ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 205

ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม – บทที่ 205 ท่านพ่อโจวไม่สบาย
บทที่ 205 ท่านพ่อโจวไม่สบาย
โดย
EnjoyBook
บทที่ 205 ท่านพ่อโจวไม่สบาย

ไฉ่ปาเม่ยแต่งงานไปตั้งแต่ต้นปีและมีลูกชายให้โจวต้งในตอนสิ้นปี​ ซึ่งต้องบอกว่าทั้งสองคนมีความสามารถไม่น้อย

ลูกคนแรกของพวกเขาเป็นลูกชาย​​ ดังนั้นไม่ว่าลูกคนต่อไปจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย​ หล่อนก็ไม่รู้สึกกังวลแล้ว

หลินชิงเหอไปเยี่ยมไฉ่ปาเม่ย​ และนำน้ำตาลทรายแดงไปให้หล่อนจำนวนครึ่งชั่ง

เนื่องจากหล่อนแต่งงานกับคนในหมู่บ้านเดียวกัน คุณป้าไฉ่จึงเป็นคนช่วยดูแลหล่อนในช่วงฟื้นฟูร่างกายหลังคลอด ถึงโจวซีจะมีความสามารถและขยัน แต่หล่อนก็ไม่มีความรู้ที่จะดูแลพี่สะใภ้ของตัวเอง

ตอนนี้เป็นช่วงวันหยุดและอากาศปีนี้ก็หนาวเย็นเป็นพิเศษ คุณป้าไฉ่จึงต้องมาช่วยดูแล ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นมาจะทำอย่างไรล่ะ?

เมื่อหลินชิงเหอมาถึง คุณป้าไฉ่ก็อยู่ที่นั่นแล้ว

เมื่อเห็นว่าเธอนำน้ำตาลทรายแดงมาด้วยครึ่งชั่ง นางก็รู้สึกตกใจและเอ่ยขึ้น “คุณครูหลิน คุณจะเอาน้ำตาลทรายแดงมาเยอะขนาดนี้ทำไมคะ? ให้เจ้าใหญ่กับน้อง ๆ ได้กินเถอะค่ะ ฉันเตรียมมันไว้ให้ปาเม่ยเมื่อนานมาแล้ว”

“ของคุณป้าก็ถือเป็นส่วนหนึ่งดีกว่าค่ะ ฉันตั้งใจว่าจะให้ภรรยาของโจวต้งน่ะค่ะ” หลินชิงเหอตอบด้วยรอยยิ้ม

คุณป้าไฉ่รู้ว่าเธอมีความสัมพันธ์อันดีกับโจวต้งและโจวซี นางจึงไม่เอ่ยอะไรและยิ้มรับ

ในตอนนี้ไฉ่ปาเม่ยกำลังหลับ หลินชิงเหอจึงได้สนทนาสั้น ๆ กับคุณป้าไฉ่ก่อนจะกลับบ้าน

“คุณครูหลินช่างใส่ใจจริง ๆ” คุณป้าไฉ่เอ่ยขึ้น

“คุณอาสะใภ้ใจดีกับเราอยู่เสมอน่ะค่ะ” โจวซีพยักหน้า

อาสะใภ้สอนหลายสิ่งหลายอย่างให้กับเธอมากทีเดียว อย่างเช่นการป้องกันตัวเอง การดูแลตัวเอง การรักษาสุขอนามัยและเกณฑ์ความสะอาด รวมถึงรับมือกับการมีรอบเดือนครั้งแรก ซึ่งหลินชิงเหอเป็นคนสอนเรื่องพวกนี้ให้หล่อนทั้งหมด

บางครั้งเมื่อหล่อนไปที่นั่น อาสะใภ้ก็จะหยิบพุทราจีนให้หล่อนกินกำมือหนึ่ง เธอคะยั้นคะยอให้หล่อนกินพุทราจีนมากขึ้นเพื่อบำรุงเลือด ซึ่งส่งผลดีต่อร่างกาย

แม้หล่อนจะไม่เข้าใจ แต่อาสะใภ้ก็สอนวิธีทำซุปบางอย่างให้ หลังจากนั้นหล่อนก็จะทำให้พี่สะใภ้กิน บางทีอาจเป็นเพราะอาหารชั้นยอดในระหว่างการตั้งครรถ์ก็ได้กระมัง หลานชายของหล่อนถึงเกิดมามีผมดกดำขนาดนี้

เขามีน้ำหนักมากกว่า 6 ชั่งเลยทีเดียว

หลินชิงเหอไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายเรื่องเหล่านี้มากเกินไป มีคุณป้าไฉ่ที่มากประสบการณ์อยู่ มันคงไม่เกิดเรื่องวุนวายอะไรขึ้นหรอก

ถึงอย่างนั้นไฉ่ปาเม่ยก็เก่งในเรื่องของการเลือกเวลาคลอดลูก

หล่อนให้กำเนิดบุตรชายในช่วงการแจกจ่ายเนื้อ นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมเหรอ? เนื้อที่ได้ก็จะถูกนำไปทำเป็นอาหารบำรุง เด็กจะได้รับอาหารเพียงพอและร่างกายของหล่อนก็จะฟื้นคืน นอกจากนี้ยังไม่เป็นหวัดหรือโรคอะไรอย่างอื่นง่ายด้วย

เวลาผ่านไป 2 วัน หลินชิงเหอก็ทำหมูตุ๋น

เนื้อหัวหมูตุ๋นนับเป็นอาหารโอชะอย่างยิ่ง

หมูตุ๋นทำให้ทั้งครอบครัวรู้สึกพอใจ หลินชิงเหอถึงกับบอกโจวชิงไป๋ในตอนเย็นว่า “ถ้าในภายหน้าทุกสิ่งมันไม่เป็นไปตามแผน ฉันจะเปิดร้านขายหมูตุ๋นนะ คุณคิดว่าอย่างไรคะ?”

ในชีวิตชาติก่อน ฝีมือการทำอาหารของเธออยู่ในระดับเหนือธรรมดา หลังมาถึงที่นี่แล้วหน้าที่หลักของเธอก็คือการทำอาหารดี ๆ และไม่ได้ใช้สมาธิไปกับเรื่องอื่นใด

ดังนั้นฝีมือการทำอาหารของเธอจึงดีขึ้นเรื่อย ๆ

โจวชิงไป๋ยิ้มพลางดึงภรรยาเข้ามากอด “หากเปิดร้านแล้วก็ควรเป็นผมที่ทำนะ แล้วคุณก็เป็นคนเก็บเงินไป”

หลินชิงเหอคิดถึงการใช้ชีวิตกับเขาในอนาคต

สำหรับความคิดของโจวชิงไป๋เกี่ยวกับอนาคตว่าจะเป็นอย่างไรนั้น ก่อนที่ภรรยาจะบอกเขา เขาก็ไมเคยคิดว่าประเทศในตอนนี้จะพัฒนาไปในแบบที่ภรรยาบรรยายไว้ในเวลาไม่กี่ทศวรรษ

มันช่างเป็นเรื่องเพ้อฝันเรื่องหนึ่ง

เพราะว่าไม่ใช่ทุกคนที่รู้ว่าพวกเขาจะได้กินอิ่มท้องหรือไม่

อย่างเช่นในปีนี้ หากทุกคนไม่รีบเก็บเกี่ยวผลผลิตอย่างรวดเร็วและนำผลผลิตทั้งหมดไปตากแห้ง และได้รับการจัดสรรปันส่วนก่อนที่ฝนฤดูใบไม้ร่วงจะตกลงมา ทุกคนก็จะไม่มีกะจิตกะใจจะฉลองปีใหม่เลย

และไม่ใช่ทุกฝ่ายผลิตจะเอาการเอางานเหมือนกับฝ่ายผลิตของพวกเขา

ในตอนที่โจวชิงไป๋เข้าร่วมการประชุมกับหัวหน้าหมู่บ้านและคนอื่น ๆ ในปีนี้ เขาก็เห็นฝ่ายผลิตของชุมชนอื่นเก็บเกี่ยวผลผลิตไม่ทันก่อนที่ฝนฤดูใบไม้ร่วงจะตกก่อนกำหนด คิดว่าจะมีธัญพืชที่ไม่ได้เก็บเกี่ยวในปริมาณเท่าไหร่กันล่ะ?