ทาสรัก นิยาย บท 27
สรุปบท ตอนที่ 26 พิษหึง 2 (ฉากเรท): ทาสรัก
ตอนที่ 26 พิษหึง 2 (ฉากเรท) – ตอนที่ต้องอ่านของ ทาสรัก
ตอนนี้ของ ทาสรัก โดย So Nonny ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 26 พิษหึง 2 (ฉากเรท) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
EP26
“…” นิวาไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ดวงตาหมองเศร้าหลุบมองตรงนั้นของตัวเองที่กำลังบวมเป่ง มีเลือดไหลกระซิบออกมาเล็กน้อยสร้างความปวดร้าวเล่นงานอยู่เรื่อยๆ
“หึ…” ชายหนุ่มเค้นเสียงในลำคอแล้วลากข้อเท้าเล็กเข้ามาหาตัวเอง มือหนาจัดการจับเด็กสาวให้อยู่ในท่าคลานบนเตียง ปลายกระบอกปืนลูบตามแก้มก้นเนียนนุ่มเบาๆ ทำเอาขนอ่อนทั่วร่างกายลุกชัน…
“คะ…คุณเหนือ อย่านะ…” นิวาที่รับรู้ได้ว่ามันคือสัมผัสจากกระบอกปืนหลับตาแน่น น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยบอกออกไปแอบหวาดหวั่นอยู่ในใจ…
“เป็นห่วงชีวิตตัวเองด้วยหรอ…?”
“อึก…”
“ถ้าเป็นห่วงชีวิตตัวเอง…ก็หยุดร่าน” พูดจบความจุกแน่นก็ทะลุเข้าร่องนุ่มนิวาทิ้งแรงทั้งหมดลงบนเตียง แต่กลับโดนท่อนแขนกำยำคว้าหน้าท้องแบนราบขึ้นมาแล้วตอกอัดเอวสอบใส่เป็นจังหวะหนักๆ…
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!…
“อ๊ะ…อ๊า…อ๊า…อ๊า!!…แค่กๆ” นิวาครางออกมาด้วยอาการเหนื่อยหอบพร้อมกับสำลักลำคอแห้งเผือดจนต้องลอบกลืนน้ำลาย เธอจุกท้องน้อยจนกระสันไปทั่วร่าง
“ซี๊ด~” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเสียวซ่านแทบขาดใจ เอวสอบเร่งจังหวะตอกอัดสัมผัสป่าเถื่อนเร็วขึ้นเรื่อยๆจนร่างกายเด็กสาวอ่อนแรงทรุดลงบนเตียงกลายเป็นว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังกระแทกเธอแทบจมเตียง…
หน้าท้องแกร่งที่กระทบกับแก้มก้นกลมกลึงดังสนั่นสลับกับเสียงลมหายใจหนักๆจากคนตัวโต นิวาจึงทิ้งใบหน้าซบเข้ากับหมอนใบโต ข้อมือถูกเสียดสีกับเหล็กแข็งกระด้างจนเกิดรอยแดง…
“ต่อไปนี้อย่าให้กูเห็นมึงใกล้กับผู้ชายคนไหนอีก…จำใส่สมองโง่ๆเอาไว้ด้วย” ชายหนุ่มพูดกรอกสมองเด็กสาว ร่างหนาแนบชิดกับนิวาแนบแน่นกันจนไม่เหลือช่องให้อากาศผ่าน
พอซุกจมูกเข้าที่ลำคอระหงก็ได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชาย ไม่ใช่กลิ่นแป้งเด็กหอมละมุนเหมือนกับทุกครั้ง ยิ่งเพิ่มความโกรธให้ชายหนุ่มเหมือนเอาน้ำมันมาราดในกองไฟที่กำลังลุกโชน…
“อ๊ะ…โอ๊ย!!” ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวแทบขาดใจแรงโหมกระหน่ำที่ตอกอัดลงมาไม่ปราณีร่างกายเธอเลยสักนิด มือบางจึงจิกเข้าหากันจนเกิดลอยเล็บบนมือ…
“ถ้ากูไม่กลับมาบ้าน…มึงคงอยู่กับมันยันเช้าใช่ไหม!!” นิวากลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาตอนนี้มันเจ็บทั้งร่างกายเจ็บทั้งหัวใจที่โดนดูถูกทั้งที่เด็กสาวไม่เคยไปเอากับใครมาเลยสักครั้ง…
“นิไม่ได้ไปเอากับใครทั้งนั้น…ละ…แล้วคุณก็ไม่ควรไปยิงคุณอิฐแบบนั้นด้วย…” นิวาเค้นเสียงพูด เธอนึกโกรธอยู่ในใจที่ทิศเหนือเอาแต่หาเรื่องทำร้ายคนอื่นรอบตัวเธอ “เกลียดนิ…ก็อย่าไปลงที่คุณอิฐ…ดะ…ได้มั้ย”
ตั่บบ!! ตั่บบ!! ตั่บบ!!…
ตั่บบ!! ตั่บบ!! ตั่บบ!!…
“อ๊ะ…กรี๊ดดดดดด!” คำพูดของนิวาทำเอาใบหน้าหล่อเหลาชาวาบชายหนุ่มขบกรามแน่น ออกแรงอัดความแข็งเข้าร่องนุ่มจนเด็กสาวกรีดร้องเสียงหลง น้ำตาไหลทะลักออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่…
“พูดแบบนี้…มึงอยากตายมากใช่มั้ย?” นิวารีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน ร่างเล็กสะอื้นร่ำให้ ทิศเหนือไม่เข้าใจคำพูดของเธอเลยเอาแต่ระบายอารมณ์ใส่ร่างกายเธออย่างทารุณ…
“นิ…แค่อยากให้คุณหยุด…อึก…อ๊ะ!!” เด็กสาวพูดออกมาน้ำเสียงแทบไม่ได้ยิน ก่อนที่เรือนผมจะถูกกระชากลุกขึ้นให้ร่างกายนั่งโก่งโค้งบนเตียงแทน ท่อนแขนยังคงรวบหน้าท้องแบนราบเอาไว้แน่น…
“หรอ…แต่ที่มึงพูดมึงเป็นห่วงมันมากไม่ใช่?!” ทิศเหนือคาดคั้นเอาคำตอบ สายตาแข็งกร้าวมองเสี้ยวหน้าหวานที่เปื้อนคราบน้ำตาพร้อมกับโยกเอวใส่ร่องบอบบาง…
“แล้วถ้านิเป็นห่วงเขา…มะ…มันผิดตรงไหน” นิวาเอ่ยพูออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เด็กสาวหายใจรวยริน เหงื่อผุดตามกรอบหน้ามน สมองมันอื้ออึงไปหมดรับรู้ได้เพียงอย่างเดียวคือความจุกแน่นที่ขยายเต็มช่องท้อง…
“นิวา!!”
“อื้อ…อื้อ!” นิวาถูกกดจูบหนักๆ ลิ้นสากดูดเม้มอุ้งปากเล็กอย่างป่าเถื่อน มือหนาบดขยี้คางมนให้อ้าปาก นานนับนาทีเด็กสาวก็พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อถูกรังแกอย่างป่าเถื่อนจนแทบขาดใจ…
สองร่างที่กระแทกกระทั้นกันอย่างหนักหน่วงส่งผลให้ร่างกายขาวนวลเกิดเหงื่อผุดตามร่างกาย ผมเผ้าสภาพยุ่งเหยิง เตียงนอนเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกามและเลือดยับยู้ยี้ไม่เหลือสภาพ
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!…
ตั่บบ!! ตั่บบ!! ตั่บบ!!…
พรวด!!!…
ร่างหนายังคงตอกอัดแรงหึงใส่เด็กสาวรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนแก่นกายพองโตพร้อมปลดปล่อย ริมฝีปากยังคงกดจูบอยู่แบบนั้นพร้อมกับเกร็งกระตุกปล่อยน้ำสีขาวขุ่นอุ่นร้อนใส่ร่องบอบช้ำ…
มือหนาออกแรงกดศีรษะทุยลงเป็นจังหวะเน้นๆตอบสนองความต้องการของตัวเอง พร้อมกับขยับร่างกายให้แนบชิดกับอุ้งปากเล็ก นิวาที่ถูกกดหัวอ้าปากรับความใหญ่โตที่แข็งราวกับท่อนเหล็กเอาไว้ด้วยความรู้สึกราวจะขาดใจ…
“แม่งเอ่ย!!” มือหนากระชากหัวนิวาขึ้นแล้วจับกระบอกปืนออกจากร่องนุ่มที่มีเลือดไหลซึมออกมามากกว่าเดิมแล้วสอดแก่นกายพองโตเข้าร่องนุ่มแทน
เอวสอบซอยถี่ๆใส่คนตัวเล็กบนตักที่ร่างกายอ่อนปวกเปียกท่อนแขนรวบเอวขอดเอาไว้แน่นพร้อมกับไล่ปลายนิ้วขูดตามแผ่นหลังเนียนด้วยอารมณ์เสียวซ่าน แท่งเนื้อยาวถูกตอดรัดแน่นราวกับจะขาดทุกจังหวะ…
“อ๊ะ…อ๊า…อ๊า…อ๊า!!” นิวาที่เกิดความกลัวจับใจไม่แม้แต่จะกล้าขัดขืนที่ปล่อยให้ร่างกายถูกกระแทกอย่างรุนแรง ก่อนที่ความรู้สึกเปียกชุ่มจะเข้าครอบงำยอดอกเม็ดโต
ชายหนุ่มดูดดุ้นเต้าอวบสองข้างที่สั่นกระเพื่อมสลับกันอย่างมูมมามแล้วไล่ริมฝีปากดูดเม้มตามเนื้อเนียนจนเกิดรอยม่วงชํ้าทั่วทุกจุดเริ่มจากเนินอกขึ้นมาจนถึงไหปราร้า มาที่ราดไหล่และจบที่ลำคอระหงแล้วกระซิบถามออกมาเบาๆ…
“คิดจะไปจากกูหรอ…มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ” กระซิบจบชายหนุ่มก็ไซร้ลำคอระหงแล้วเลื่อนขึ้นมาดูดปากเด็กสาว มือหนาดันท้ายทอยเล็กลงมารับจูบป่าเถื่อน นิวาที่กำลังไม่เข้าใจกับคำพูดของทิศเหนืองุนงงเล็กน้อยก่อนจะได้สติเมื่อโพรงปากถูกคนใจร้ายกดจูบหนักๆ…
“อื้อ!!” นิวาครวญครางในลำคอเบาๆร่างกายเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ เรียวลิ้นไร้เดียงสาถูกต้อนจนมุมอยู่แบบนั้นจนพอใจชายหนุ่มก็ผละออก ก่อนที่เธอจะเค้นเสียงถามออกไป “มะ…มีเหตุผลอะไรที่นิจะไปจากคุณไม่ได้…อ๊ะ…อื้อ!!”
"แล้วกฎของทาสแบบเธอ มีข้อไหนที่บอกว่ามีสิทธิ์ไปจากฉัน?" เป็นประโยคสุดท้ายที่เด็กสาวได้ยินก่อนที่สติจะดับวูบเพราะความอ่อนล้า ทวาทิศเหนือกลับรังแกเธอต่อ ชายหนุ่มออกแรงอัดความโกรธอย่างต่อเนื่องอยู่แบบนั้นตลอดทั้งคืน…
.
.
.
❤️❤️❤️
Next…
“มันเป็นความต้องการตั้งแต่แรกของคุณไม่ใช่หรอคะ นิก็จะไปจากคุณแล้วนี้ไง จะเอาอะไรอีก…”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทาสรัก