ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 240

ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม – บทที่ 240 นอนพักอีกสักหน่อย
บทที่ 240 นอนพักอีกสักหน่อย
โดย
EnjoyBook
บทที่ 240 นอนพักอีกสักหน่อย

หลังหลินชิงเหอกลับไป​ โจวชิงไป๋ก็ทำงานต่อ​ แต่เขาดูมีพลังมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ส่วนหลินชิงเหอนั้นเตรียมทำอาหารแสนอร่อยในทันทีที่กลับถึงบ้าน

อาหารกลางวันเป็นบะหมี่ไก่​ ส่วนมื้อเย็นเธอกะว่าจะทำเหลียงผี​ เพราะชิงไป๋ชอบกิน

ในตอนที่หลินชิงเหอทำเหลียงผีนั้นท่านแม่โจวก็เรียนรู้อยู่ข้าง ๆ​ หลินชิงเหอจึงเอ่ยโน้มน้าว​ ​”คุณแม่อย่าคิดว่าเป็นปัญหาเลยค่ะ​ คุณพ่อกับชิงไป๋ทำงานอยู่ในทุ่งนา​ หากพวกเขาไม่ได้กินอาหารดี ๆ​ มันก็จะส่งผลต่อกระดูกและเลือดของพวกเขา​ พวกเขาจะมีชีวิตได้ไม่ยืนยาว​ ในอนาคตประเทศของเรากำลังพัฒนาดีขึ้นเรื่อย ๆ​ ฉันอยากย้ายไปเมืองหลวงเพื่อเจริญก้าวหน้า​ ถึงตอนนั้นฉันก็อยากจะพาคุณแม่กับคุณพ่อไปใช้ชีวิตที่นั่นด้วยนะคะ”

“หือ?” ท่านแม่โจวอึ้งไป​ “เธออยากพาฉันกับคุณพ่อไปเมืองหลวงด้วยเหรอ?”

“ถ้าในอนาคตมีการพัฒนาดีขึ้นเราก็จะไปค่ะ​ ย้ายทั้งครอบครัวไปอยู่ที่นั่น​ แต่ตอนนี้อะไร ๆ​ ยังไม่ลงตัว​ ดังนั้นคุณแม่อย่าประหยัดเกินไปนะคะ​ ถ้าคุณประหยัดเกินไป​ สุขภาพก็จะไม่ดี​ จากนั้นอนาคตก็ต้องเข้าโรงพยาบาลและเสียค่ารักษา​ คุณแม่ใช้เงินไปกับการดูแลสุขภาพให้ดี ๆ​ เถอะค่ะ”หลินชิงเหอเอ่ยต่อ

“แต่คุณพ่อกับฉันทีทะเบียนบ้านอยู่ที่นี่นะ​ เราจะย้ายไปที่นั่นได้ยังไง?” ท่านแม่โจวเอ่ยอย่างอดไม่ได้

“คุณแม่อย่าไปพูดเรื่องนี้ข้างนอกนะคะ” หลินชิงเหอกระซิบ

ท่านแม่โจวพยักหน้า​ทันที​ จากนั้นหลินชิงเหอก็บอกนางว่าในอนาคตจะพัฒนาไปอย่างไรบ้าง

“ฉันไม่คิดที่จะกลับมาอยู่ที่นี่แล้วค่ะ​ ฉันวางแผนว่าจะพาเด็ก ๆ​ ทั้งหมดไปด้วย​ ตอนนั้นชิงไป๋คงมาอยู่กับฉันแล้ว​ และถึงตอนนั้นฉันก็วางแผนพาคุณพ่อคุณแม่ไปอยู่ด้วย” หลินชิงเหอเอ่ย

“ถึงตอนนั้นเราค่อยว่ากัน​ ไว้ค่อยว่ากันนะ” ท่านแม่โจวเอ่ยซ้ำ

หลินชิงเหอพยักหน้าและไม่ว่าอะไร​ นอกจากเหลียงผีแล้ว​ เธอก็ทำถั่วพุ่มหั่นเต๋าผัดไข่​และผัดหมูบางส่วน

สิ่งเหล่านี้เอาไว้กินเคียงกับเหลียงผี

เหนืออื่นใดนั้นก็มีซุปปลาที่ใช้เนื้อปลาหลีที่โจวต้งนำมาให้

หลินชิงเหอเปลี่ยนหัวปลาให้เป็นซุปหัวปลาใส่เต้าหู้​ ส่วนเนื้อนั้นเธอปรุงเป็นอาหารจานเคียงกับเหลียงผี

อาหารเย็นในคืนนี้ช่างเลิศรสอย่างหาใดเปรียบ

และยังไม่จบแค่นั้น

หลินชิงเหอรู้ว่าคืนนี้ชิงไป๋ต้องวุ่นวายกับเธอแน่นอน​ แค่ก ๆ​ ขอโทษที่ต้องบอกความจริงอันน่าอาย​ แต่เธอคิดถึงเขามาก

เธอจึงใช้โอกาสที่ท่านแม่โจวง่วนอยู่ที่สวนหลังบ้านทำเกี๊ยวไส้หมูกับกุยช่าย​ หลังจากทำเสร็จแล้วเธอก็นำใส่ชามเก็บไว้ในมิติ

นี่เป็นอาหารว่างมื้อดึกของโจวชิงไป๋

ส่วนเป็ดปักกิ่งที่เธอนำกลับมาก็ได้สลายหายไปเป็นของว่างของทุกคนตอนที่กินบะหมี่น้ำไก่กันแล้ว​ ​

ในตอนนี้ผู้คนกินจุกันมาก​ ต่อให้มีเป็ดย่างปริมาณมากขนาดนี้มันก็ต้านปากของคนจำนวนมากไม่อยู่

แค่แต่ละคนได้กินกันหนึ่งชิ้นมันก็หายไปแล้ว​ พวกเขาเคี้ยวกินกันอย่างเอร็ดอร่อย

เจ้ารองเองก็รู้สึกอิจฉาอย่างมากเช่นกัน​ เขาจำได้ว่าเมืองหลวงมีอาหารอร่อย ๆ​ อยู่มาก​ หลินชิงเหอจึงบอกให้เขาสอบเข้าให้ได้หากมีความสามารถ

ตอนนี้ควรเป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อน​ แต่เนื่องจากปีที่แล้วเพิ่งมีการสอบเข้ามหาวิทยาลัย​ จึงเพิ่งเริ่มการเรียนการสอนในตอนนี้​ โดยเฉพาะหลังจากที่ก่อกำเนิดนักศึกษามหาวิทยาลัยปักกิ่ง 2 คน​ หลินชิงเหอกับโจวข่าย​ ผู้นำเกียรติยศมาสู่หมู่บ้าน

ดังนั้นปีนี้จึงไม่มี​ปิดเทอมภาคฤดูร้อน​ ทั้งโรงเรียนประถมกับโรงเรียนมัธยมต้นมีการเรียนการสอนเพิ่มเติมแทน

เมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้านในตอนเย็น​ อาหารเย็นอันอุดมสมบูรณ์​ก็มาวางบนโต๊ะแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงโจวชิงไป๋กับลูกชายทั้งสองเลย​ แม้แต่ท่านพ่อโจวก็มีท่าทางกะปรี้กะเปร่าเร็วกว่าเดิม

มันเทียบกันไม่ได้จริง ๆ​ ทันทีที่สะใภ้สี่กลับมา​ อาหารที่บ้านก็ดีเลิศจนไม่อาจสรรหาคำใดมาชมได้พอ​ ใครล่ะจะไม่อยากกินอาหารอร่อย ๆ?

“แกงนี้ฉันใส่เต้าหู้ลงไปตุ๋นด้วยนะคะ​ แล้วยังใส่ขิงกับขึ้นฉ่ายลงไปด้วย​ จะได้ไม่คาว” หลินชิงเหอบอก​ เธอตักแกงให้ท่านพ่อโจวก่อน​ จากนั้นก็เป็นโจวชิงไป๋

ส่วนเจ้ารองกับเจ้าสามเหรอ​ ตักกันเองซะเถอะ

“คุณก็กินด้วยสิ” โจวชิงไป๋บอก

“อืม” หลินชิงเหอพยักหน้า

จากนั้นทั้งครอบครัวก็กินอาหารเย็นอย่างเต็มรูปแบบ

หลังกินอาหารเย็นเสร็จพวกเขาก็พักผ่อน​ ราวครึ่งชั่วโมงต่อมาก็กินแตงโม โดยทั้งครอบครัวต่างนั่งกันบนเสื่อที่ลานบ้าน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม