ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 343

บทที่ 343 ได้รับโทรศัพท์
EnjoyBook
บทที่ 343 ได้รับโทรศัพท์

ราคาขนาดนี้นับว่า ‘แพงลิบลิ่ว’ จริง ๆ

ว่าไปแล้วร้านค้าของน้องชายสามตระกูลหลินในตัวอำเภอมีราคาเท่าไหร่กัน? แล้วร้านค้าที่พี่ชายสามซื้อล่ะมีราคาเท่าไหร่?

แต่เมืองหลวงยังคงเป็นเมืองหลวง ต่อให้เป็นตอนนี้ก็ชักนำคนส่วนหนึ่งให้มีฐานะร่ำรวยก่อนแล้ว จากนั้นคนที่ยังไม่รวยก็จะยกระดับตัวเองตามมา ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนยังไม่ใหญ่นัก แต่ก็เห็นความแตกต่างบางอย่างได้อย่างแท้จริง

อย่างเช่นราคาร้านค้าที่นี่

“มันก็ราคานี้แหละครับ” โจวชิงไป๋ตอบตามตรง ที่เขายังไม่ได้บอกก็คือหากเจ้าของร้านไม่ได้ร้อนเงิน พวกเขาก็อาจจะไม่ขายให้ด้วยซ้ำ ชายหนุ่มทำเพียงมองน้องสาวและเอ่ยกับหล่อน “เก็บเงินกับต้าหลินซะ ต่อให้เธอไม่ซื้อร้านนี้ เธอก็ต้องได้ซื้อร้านไหนสักที่อยู่ดี”

ภรรยาของเขาเคยบอกไว้ว่าหากไม่ซื้อร้านค้าในช่วง 2-3 ปีนี้ ในอนาคตมันก็จะแพงขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะยุคหลังที่ราคาจริงของมันสูงแบบเสียดฟ้า ซึ่งในสายตาของโจวชิงไป๋แล้ว คนที่จะทำธุรกิจได้ก็ต้องซื้อร้านค้าหรือบ้านได้สิ?

เขาจึงแนะนำให้น้องสาวกับน้องเขยรีบซื้อร้านไว ๆ

“พี่สี่ พี่กับพี่สะใภ้สี่วางแผนจะซื้อร้านเหรอคะ?” โจวเสี่ยวเหมยถาม

“จริง ๆ เราก็คิดเอาไว้แบบนั้นนะ เมื่อไหร่ที่เรามีเงิน เราก็จะซื้อร้านเกี๊ยวของชิงไป๋น่ะ” หลินชิงเหอเอ่ยอย่างไม่ต้องกระพริบตา

คนนอกอาจไม่รู้ชัดถึงผลกำไรของร้านเกี๊ยว แต่ธุรกิจร้านเสื้อผ้านับว่าดีมากทีเดียว ซึ่งปกติเอ้อร์นีจะเป็นคนดูแลบัญชีร้าน เมื่อดูรายได้ต่อวันก็ถือว่ามากอยู่ แต่นี่เป็นรายได้ที่ยังไม่หักต้นทุน ต่อให้รู้ว่ามันทำกำไรมาก เธอก็ไม่รู้กำไรสุทธิอย่างชัดเจนนัก

“งั้นเราจะขยันทำงานเพื่อดูว่าจะซื้อร้านได้ไหมแล้วกันค่ะ!” โจวเสี่ยวเหมยประกาศด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ฉันว่ามันแพงไปนะ รอดูไปก่อนเผื่อว่ามันจะถูกลงดีไหม?” ท่านแม่โจวเอ่ย

“ในอนาคตมันมีแต่จะแพงขึ้นเรื่อย ๆ น่ะสิครับ” โจวชิงไป๋ส่ายหน้า

หลังนั่งพักอยู่ที่นี่ครู่หนึ่ง โจวชิงไป๋กับซูต้าหลินก็ไปอาบน้ำที่โรงอาบน้ำ

หลินชิงเหอจึงเอ่ยชวนโจวเสี่ยวเหมยกับท่านแม่โจวว่าจะไปอาบน้ำด้วยไหม ท่านแม่โจวปฏิเสธ เธอจึงไปกับโจวเสี่ยวเหมย

โจวเสี่ยวเหมยขัดหลังให้พี่สะใภ้สี่ก่อน จากนั้นหลินชิงเหอจึงขัดหลังให้หล่อนบ้าง

“พี่สะใภ้สี่ มีวิธีไหนที่จะย้ายทะเบียนบ้านของพวกเรามาที่นี่บ้างคะ?” โจวเสี่ยวเหมยถาม

หลังจากที่หล่อนได้มาอยู่ที่นี่ หล่อนก็ชอบสถานที่แห่งนี้เข้าจริง ๆ ยิ่งกว่านั้นพวกเขายังวางแผนที่จะซื้อร้านแล้วด้วย ดังนั้นจึงไม่ต้องบอกเลยว่าพวกเขาจะหาทางก้าวหน้าที่ไหนในอนาคต

นี่คือเหตุผลว่าทำไมหล่อนถึงอยากจัดการปัญหาเรื่องย้ายทะเบียนบ้านนัก

“มันไม่ง่ายเลย” หลินชิงเหอส่ายหน้า

ไม่ว่าจะเป็นในอนาคตหรือตอนนี้ การย้ายทะเบียนบ้านก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“ตอนนี้เธอก็อยู่แบบนี้ไปก่อนเถอะ มันไม่มีผลกระทบอะไรกับการเรียนของเด็ก ๆ และเรื่องอื่น ๆ หรอก” หลินชิงเหอบอก “ถ้ามีข่าวคราวอะไร พี่จะรีบแจ้งเธออย่างด่วนที่สุดเลย”

คุณป้าหม่ากับคุณลุงหม่าต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการย้ายทะเบียนบ้านของหม่าเฉิงหมินกลับมา เธอได้ยินคุณป้าหม่าพูดว่าพวกเขาต้องจ่ายมากกว่า 2,000 หยวนเพื่อให้ดำเนินการย้ายทะเบียนบ้านกลับมาได้สำเร็จ ซึ่งมันเกือบจะเป็นเงินเก็บที่มีอยู่ทั้งหมดของสองผู้เฒ่าเลยทีเดียว

ตอนนี้ลูกชายของพวกเขาได้ย้ายทะเบียนบ้านกลับมาแล้ว เรื่องนี้จึงนับว่าคุ้มค่ากับเงินที่เสียไป

แต่หลินชิงเหอไม่ต้องการให้โจวเสี่ยวเหมยจ่ายเงินมากขนาดนั้นไปกับการย้ายทะเบียนบ้านหรอก

การจะใช้เงินจำนวนนี้ทำอะไรนั้น พวกเขาค่อยคุยกันทีหลัง

โจวเสี่ยวเหมยเชื่อฟังพี่สะใภ้สี่ของหล่อนอยู่แล้ว หล่อนจึงเอ่ยขึ้นมาว่า “โชคดีที่มีพี่สะใภ้สี่อยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นพวกเราสองสามีภรรยาคงไม่กล้ามาที่นี่หรอกค่ะ”

“ตอนนี้ก็อดทนกับความลำบากและขยันทำงานกับน้องเขยไปก่อน ในอนาคตเธอจะได้ตามทันพี่” หลินชิงเหอบอก

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่คนเราจะจากบ้านมาอยู่ในที่แห่งใหม่

แต่ตอนนี้นับว่าเป็นโอกาสดีจริง ๆ จากนั้นคนรุ่นหลังในทุกที่จะเรียกช่วงเวลานี้ว่ายุคทอง ซึ่งในยุคนี้ต่อให้คน ๆ นั้นเปิดเพียงร้านซาลาเปา เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าจะต้องโยกย้ายเงินไปเก็บไว้ในรูปทรัพย์สมบัติระยะยาวอย่างอสังหาริมทรัพย์หรือไม่

“ค่ะ ต้าหลินกับฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด” โจวเสี่ยวเหมยพยักหน้า

หลังอาบน้ำจนสบายตัว พวกเธอก็ออกมาจากโรงอาบน้ำ ซึ่งโจวชิงไป๋กับซูต้าหลินรออยู่ข้างนอกแล้ว โจวเสี่ยวเหมยกับซูต้าหลินกลับไปตามทางของพวกเขา หลินชิงเหอกับโจวชิงไป๋ก็กลับบ้านไปด้วยกันพร้อมกับถุงใส่เสื้อผ้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม