ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 488

บทที่ 488 ไม่รู้สึกถึงวิกฤต

เมื่อโจวข่ายกลับมาจากภารกิจ นายทหารยืนยามก็ตะโกนเรียกเขา

มีใครในแคมป์ทหารแห่งนี้ที่ไม่รู้จักผู้บังคับบัญชาจอมโหดผู้นี้บ้าง “มีพัสดุกล่องใหญ่ส่งมาถึงคุณน่ะครับ มันถูกส่งมาให้ตั้งแต่เมื่อวานซืนนี้ ผมเก็บไว้ให้แล้ว”

“คุณแม่ผมส่งมาให้หรือครับ?” เมื่อมีคนส่งของมาให้ โจวข่ายจะนึกถึงม้าของตน มีแต่ม้าของเขาเท่านั้นที่ส่งของมาให้เขา

“ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน มาดูสิครับ มาจากปักกิ่งน่ะครับ” ทหารยามพูด

โจวข่ายรู้ว่าม้าจะต้องเป็นคนส่งของมาให้ที่นี่แน่ เป็นตามที่คาดไว้ เธอส่งเนื้อตากแห้งมาให้เยอะมาก ทั้งหมดเป็นกลิ่นพะโล้ แค่ได้กลิ่นเขาก็บอกได้เลยว่ารสชาติต้องเข้มข้นและอร่อยมากแน่

แต่สิ่งที่โจวข่ายให้ความสำคัญคือจดหมายของครอบครัว

ม้าของเขาเล่าความเป็นไปของที่บ้านให้เขารู้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากนัก เขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่บ้าน และดูแลตัวเองให้ดีเมื่อมาอยู่ข้างนอกนี่

โจวข่ายออกมาที่ด้านนอกแคมป์ เขาเอาเนื้อตากแห้ง 3 ชั่งมาที่นี่ด้วยโดยเฉพาะ

เขาเอาเนื้อ 3 ชั่งไปที่โรงพยาบาลทหาร เวิงเหม่ยเจี่ยอยู่ที่นั่น ตอนที่เขามาถึง เวิงเหม่ยเจี่ยก็กำลังงานยุ่ง

งานพยาบาลไม่ใช่งานที่ง่ายเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีครอบครัวทหารอยู่ที่นี่มากมายรวมทั้งมีเด็ก ๆ มาอยู่ด้วยเยอะแยะ พวกเขามักจะร้องไห้และอาละวาดอยู่เป็นประจำ

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เวิงเหม่ยเจี่ยจึงเสร็จจากงานของหล่อน

“ทำไมพี่ถึงว่างได้ล่ะคะ?” เวิงเหม่ยเจี่ยถาม

“แม่ส่งเนื้อตากเนื้อมาให้น่ะ ฉันก็เลยเอามาฝากเธอด้วย เก็บไว้กินนะ” โจวข่ายบอกพร้อมกับส่งถุงไปให้หล่อน

ด้านในมีถุงกระดาษอยู่ทั้งหมด 3 ถุง แต่ละถุงเป็นเนื้อตากแห้งถุงละ 1 ชั่ง

“คุณอาหลินใจดีกับพี่มากจริง ๆ นะคะ” เมื่อเวิงเหม่ยเจี่ยได้ยินว่าหลินชิงเหอเป็นคนส่งมาให้ หล่อนก็ยิ้มกว้างออกมาทันที หล่อนรับของทั้งหมดเอาไว้อย่างไม่สงวนท่าทีใด ๆ

“ช่วงนี้งานเป็นยังไงบ้าง?” โจวข่ายถามขึ้นอีกครั้ง

“ดีมาก ๆ เลยค่ะ ฉันเริ่มคุ้นเคยกับมันแล้วค่ะ” เวิงเหม่ยเจี่ยตอบ หล่อนชอบงานนี้มากจริง ๆ ถึงแม้งานจะยุ่งมากก็ตาม

“อย่าริมีความรักก่อนวัยล่ะ พี่ได้ยินพวกเด็กหนุ่ม 2-3 คนทางพวกเราพูดถึงเธอด้วย” โจวข่ายเตือน

เขารู้สึกว่าตนเองเป็นพี่ชาย ซึ่งมีหน้าที่จะต้องคอยสอดส่องดูแล

เวิงเหม่ยเจี่ยหัวเราะขึ้นมาทันที “พวกเขาพูดถึงฉันว่าอะไรบ้างคะ?

“ไม่ได้พูดว่าอะไร แค่มีเจตนาไม่ดีต่อเธอเท่านั้น ไม่ต้องไปสนใจพวกเขาหรอก ถ้าพวกเขากล้ามาวุ่นวายกับเธอ ก็มาบอกฉัน แล้วฉันจะจัดการให้เอง” โจวข่ายบอก

แค่พูดว่ามีสาวสวยแถมยังมีการศึกษาสูงมาอยู่ที่โรงพยาบาลทหาร เจ้าลูกหมาป่าหลายตัวก็เกิดความคิดที่จะตามจีบหล่อน

พอโจวข่ายได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เพิ่มการฝึกให้หนักขึ้น เขาฝึกหนักจนเจ้าพวกนั้นเหนื่อยจนต้องกองลงไปอยู่กับพื้นเลยทีเดียว ดูซิว่ายังจะมีแก่ใจไปคิดถึงเรื่องพวกนี้อยู่อีกหรือเปล่า

อันที่จริงแล้ว เจ้าลูกหมาป่าตัวน้อยที่เขาเอ่ยถึงพวกนี้ส่วนใหญ่อายุมากกว่าเขาเสียอีก ปีนี้เขาเพิ่งอายุ 19 ปีเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะเป็นวุฒิทางการศึกษาหรือด้วยความสามารถของเขาเอง ทั้งหมดทำให้เขาได้รับการยอมรับนับถือ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบรรลุภารกิจได้ถึง 2 ภารกิจติดต่อกัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย และเขาก็ทำได้สำเร็จอย่างงดงาม ซึ่งทำให้ไม่มีใครสามารถปรามาสเขาหรือไม่พอใจเขาในเรื่องที่เขายังอายุน้อยอยู่

ยังมีเหล่าคนที่รู้สึกไม่พอใจอยู่ด้วยเช่นกัน ซึ่งลุกขึ้นคัดค้านและได้ต่อสู้ประลองกัน ที่สุดพวกเขาก็ต้องพ่ายแพ้ไปภายใน 3 ยกเท่านั้น

เวิงเหม่ยเจี่ยมองไปที่เขาแล้วพูดว่า “ตอนนี้พี่เป็นแบบนี้ ถ้าคุณอาหลินมาเห็นเข้าจะต้องพูดเตือนพี่แน่เลยค่ะ พี่มีภารกิจที่ต้องไปทำอีกหรือเปล่าคะ?”

เขาดำคล้ำขึ้นมากและยังผอมลงอีกด้วย