ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 154
บทที่ 154 ขนมไหว้พระจันทร์
โดย
EnjoyBook
บทที่ 154 ขนมไหว้พระจันทร์
“แม่ขอโทษผมเหรอครับ?” เจ้าสามมองแม่ของเขาด้วยสายตาว่างเปล่า
“แม่ทำผิดแล้ว แน่นอนว่าแม่ก็ต้องขอโทษ ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่มันก็เหมือนกัน เมื่อใดที่ฝ่ายหนึ่งทำผิด พวกเขาต้องมีความกล้าที่จะยอมรับผิดและขอโทษน่ะ” หลินชิงเหอพยักหน้า
“งั้นผมยกโทษให้แม่ครับ” เจ้าสามบอกพลางจ้องมองแม่ด้วยดวงตาเป็นประกาย
“งั้นก็ขอบใจเจ้าสามนะ” หลินชิงเหอดูเขาและเอ่ยขึ้น “ในเมื่อลูกไม่ชอบดื่มนมอีกแล้ว อย่างนั้นก็อย่าดื่มมันเลย”
“จริงเหรอครับ?” เจ้าสามเบิกตากว้าง
“จริงสิ” หลินชิงเหอยืนยัน
“ผมไม่อยากดื่มนม แต่ผมอยากกินหมั่นโถวนมนะครับ” เจ้าสามมองแม่และเอ่ยขึ้น
“ได้สิ” หลินชิงเหอบอก พลางนึกในใจว่าหมั่นโถวนมนั่นฉันจงใจทำเพื่อทรมานเธอนะ ไม่คิดเลยว่าเธอจะอยากกินมันจริง ๆ
เจ้าสามดีใจอย่างมาก
เขาตัวติดกับแม่ตลอดทั้งวันและไม่ออกไปเล่นนอกบ้านเลย
เช้าวันต่อมา หลินชิงเหอก็ต้มนม จากนั้นก็เติมน้ำตาลกรวดปริมาณเล็กน้อยลงในนมส่วนหนึ่ง
“ไหนแม่บอกว่าจะไม่บังคับผม” เจ้าสามจ้องมองชามนมตรงหน้าด้วยท่าทางขมขื่น และเหลือบมองแม่ด้วยสีหน้าบูดบึ้ง
“ลองชิมดูสิ” หลินชิงเหอตักนมขึ้นมาช้อนหนึ่ง
เจ้าสามมองแม่แล้วก็จิบหนึ่งอึก หลังจากนั้นก็กระพริบตาด้วยความประหลาดใจ “ทำไมหวาน?”
“แม่เติมน้ำตาลให้ลูกนิดหนึ่งน่ะ ตอนนี้ลูกจะดื่มไหม? ถ้าลูกไม่ดื่มแม่จะเอาไปให้พ่อนะ” หลินชิงเหอบอก
“ผมจะดื่มให้หมดเลยครับ” เจ้าสามรีบเอ่ย
หลินชิงเหอจึงส่งช้อนให้เจ้าสามได้ดื่มนมด้วยตัวเอง
ต้องบอกว่ามันหวานไม่มากนัก เพราะมีน้ำตาลกรวดเติมเข้าไปแค่นิดเดียว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังรับรู้รสหวานได้อยู่ การที่มีรสหวานปะแล่มแบบนี้ก็ทำให้นมชามนี้อร่อยขึ้นมาก
เจ้าสามชอบมันในทันที การได้กินหมั่นโถวกับนมหวานแบบนี้ช่างเป็นเรื่องน่าพอใจนัก ความไม่เต็มใจและขมขื่นเมื่อก่อนหน้าหายไปไหนแล้วล่ะ?
เห็นเขาเป็นแบบนี้แล้ว หลินชิงเหอก็ลอบยิ้มในใจ คิดว่าฉันจะละเว้นเจ้าเด็กปุกปุยอย่างเธอเหรอ ไม่มีทาง?
“แม่ครับ ผมอยากได้น้ำตาลมาใส่ในนมด้วย” เจ้ารองเอ่ยด้วยความอิจฉา
“เจ้าสามไม่กลัวฟันผุน่ะ ถ้าลูกไม่กลัวฟันผุเหมือนเขาก็เติมน้ำตาลได้เลย” หลินชิงเหอเหลือบมอง
เจ้ารองกรีดร้องในใจว่าจริง ๆ แล้วเขาไม่กลัวฟันผุหรอก แต่เมื่อเห็นสายตาของแม่แล้ว เขาก็รู้ว่าตัวเองคงจะไม่ได้กินนมอีกหากยังดึงดันต่อ
ดังนั้นเขาจึงกินนมส่วนของเขาอย่างว่าง่าย
เมื่อนมจืดเปลี่ยนเป็นนมหวาน เจ้าสามก็ชอบดื่ม หลังดื่มนมหมดไปครึ่งชามแล้ว เขาก็ยังรู้สึกไม่พึงพอใจเล็กน้อย
หลินชิงเหอไม่สนใจเขาแต่อย่างใด ในที่สุดเขาก็ดื่มนมได้แล้ว
ตอนนี้เองท่านพ่อโจวกับท่านแม่โจวก็ได้เห็นอีกด้านหนึ่งของสะใภ้สี่
ถึงหญิงสาวจะดูใจจืดใจดำ แต่เธอก็ตามใจลูกจริง ๆ ถ้าพวกเขาไม่ชอบดื่มนมจืด เธอก็จะใส่น้ำตาลเข้าไป โดยที่เด็กคนอื่น ๆ ไม่มีโอกาสได้ลิ้มลองชิมรสของนมเลย
หมั่นโถวที่บ้านเป็นหมั่นโถวข้าวโพด ในตอนแรกมีนมไม่มากนัก แม้พวกเขาจะได้กินหมั่นโถวนมกันทุกคน แต่ก็ได้กินในปริมาณไม่มาก หลินชิงเหอไม่ต้องการทำหมั่นโถวนมในปริมาณมากเพราะจุดประสงค์หลักคือซื้อนมมาเพื่อให้เด็ก ๆ ได้ดื่ม
อย่าบอกว่าเธอไม่เคารพท่านพ่อโจวกับท่านแม่โจวเลย ขนาดตัวเธอเองกับโจวชิงไป๋ยังไม่ได้กินสักนิดเลยไม่ใช่เหรอ?
หลังการเก็บเกี่ยวฤดูร้อนล่าสุด มันก็เป็นเวลาไม่นานนักก่อนที่เทศกาลไหว้พระจันทร์ใกล้จะมาถึง
คราวที่แล้วหลินชิงเหอใช้ช่วงเก็บเกี่ยวฤดูร้อนขายต่อธัญพืชจำนวนมาก ท่านแม่โจวก็ถามเรื่องนี้บ้าง แต่หลินชิงเหอบอกว่าเธอเอามันไปแลกกับคูปองเนื้อจากคนอื่น
ท่านแม่โจวจึงรู้ว่าหญิงสาวทำอะไรกับธัญพืชที่ได้มา นางไม่ได้พูดอะไรอย่างอื่นอีกและเตือนลูกสะใภ้ให้ระวังตัว
ไม่ใช่ว่าท่านแม่โจวไม่รับรู้ ปกติที่บ้านมักจะมีเนื้อกินอยู่เสมอ แล้วช่วงเวลานี้เป็นเรื่องง่ายนักเหรอที่จะซื้อเนื้อมาได้?
นางจึงคิดว่าเหตุผลหลักที่ลูกสะใภ้ทำเรื่องนี้ลงไปจะต้องเป็นเรื่องนี้แน่
เนื่องจากแม่สามีไม่ได้ถามอะไรต่ออีก หลินชิงเหอจึงขายธัญพืชไปมากกว่า 500 ชั่งและได้รับเงินก้อนใหญ่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
ทำไมเปิดอ่านไม่ได่...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...