ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 649
สรุปบท บทที่ 649 สังเกตการณ์อย่างละเอียด: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
สรุปเนื้อหา บทที่ 649 สังเกตการณ์อย่างละเอียด – ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม โดย Internet
บท บทที่ 649 สังเกตการณ์อย่างละเอียด ของ ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม ในหมวดนิยายInternet เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 649 สังเกตการณ์อย่างละเอียด
หวังหยวนเป็นคนชอบดื่มชาคนหนึ่ง และแทบจะเรียกได้ว่าเป็นลูกค้ารายใหญ่ของบ้าน แน่นอนว่าพวกเขาลดราคาให้เขา 30 เปอร์เซ็นต์
เขามาซื้อชาที่นี่ไม่เพียงแต่มันจะมีคุณภาพดี ราคายังถูกอีกด้วย เขาอยู่ที่บ้านดื่มเองหรือไม่ก็เอากลับไปให้บ้านหวัง หรือมอบให้แก่ลูกค้าก็ยังได้
เมื่อชาใหม่ล็อตนี้มาถึง เขาก็นั่งลองดื่มกับโจวชิงไป๋ ซึ่งชานี้มีกลิ่นหอมบริสุทธิ์ยิ่งนัก
ตอนก่อนจะกลับเขาก็ซื้อชากลับไปด้วยถึง 3,000 หยวน
หลินชิงเหอที่ดูบัญชีของร้านมองเห็นชื่อเขาเป็นผู้ซื้ออยู่ในบัญชีก็ถามทันทีว่า “ทำไมซื้อไปเยอะขนาดนี้ล่ะ?”
ตอนนี้ราคาชายังไม่ได้แพงเหมือนกับในโลกอนาคต และยังไม่ต้องซื้อเก็บไว้เก็งกำไรเช่นกัน แต่แน่นอนว่าตอนนี้ก็มีชาบางชนิดที่ราคาไม่ใช่ถูก ๆ แล้ว
อย่างเช่นชาต้าหงเผา(1)ที่หาได้ยากยิ่ง
หลินชิงเหอเองก็เอาชาต้าหงเผาเข้ามาขายด้วยเช่นกัน แต่เธอรู้ว่าชาต้าหงเผาของเธอนั้นก็ยังสู้ต้นตำรับไม่ได้ เพราะว่าชาต้าหงเผาต้นตำรับนั้นอยู่บนภูเขาอู่อี๋ซาน ซึ่งจะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญปีนไปเก็บชาบนนั้น และภายใน 1 ปีมันจะผลิตออกมาได้ไม่เยอะนัก
“ทำธุรกิจใหญ่ขนาดนั้น ค่าชา 3,000 หยวนก็ไม่ได้เยอะอะไรเลย” โจวชิงไป๋พูด
การต้องส่งชาให้ลูกค้าหรือส่งให้คู่ค้าของธุรกิจนับว่าเป็นเรื่องจำเป็นทั้งนั้น ดังนั้นเขาจึงมาซื้อชาที่ร้านพวกเขาแต่ละเดือนไม่ใช่น้อย ๆ
หลินชิงเหอจึงไม่พูดอะไรอีก โจวชิงไป๋ก็พูดเรื่องสระว่ายน้ำขึ้นมา
หลังจากเข้าเดือนมิถุนายนมา อากาศก็เริ่มร้อนแล้ว สระว่ายน้ำก็เริ่มที่จะเปิดกิจการกัน นับตั้งแต่ตอนนี้เปิดไปจนถึงปลายเดือนกันยายน รวมทั้งสิ้นสามเดือนกว่า
หลินชิงเหอคิดขึ้นมาได้ว่าตัวเองไม่ได้ออกกำลังกายมาสักพักแล้วเช่นกัน จึงไม่ได้ปฏิเสธอะไร
วันถัดมาสองสามีภรรยาก็บอกให้เจ้าสามไปรับมี่มี่หลังน้องเลิกเรียนด้วย แล้วขับรถกันออกไป
ตอนนี้ยังไม่ใช่ช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ดังนั้นคนจึงยังไม่เยอะมากขนาดนั้น แต่ก็ยังมีคนมาว่ายน้ำอยู่เช่นกัน
หลินชิงเหอเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำก่อนจะลงสระ แล้วก็พูดว่า “คุณไม่ต้องสนใจฉันหรอกค่ะ ฉันจะว่ายช้า ๆ คุณไปว่ายน้ำของคุณเถอะ”
ตั้งแต่วัยรุ่นจนกระทั่งตอนนี้ โจวชิงไป๋ชื่นชอบการว่ายน้ำมาก รวมทั้งตอนที่อยู่ในสระน้ำนั้นมันทำให้เขารู้สึกคลายความกังวลใจได้ โจวชิงไป๋พอได้ยินดังนั้นเขาก็ผละไปว่ายน้ำของตัวเอง
โจวชิงไป๋ในตอนนี้รักษารูปร่างตัวเองมาก ๆ นอกจากนั้นเขายังพาทั้งครอบครัวไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลปีละ 1 ครั้งด้วย ตอนเช้าวิ่งตอนเย็นเล่นบาส เวลาปกติก็จะนั่งตรวจบัญชี ร้านเกี๊ยวที่เขาเปิดไว้ฆ่าเวลาเขาก็ไม่ค่อยไปเปิด เพราะเพียงแค่ตารางงานในหนึ่งวันของเขาก็เต็มแล้ว
เพราะแบบนี้นี่เอง แม้ว่าตอนนี้เขาจะอายุไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว แต่พละกำลังของเขาก็ยังคงเต็มเปี่ยม สมรรถนะของปอดก็ดีมากเช่นเดียวกัน
หลินชิงเหอว่ายรอบเดียวก็จะไม่ไหวแล้ว เธอจึงมองเขาว่ายรอจนเธอพักจนหายเหนื่อยแล้วจึงถึงค่อยว่ายต่อ
“พื้นที่ตรงนั้นของพวกเราเมื่อไหร่ถึงจะเริ่มปลูกผักเหรอคะ?” เมื่อสองสามีภรรยาหยุดพักว่ายน้ำลงแล้ว หลินชิงเหอก็ถามขึ้น
“คุณอยากจะเริ่มตอนนี้เลยเหรอ?” โจวชิงไป๋ถาม
“รอร้านชาที่เซี่ยงไฮ้มั่นคงดีก่อน และพวกเรากลับมาจากไห่หนานแล้วค่อยว่ากันอีกทีดีไหมคะ?” หลินชิงเหอพูด
โจวชิงไป๋พยักหน้า
ก่อนสร้างที่นั่นจำเป็นต้องใช้เงินจำนวนไม่น้อย ถึงแม้จะเป็นการทำการเกษตร แต่ทั้งหมดทั้งมวลพวกเธอต้องมีเงินทุนก้อนหนึ่งก่อน
โดยเฉพาะครอบครัวพวกเขาที่ยังติดหนี้ธนาคารอยู่ไม่ใช่น้อย ๆ
สองสามีภรรยาว่ายน้ำอย่างสบายใจ พอกลับมาเจอลูกสาว พวกเขาก็เผชิญกับการไต่สวนจากเธอแล้ว
“พี่ชายสามบอกว่าปะป๊ากับหม่าม้าไปว่ายน้ำ ไม่พาหนูไปด้วย” สาวน้อยมี่มี่กล่าวโทษ
โจวชิงไป๋ยิ้มแล้วอุ้มเธอขึ้นมาก่อนจะพูดว่า “รอหนูปิดเทอมแล้ว ปะป๊าค่อยพาไปด้วยแล้วกันนะคะ”
“เธอยังเด็กอยู่นะคะ” หลินชิงเหอพูด
“ก็ไปแช่น้ำเล่นก็ได้” โจวชิงไป๋พูด
“ก็ก่อนหน้านี้ม้าบอกว่างานแม่บ้านจะไม่รับเด็กรุ่น ๆ ไม่ใช่เหรอครับ?” เจ้าสามพูดอย่างไม่เข้าใจ
“อาเตียเด็กคนนี้ดูเป็นเด็กเรียบร้อยดี” หลินชิงเหอพูดตอบ
ที่ตอนแรกเธอไม่คิดจะรับเด็กสาวมาทำงานแม่บ้าน เนื่องจากในบ้านของเธอมีชายหนุ่มที่เป็นผู้ใหญ่แล้วซึ่งก็คือลูกชายของเธอ จึงไม่ค่อยจะสะดวกรับนัก ยิ่งหากเจอคนที่คุณธรรมแย่ ๆ ก็จะยิ่งสร้างปัญหา
แต่ว่าอาเตียนั้นดูแล้วเป็นเด็กสาวที่ไม่เลวเลย ลำดับแรกคือแม่ของหล่อนหรืออาอี๋จ้าวเป็นคนตรงไปตรงมา อีกทั้งจนมาถึงตอนนี้อาเตียก็เทียวมาเทียวไปไปบ้านเธอหลายครั้งแล้ว แต่ละครั้งที่มาก็จะช่วยงานตลอด ช่วยงานเสร็จก็กลับ ไม่เคยเดินเพ่นพ่านหรือมองซี้ซั้ว
หลินชิงเหอสังเกตมานานแล้ว เพียงแต่เธอไม่ได้พูดก็เท่านั้น แต่เห็นว่าอีกฝ่ายนั้นไม่เลว และบ้านเธอก็กำลังขาดคนช่วยงานคนหนึ่งพอดี จึงให้หล่อนมาทำ
ในตอนนี้หลินชิงเหอไม่ได้คิดถึงกังจือหลานชายของตัวเองในหัวเลยสักนิด เธอถามเจ้าสามอย่างสงสัย “ทำไมจู่ ๆ พูดเรื่องนี้ล่ะ”
ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่กังวล เธอคอยสังเกตอยู่ห่าง ๆ ตลอด ดูว่าอาเตียจะมีทีท่าว่าจะเข้าหาผู้ชายที่ยังไม่ได้แต่งงานหรือไม่
“เปล่าครับ ผมก็แค่สงสัยนึกว่าม้าอยากจะจับคู่ให้กังจือหรือเปล่า” เจ้าสามพูดด้วยรอยยิ้ม
หลินชิงเหอนิ่งอึ้งไปสักพัก ไม่เพียงเธอเท่านั้น โจวชิงไป๋ก็เช่นเดียวกัน เขามองไปที่ภรรยาตัวเองนิด ๆ
“ฉันไม่ได้จะหมายความว่าอย่างนั้นนะ” หลินชิงเหอพูดตามตรง เธอก็แค่อยากได้คนมาช่วยความสะอาดบ้านเฉย ๆ แล้วอาเตียก็ทำงานบ้านเป็น ทั้งยังได้อยู่กับอาอี๋จ้าวด้วย เธอแค่รู้สึกว่าเงินเดือนของทั้งสองน่าจะสามารถให้พวกเธอตั้งใจทำงานเป็นอย่างดีได้ก็เท่านั้น
เธอไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้นเลย
“คอยสังเกตการณ์อย่างละเอียด” โจวชิงไป๋พูด
เขาไม่ได้คิดว่าหล่อนไม่เหมาะสมกับหลานชายเขา ขอเพียงหลานชายเขาหาภรรยาที่ซื่อสัตย์ได้สักคนเขาก็พอใจแล้ว ไม่ต้องทะเยอทะยานเกินไปนักหรอก นี่ก็คือหลักการที่โจวชิงไป๋ยึดถือ
………………………………………………………………………………………………
(1)ชาอู่หลงชนิดหนึ่งที่มีชื่อเสียงมากของจีน เป็นชาที่เคยถวายฮ่องเต้จีนมาหลายยุคหลายสมัย และเคยใช้ต้อนรับประธานาธิบดีนิกสันแห่งสหรัฐอเมริกาครั้งที่เยือนประเทศจีนในปี 1972 จุดเด่นคือความหอมสามอย่าง “หอมจากถ้วย หอมจากน้ำชาที่อยู่ในถ้วย และหอมติดถ้วยหลังดื่มหมดแล้ว” ชาชนิดนี้ปัจจุบันผลิตจากต้นลูกที่มาจากต้นแม่ชา 6 ต้นบนภูเขาหินอู่อี๋ซาน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
ทำไมเปิดอ่านไม่ได่...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...