เข้าสู่ระบบผ่าน

ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 80

บทที่ 80 อาศัยความมืด (3)

“เมื่อเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้วก็ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงสิ่งอื่นอีก”

จินเฟิงออกคำสั่งอย่างใจเย็น “ตีกลอง ออกคำสั่งสร้างกระบวนทัพโดยเร็วที่สุด และไปที่กระโจมด้านหลังเพื่อฆ่าพวกมัน!”

“ท่านแม่ทัพ มันสายเกินไปแล้ว”

สวีเซียวกล่าวว่า “พวกเขาได้เข้ายึดคลังอาวุธแล้ว เรามีทั้งมีโล่และไม้ไผ่อยู่ในนั้น”

ทันทีที่เขาพูดจบ จินเฟิงก็เห็นไฟลุกไหม้ที่ค่ายด้านหลัง เสียงแตกหักดังขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ตัวไม้ไผ่เองก็ติดไฟเช่นกัน และไฟก็แรงขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างวาบขึ้นทันที

“แล้วที่อื่นล่ะ?”

ใบหน้าของจินเฟิงเริ่มตึงเครียด

“มีอีกที่หนึ่งที่ชิงสุยกู่”

สวีเซียวตอบกลับ

เพราะเป็นเวลาเช้าตรู่จึงมีกองทัพเถี่ยหลินไม่กี่กองที่ทำการเฝ้าติดตามที่ราบสูงใกล้ชิงสุยกู่ ในขณะที่กองกำลังที่เหลือกำลังพักผ่อน

อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ประจำการอยู่ตรงนั้นก็มีปฏิกิริยาตอบโต้อย่างรวดเร็ว หากมีชาวตั่งเซี่ยงบุกรุก พวกเขาสามารถสร้างกระบวนทัพต่อต้านได้ทันที

“เราควรเรียกพวกเขากลับมาหรือไม่?”

สวีเซียวถาม

จินเฟิงคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจ

“เรียกพวกเขากลับมาทันที! และจัดการกับเชลยศึกในค่ายด้านหลังก่อน ให้หน่วยสอดแนมจับตาดูทางเหนือให้ดี หากมีอะไรผิดปกติที่ค่ายตั่งเซี่ยง ให้กลับมารายงานโดยด่วน”

“รับทราบ!”

สวีเซียววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ที่ค่ายด้านหลัง เชลยศึกตั่งเซี่ยงและกองทัพเถี่ยหลิยได้เริ่มต่อสู้กันอย่างดุเดือด

กองทัพเถี่ยหลินนั้นแข็งแกร่งกว่ากองทัพเต๋อหนิงมากในแง่ของวินัยทางทหารและฝีมือในการต่อสู้

แม้ว่าพวกเขาจะสู้ทหารม้าไม่ได้และถูกโจมตีโดยไม่ทันได้ระวังตัว แต่ไม่มีทหารเถี่ยหลินคนใดหลบหนีไป พวกเขากลับรวมตัวกันอย่างรวดเร็วพร้อมเตรียมตั้งรับ

ในเวลาเดียวกัน ที่อีกด้านหนึ่งของหุบเขา หน่วยสอดแนมตั่งเซี่ยงก็เห็นไฟไหม้ในค่ายของกองทัพเถี่ยหลิน เขารีบกลับไปที่ค่ายตั่งเซี่ยงอย่างรวดเร็ว

หลี่จี้ขุยและเหล่านายทหารชั้นสูงทั้งหมดกำลังรออยู่ในกระโจมใหญ่

หลังจากได้ยินรายงานของหน่วยสอดแนมว่าเกิดเพลิงไหม้ในค่ายเถี่ยหลิน ทุกคนก็รู้ว่าแผนของกุนซือประสบความสำเร็จ

ด้วยความร่วมมือของทาสชาวฮั่น พวกเขาสามารถช่วยทหารม้าที่ถูกจับได้

“สหาย ในการต่อสู้ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาถือเป็นความอับอายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเรา มีเพียงเลือดของกองทัพเถี่ยหลินเท่านั้นที่จะสามารถล้างความอับอายนี้ได้”

หลี่จี้ขุยชูมือขึ้นและเอ่ย “สหาย จงไปทำลายกองทัพเถี่ยหลินให้สิ้นซาก!”

“ทำลายกองทัพเถี่ยหลินให้สิ้นซาก!”

ชาวตั่งเซี่ยงต่างก็รีบลุกขึ้นยืน

“เมื่อทุกคนเดินผ่านหุบเขา จำไว้ว่าอย่าชักธงแม่ทัพและพยายามอย่าออกคำสั่งในการรบ เพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าของมือยิงธนู เข้าใจหรือไม่?”

กุนซือของหลี่จี้ขุยทำการกำชับกองกำลังให้คอยระวังอยู่เสมอ

“รับทราบ!”

เหล่าแม่ทัพทั้งหมดพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

พวกเขาได้เห็นพลังของธนูจ้งหนู่ของต้าคังแล้ว และไม่มีใครอยากลองทดสอบประสิทธิภาดพของมันเป็นการส่วนตัว

แต่พวกเขาไม่ได้กลัวธนูจ้งหนู่มากจนเกินไปนัก

เพราะทุกคนรู้ดีว่ากระบวนการผลิตธนูจ้งหนู่นั้นไม่ง่ายและกองทัพเถี่ยหลินก็มีไม่มาก

อีกทั้งตอนนี้ฟ้าก็ยังมืดอยู่ การปล่อยให้พลธนู ยิงธนูจ้งหนู่ออกมาตามใจชอบ จะยิงพวกเขาตายได้สักกี่คน?

ในสงครามไม่มีผู้เป็นอมตะ ใครถูกยิงตายย่อมโชคร้าย

“เมื่อข้าโค่นกองทัพเถี่ยหลินได้ ข้าจะไปที่ภูเขาและรื้อชิ้นส่วนอาวุธนั้นอย่างแน่นอน”

หลี่จี้ขุยสาปแช่งและเดินออกจากกระโจมอย่างฉุนเฉียว

ด้านนอกกระโจมใหญ่ ทหารม้าตั่งเซี่ยงก็พร้อมที่จะออกรบแล้ว

ทันทีที่ท่านแม่ทัพใหญ่มาถึง ทุกคนก็ออกเดินทางทันที

เมื่อทหารตั่งเซี่ยงมาถึงชิงสุยกู่ ทหารราบก็รีบบรรจุลูกธนูในธนูจ้งหนู่และยิงลงไปในหลุมกับดักของกองทัพเถี่ยหลิน

บทที่ 80 อาศัยความมืด (3) 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์