ทาสรัก นิยาย บท 26

EP25

“กรี๊ดดดดดด…!” เด็กสาวกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ ร่างเล็กรีบกระโดดไปหลบที่แผ่นหลังกว้าง มืออีกข้างที่ยังเป็นอิสระถูกยกขึ้นมาปิดหูเอาไว้ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นก็พบเข้ากับร่างของอิฐที่ทรุดลงบนพื้น มือหนากุมต้นแขนตัวเองเอาไว้ด้วยใบหน้าทรมาน…

“คะ…คุณอิฐ!”

ปั้ง!!

“กรี๊ดดดดด…!” นิวาพยายามบิดข้อมือออกเพื่อจะเข้าไปดูอาการอิฐ ทวาลูกกระสุนกลับถูกยิงเฉียดปลายเท้าไปเพียงเล็กน้อย ทำเอานิวาต้องรีบถอยหลังกลับด้วยอาการสั่นเทา เธอมองอิฐด้วยความรู้สึกผิดไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว…

“กูนับหนึ่งถึงสาม ให้โอกาสมึงขึ้นรถแต่ถ้าช้ากว่านั้นอาจจะไม่มีโอกาสกลับบ้านเลยก็ได้…” น้ำเสียงเยือกเย็นพูดออกมา ก่อนจะยกกระบอกปืนสั้นขึ้นจ่อไปที่ร่างของอิฐ…

“หนึ่ง” ชายหนุ่มเริ่มนับทีละช้า ยิ่งคนข้างกายแสดงสีหน้าเป็นห่วงอิฐขนาดไหน ทิศเหนือก็ยิ่งอยากลั่นไกใส่เขาก่อนจะนับถึงสาม

“…” อิฐที่ก่อนหน้านี้แสดงสีหน้าเจ็บปวดราวจะขาดใจ ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นใบหน้าเรียบนิ่ง แต่สายตากลับท้าทายพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากยั่วโมโหทิศเหนือมากกว่าเดิม…

“สอง…”

แกร๊ก…! มือหนายกปืนสั้นขึ้นพร้อมกดเตรียมยิง ปากกระบอกปืนจ่อไปที่ร่างของอิฐ…

“คุณอิฐ…รีบไปสิคะทำไมไม่ไปสักที!” นิวาที่กลัวว่าจะเกิดการนองเลือดกันเกิดขึ้นตะโกนบอกอิฐให้รีบขึ้นรถไป เพราะคนอย่างทิศเหนือเขาไม่เคยขู่ถ้าคิดจะฆ่าคือฆ่า…เรื่องนี้เด็กสาวรู้ดี

“…” อิฐยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิมพร้อมกับยกมือขึ้นนิ้วชี้และนิ้วกลางควักเรียกลูกกระสุนจากทิศเหนือทำให้นิวาแอบตกใจกับการกระทำของเขา…

“สาม…”

ปั้ง!

หมับ!

“อึก…” เป็นอีกครั้งที่นิวาหลับตาแน่นไม่อยากจะมองว่าถ้าลูกกระสุนมันทะลุเข้าร่างของอิฐจริงๆเขายังจะรอดอยู่รึเปล่า…

“โทษทีว่ะ…หลบทัน” อิฐพูดขึ้นเมื่อกี้เขาหลบกระสุนได้ทันพอดิบพอดี ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นแล้วยื่นมือไปเปิดประตูรถ ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับมามองหน้าทิศเหนือแล้วพูดออกมาเป็นประโยคสุดท้าย “อ่อ…อย่าเผลอก็แล้วกันล่ะ กูรอเสียบอยู่”

“ที่จริงแล้วเมื่อกี้มึงไม่ได้หลบกระสุนทันหรอกนะ กูแค่ตั้งใจไม่ให้มันโดนต่างหาก แต่ถ้ากูตั้งใจยิงละก็ไม่มีพลาด…”

ปั้ง! ปั้ง!

“อึก…” ทิศเหนือเล็งกระสุนใส่แผลเดิมของนัดแรกอย่างแม่นยำในขณะที่อิฐกำลังจะเปิดประตูขึ้นรถ ทำให้ร่างของอิฐล้มนอนลงบนถนนคอนกรีตเลือดไหลนองตามพื้นถนนจากต้นแขนที่ถูกยิงสามนัด…

“คุณเหนือ หยะ…หยุดสักที…ฮึก” หยาดน้ำสีใสหยดอาบพวงแก้มเนียนใสอย่างห้ามไม่ได้ ร่างกายแทบทรุดเมื่อเห็นทิศเหนือยิงคนสามนัดติดกันอย่างเลือดเย็น อีกทั้งเป็นห่วงอิฐ…

“เป็นห่วงมันมาก?” ชายหนุ่มเอ่ยถามทั้งที่สายตาว่างเปล่ายังมองร่างของอิฐ ก่อนจะเก็บปืนเหน็บไว้เอว

“…” นิวาไม่กล้าแม้แต่จะตอบคำถามของทิศเหนือ ก่อนที่ร่างกายจะถูกลากขึ้นมาบนห้องของชายหนุ่ม ร่างหนาเดินไปที่ลิ้นชักแล้วดึงกุญแจมือออกมาล็อกข้อมือเล็กเอาไว้…

ความเงียบเกินปกติทำให้เด็กสาวกลัวจับใจ ขนอ่อนทั่วร่างลุกชันพร้อมกันอย่างห้ามไม่ได้ สายตาสั่นระริกมองใบหน้าแดงก่ำที่ขบกรามแน่น ชายหนุ่มหันหลังให้เธอแล้วเดินไปที่หน้าแจกัน…

เพล้ง!!

“โธ่เว้ย!!” มือหนาปัดแจกันตกแตกเป็นเสี่ยงๆทำเอานิวาตกใจล้มลงบนที่นอนแล้วขยับขึ้นไปชิดกับหัวเตียง เด็กสาวชันเข่าขึ้นราวกับว่ามันเป็นเกราะกำบังเพียงสิ่งเดียว…

“…อยู่บ้านสักวันมันจะตาย?”

“…” ดวงตาหมองเศร้าจ้องมองแผ่นหลังกว้างไม่คลาดสายตา หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มเมื่อได้ยินคำถาม “นิแค่ออกไปซื้อของ…คะ…คุณใจเย็นๆก่อนนะ…”

“ออกไปซื้อของห่าไรตอนสี่ทุ่ม…คิดว่ากูโง่มาก!?” ชายหนุ่มตะคอกออกมาเสียงดังอย่างกลั้นไม่อยู่ นิวาจึงหลุบตามองมือที่กำเข้าหากันแน่นอย่างรู้ชะตากรรมตัวเอง…

“ไว้มีสติเราค่อยคุยกันได้มั้ย…” นํ้าเสียงสั่นเครือพูดขอร้องอ้อนวอนคนตรงหน้า เธอไม่เคยชินเลยสักที ตอนที่ทิศเหนือโมโห มันน่ากลัวจนแทบอยากร้องไห้ออกมา…

“…” เขาเพียงนิ่งเงียบ ร่างหนาเดินย่างกรายเข้ามาหาเธอ นิวาจึงขยับตัวหนีอย่างอัตโนมัติ ยิ่งทิศเหนือเดินเข้ามาใกล้เท่าไหร่ขนอ่อนตามร่างกายก็ลุกชันมากขึ้นเท่านั้น…

“อย่าทำนิเลยนะ…อึก” มือบางที่สั่นเทายกขึ้นไหว้ขอร้องคนตรงหน้า เธอยอมลดศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อเอาตัวรอดจากสถานการณ์เลวร้ายแบบนี้ ทวาคนอย่างทิศเหนือไม่ยอมฟังอะไร สายตาเหี้ยมเกรียมไล่มองเรือนร่างอรชรอย่างยากจะคาดเดา…

“คงxไอ้เหี้ยอิฐมันเด็ดมากเลยหรอถึงได้ติดใจขนาดนั้น” ทิศเหนือไม่สนใจคำขอร้องของเธอจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทุกชิ้นจนร่างกายเปล่าเปลือย

“…”

“กูถามไม่ได้ยิน?” แท่งเนื้ออวบใหญ่ที่อัดแน่นพร้อมสั่งสอนคนบนเตียงผงาดขึ้นอย่างน่ากลัว มีเส้นเลือดปูดโปนโอบล้อมอยู่ นิวาจ้องมองมันด้วยความรู้สึกเสียวท้องน้อยริมฝีปากสั่นระริก…

“นะ…นิไม่เคยไปอะ…อึก”

หมับ! มือหนาคว้าหมับเข้าที่คางมนออกแรงบดขยี้แทบแหลกคามือ ใบหน้าหวานเบ้ด้วยความทรมาน นํ้าเสียงถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ

“อย่าให้กูเห็นมึงอยู่กับมันอีก กูฆ่ามันแน่…” ชายหนุ่มพูดขู่คนตัวเล็กที่ข้างใบหู ปลายกระบอกปืนลูบลำคอเนียนเบาๆ

แควก!