ทาสรัก นิยาย บท 27
EP26
“…” นิวาไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ดวงตาหมองเศร้าหลุบมองตรงนั้นของตัวเองที่กำลังบวมเป่ง มีเลือดไหลกระซิบออกมาเล็กน้อยสร้างความปวดร้าวเล่นงานอยู่เรื่อยๆ
“หึ…” ชายหนุ่มเค้นเสียงในลำคอแล้วลากข้อเท้าเล็กเข้ามาหาตัวเอง มือหนาจัดการจับเด็กสาวให้อยู่ในท่าคลานบนเตียง ปลายกระบอกปืนลูบตามแก้มก้นเนียนนุ่มเบาๆ ทำเอาขนอ่อนทั่วร่างกายลุกชัน…
“คะ…คุณเหนือ อย่านะ…” นิวาที่รับรู้ได้ว่ามันคือสัมผัสจากกระบอกปืนหลับตาแน่น น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยบอกออกไปแอบหวาดหวั่นอยู่ในใจ…
“เป็นห่วงชีวิตตัวเองด้วยหรอ…?”
“อึก…”
“ถ้าเป็นห่วงชีวิตตัวเอง…ก็หยุดร่าน” พูดจบความจุกแน่นก็ทะลุเข้าร่องนุ่มนิวาทิ้งแรงทั้งหมดลงบนเตียง แต่กลับโดนท่อนแขนกำยำคว้าหน้าท้องแบนราบขึ้นมาแล้วตอกอัดเอวสอบใส่เป็นจังหวะหนักๆ…
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!…
“อ๊ะ…อ๊า…อ๊า…อ๊า!!…แค่กๆ” นิวาครางออกมาด้วยอาการเหนื่อยหอบพร้อมกับสำลักลำคอแห้งเผือดจนต้องลอบกลืนน้ำลาย เธอจุกท้องน้อยจนกระสันไปทั่วร่าง
“ซี๊ด~” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเสียวซ่านแทบขาดใจ เอวสอบเร่งจังหวะตอกอัดสัมผัสป่าเถื่อนเร็วขึ้นเรื่อยๆจนร่างกายเด็กสาวอ่อนแรงทรุดลงบนเตียงกลายเป็นว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังกระแทกเธอแทบจมเตียง…
หน้าท้องแกร่งที่กระทบกับแก้มก้นกลมกลึงดังสนั่นสลับกับเสียงลมหายใจหนักๆจากคนตัวโต นิวาจึงทิ้งใบหน้าซบเข้ากับหมอนใบโต ข้อมือถูกเสียดสีกับเหล็กแข็งกระด้างจนเกิดรอยแดง…
“ต่อไปนี้อย่าให้กูเห็นมึงใกล้กับผู้ชายคนไหนอีก…จำใส่สมองโง่ๆเอาไว้ด้วย” ชายหนุ่มพูดกรอกสมองเด็กสาว ร่างหนาแนบชิดกับนิวาแนบแน่นกันจนไม่เหลือช่องให้อากาศผ่าน
พอซุกจมูกเข้าที่ลำคอระหงก็ได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชาย ไม่ใช่กลิ่นแป้งเด็กหอมละมุนเหมือนกับทุกครั้ง ยิ่งเพิ่มความโกรธให้ชายหนุ่มเหมือนเอาน้ำมันมาราดในกองไฟที่กำลังลุกโชน…
“อ๊ะ…โอ๊ย!!” ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวแทบขาดใจแรงโหมกระหน่ำที่ตอกอัดลงมาไม่ปราณีร่างกายเธอเลยสักนิด มือบางจึงจิกเข้าหากันจนเกิดลอยเล็บบนมือ…
“ถ้ากูไม่กลับมาบ้าน…มึงคงอยู่กับมันยันเช้าใช่ไหม!!” นิวากลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาตอนนี้มันเจ็บทั้งร่างกายเจ็บทั้งหัวใจที่โดนดูถูกทั้งที่เด็กสาวไม่เคยไปเอากับใครมาเลยสักครั้ง…
“นิไม่ได้ไปเอากับใครทั้งนั้น…ละ…แล้วคุณก็ไม่ควรไปยิงคุณอิฐแบบนั้นด้วย…” นิวาเค้นเสียงพูด เธอนึกโกรธอยู่ในใจที่ทิศเหนือเอาแต่หาเรื่องทำร้ายคนอื่นรอบตัวเธอ “เกลียดนิ…ก็อย่าไปลงที่คุณอิฐ…ดะ…ได้มั้ย”
ตั่บบ!! ตั่บบ!! ตั่บบ!!…
ตั่บบ!! ตั่บบ!! ตั่บบ!!…
“อ๊ะ…กรี๊ดดดดดด!” คำพูดของนิวาทำเอาใบหน้าหล่อเหลาชาวาบชายหนุ่มขบกรามแน่น ออกแรงอัดความแข็งเข้าร่องนุ่มจนเด็กสาวกรีดร้องเสียงหลง น้ำตาไหลทะลักออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่…
“พูดแบบนี้…มึงอยากตายมากใช่มั้ย?” นิวารีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน ร่างเล็กสะอื้นร่ำให้ ทิศเหนือไม่เข้าใจคำพูดของเธอเลยเอาแต่ระบายอารมณ์ใส่ร่างกายเธออย่างทารุณ…
“นิ…แค่อยากให้คุณหยุด…อึก…อ๊ะ!!” เด็กสาวพูดออกมาน้ำเสียงแทบไม่ได้ยิน ก่อนที่เรือนผมจะถูกกระชากลุกขึ้นให้ร่างกายนั่งโก่งโค้งบนเตียงแทน ท่อนแขนยังคงรวบหน้าท้องแบนราบเอาไว้แน่น…
“หรอ…แต่ที่มึงพูดมึงเป็นห่วงมันมากไม่ใช่?!” ทิศเหนือคาดคั้นเอาคำตอบ สายตาแข็งกร้าวมองเสี้ยวหน้าหวานที่เปื้อนคราบน้ำตาพร้อมกับโยกเอวใส่ร่องบอบบาง…
“แล้วถ้านิเป็นห่วงเขา…มะ…มันผิดตรงไหน” นิวาเอ่ยพูออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เด็กสาวหายใจรวยริน เหงื่อผุดตามกรอบหน้ามน สมองมันอื้ออึงไปหมดรับรู้ได้เพียงอย่างเดียวคือความจุกแน่นที่ขยายเต็มช่องท้อง…
“นิวา!!”
“อื้อ…อื้อ!” นิวาถูกกดจูบหนักๆ ลิ้นสากดูดเม้มอุ้งปากเล็กอย่างป่าเถื่อน มือหนาบดขยี้คางมนให้อ้าปาก นานนับนาทีเด็กสาวก็พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อถูกรังแกอย่างป่าเถื่อนจนแทบขาดใจ…
สองร่างที่กระแทกกระทั้นกันอย่างหนักหน่วงส่งผลให้ร่างกายขาวนวลเกิดเหงื่อผุดตามร่างกาย ผมเผ้าสภาพยุ่งเหยิง เตียงนอนเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกามและเลือดยับยู้ยี้ไม่เหลือสภาพ
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!…
ตั่บบ!! ตั่บบ!! ตั่บบ!!…
พรวด!!!…
ร่างหนายังคงตอกอัดแรงหึงใส่เด็กสาวรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนแก่นกายพองโตพร้อมปลดปล่อย ริมฝีปากยังคงกดจูบอยู่แบบนั้นพร้อมกับเกร็งกระตุกปล่อยน้ำสีขาวขุ่นอุ่นร้อนใส่ร่องบอบช้ำ…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทาสรัก