยอดเยี่ยม! เป็นเรื่องที่ดีมาก! นี่เป็นเรื่องที่น่ายินดีจริง ๆ ที่คุณมอร์ริสันและคุณลีย์ปรับความเข้าใจกันได้ในที่สุด ในเมื่อทุกอย่างจบลงด้วยดี และถ้าพวกคุณไม่รังเกียจ ผมอยากจะเชิญพวกคุณไปเลี้ยงอาหารร้านอร่อย ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ กับเหมืองหินของเราเพื่อฉลองให้กับข่าวดีในวันนี้ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงลีย์คิดว่ายังไง?”
กิดเดียนกล่าวว่า “ในเมื่อพวกเขามาถึงเมืองหลวงทั้งที และเธอก็เป็นแม่ยายของผม ดังนั้นผมจะเป็นเจ้ามือในครั้งนี้เอง ผมจะยอมให้มิสเตอร์ดอนเนลลี่เป็นเจ้ามือได้ยังไง?”
จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแมทธิว สตาร์ก ทันที
แมทธิวไม่รู้ว่าเนลล์และเคธี่มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นเพียงใด เขาจึงคิดว่ากิดเดียนต้องการพบปะกับลูกค้าเพื่อพูดคุยธุรกิจ ดังนั้นเขาจึงโทรจองร้านอาหารระดับไฮเอนด์และหรูหราที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองหลวงเอาไว้
เมื่อเป็นเช่นนี้ เคธี่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้อีก ดังนั้นพวกเขาจึงไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยกัน
ภายนอกเคธี่ยังดูห่างเหินจากเนลล์ แต่ในความเป็นจริงเธอไม่ได้มีเจตนาร้าย
เธอเพียงแค่ยังไม่สามารถปรับตัวและก้าวผ่านอุปสรรคในหัวใจของเธอไปได้ เธอจึงกลัวถ้าหากว่าเธอจะต้องพบเจอกับผู้คนที่เธอรู้จักในอดีต จนทำให้เธอสามารถรื้อฟื้นความทรงจำที่เธอไม่อยากจำขึ้นมาได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเนลล์บอกว่าเธอจะไม่พูดถึงอดีตหรือบังคับให้เธอจำอะไร เคธี่จึงรู้สึกผ่อนคลายลงและสบายใจมากขึ้น
ดังนั้นในระหว่างมื้ออาหาร ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเนลล์จึงดีขึ้นกว่าก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว
กิดเดียนพูดคุยกลับพวกเขาเป็นครั้งคราว เนลล์และเขาต่างก็เป็นชนชั้นสูงในหมู่คนหัวกะทิ ในขณะที่เคธี่มีนิสัยที่เรียบง่าย ดังนั้นพวกเขาจึงใช้เวลาไม่นานในการทำให้เธอหัวเราะและยิ้มอย่างไม่อึดอัดใจ
ทางด้านของฌอน เขาไม่เคยต้องการให้เคธี่นึกถึงเรื่องราวในอดีต เพราะเขากลัวว่าเธอจะต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก