ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 663
สรุปบท บทที่ 663 เกิดใหม่: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
ตอน บทที่ 663 เกิดใหม่ จาก ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 663 เกิดใหม่ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายInternet ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 663 เกิดใหม่
โจวลิ่วนีอยู่บนรถไฟแล้วจริง ๆ หล่อนหาที่ว่างก่อนจะนอนราบลงไปทั้งตัว
หล่อนไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาได้อย่างไร ชาติก่อนหล่อนหย่าไปแล้ว จากนั้นไปใช้ชีวิตที่ทางใต้ พัฒนาชีวิตได้ไม่เลว ถือว่ามีชื่อเสียงมากระดับหนึ่งในไนท์คลับ
หลังจากนั้นหล่อนก็หาคนรวยได้คนหนึ่ง ได้เป็นภรรยาลับที่เขาเลี้ยงไว้นอกบ้าน และด้วยความสัมพันธ์นี้เองหล่อนจึงได้เปิดไนท์คลับของตัวเอง
ทว่าผู้ชายคนนั้นช่างชั่วช้า ถึงขั้นใช้ไนท์คลับที่ไม่ถูกกฎหมายอยู่แล้วของหล่อนขายผงแป้งของเขา
คลับของหล่อนถ้าให้พูดกันตามตรงก็จะเป็นทำนองเดียวกับหอนางโลมในยุคโบราณ เคยโดนคนจำนวนไม่น้อยในแถบนั้นรายงาน แต่เพราะมีคนหนุนหลังใหญ่พอ ทำให้ไม่ว่าจะรายงานไปมากขนาดไหนก็เปล่าประโยชน์
แต่ถูกผู้ชายอย่างเขาเล่นเหมือนสิ่งของแบบนั้น หล่อนก็รู้สึกว่าต่างคนต่างไปด้วยกันไม่ได้ โดยเฉพาะเวลาที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน
หล่อนจำได้ว่าตัวเองถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต ตอนที่รู้คำตัดสินถึงกับรับไม่ได้จนเป็นลมสลบไป
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพอสลบไปแล้วกลับได้มาเกิดใหม่
หล่อนมาเกิดใหม่ในปี 88 ยุคสมัยที่ลมวสันต์แห่งการปฏิรูปยังโชยอยู่
แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่หล่อนตกตะลึง สิ่งที่หล่อนตกตะลึงจริง ๆ ก็คือการที่บ้านสี่ได้ดิบได้ดีกันทั้งบ้าน
ไม่น่าเชื่อเลยจริง ๆ
ชาติก่อนหล่อนจำได้แม่นว่าแม่หลินชิงเหอนั่นใฝ่ฝันอยากจะเป็นคุณนายทหารมาตลอด ตอนที่อาสี่ของหล่อนบาดเจ็บและถูกปลด แม่นั่นได้กลายเป็นหญิงอารมณ์ร้าย สร้างความปั่นป่วนไปทั้งบ้านจนสะเทือนฟ้าดิน ไม่มีวันไหนที่สงบเลย
แม่นั่นโดนคนในหมู่บ้านชี้นิ้วด่ามาไม่น้อย เรื่องในชาติก่อนพวกนี้หล่อนเห็นกับตาและจำได้แม่น
โดยเฉพาะตอนหลังที่แม่นั่นทิ้งลูกทิ้งสามี หนีตามชู้รักที่ชื่อเฉินซาน
หลังจากนั้นอาสี่ของหล่อนเป็นอย่างไรบ้างหล่อนก็ไม่รู้ แต่หล่อนรู้ดีว่าสามพี่น้องโจวข่าย โจวเฉวี่ยนและโจวกุยหลายนั่นได้กลายเป็นนักเลง
ก่อนที่หล่อนจะไปใช้ชีวิตอยู่ทางใต้ในต้นยุค 90 พวกเขาก็เป็นนักเลงที่มีชื่อเสียงไม่น้อยแล้ว ฟาดฟันกับคนอื่นมาก็มาก
อาสี่ของหล่อนเคยแบกท่อนไม้ไปหวดพวกเขาก็หลายครา……
เรื่องพวกนี้ในสมัยนั้นหล่อนเห็นมากับตา แต่พอกลับมาเกิดใหม่บ้านสี่กลับได้ดิบได้ดีกันขนาดนี้
ถึงแม้ผู้หญิงคนนั้นยังคงดูถูกคนไปทั่วเหมือนเดิม แต่หล่อนกลับไม่ได้หนีตามเฉินซานไป ไม่ใช่เพียงแค่นั้น หล่อนยังแอบเรียนหนังสือ สอบเข้ามหาวิทยาลัยด้วยคะแนนที่ดีมาก จนพวกโจวข่ายเจริญรุ่งเรืองกันทุกคน
โจวลิ่วนีจึงคิดไปว่า หรืออาสะใภ้สี่ของหล่อนจะมาเกิดใหม่เหมือนกัน?
ไม่อย่างนั้นทำไมเธอจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ แถมยังรู้ว่าฤดูกาลสอบเข้ามหาวิทยาลัยจะกลับมาอีกครั้ง ถึงได้แอบเรียนหนังสือและพุ่งทะยานขึ้นฟ้า
แต่นี่ก็ไม่ถูกหลักนะ อาสะใภ้สี่ของหล่อนอยากเป็นภริยานายทหารมาตลอด ถ้าหล่อนเกิดใหม่จริง พอเห็นอาสี่หมดหวังแล้วก็ต้องฉวยโอกาสที่สอบติดมหาวิทยาลัยหย่ากับเขาสิ
ในมหาวิทยาลัยจะหาผู้ชายดี ๆ แบบไหนก็ได้ เด็กจบมหาวิทยาลัย ออกมาก็ได้ติดยศเลย!
แต่หล่อนไม่ได้ทำเช่นนั้น กลับพาคนทั้งบ้านไปใช้ชีวิตที่ปักกิ่ง ตอนนี้ได้ข่าวว่าไปได้ดีมากด้วย
หล่อนไม่ได้รักอาสี่ แล้วก็ไม่ได้รักลูกด้วย แต่การเปลี่ยนแปลงพวกนี้หมายความว่าอย่างไร?
โจวลิ่วนีในชาติที่แล้วเป็นแม่คน ไม่ได้อ่านนิยายอะไรหรอก เนื่องจากตัวเองเกิดใหม่ สิ่งที่คิดได้คือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับคนอื่นคงเป็นเพราะการเกิดใหม่เหมือนกัน
แต่คิดไปอีกขั้นหนึ่งไม่ออกเลย
สวี่เชิ่งเฉียงเห็นโจวลิ่วนีแล้วผงะไป ผ่านไปพักใหญ่ถึงนึกได้ว่านี่คือลูกพี่ลูกน้องของเขา จึงเอ่ยขึ้น “เธอคือลิ่วนีใช่ไหม? มาได้ยังไงเนี่ย?”
“ฉันแค่มาดูน่ะค่ะ มาถึงนี่ตั้งแต่เที่ยงแล้ว แต่จำพิกัดที่นี่ไม่ได้ เดินหลงทางไปไม่น้อย ตอนนี้ฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว” โจวลิ่วนีบอก
สวี่เชิ่งเฉียงจึงเอ่ยขึ้น “งั้นนั่งก่อนสิ เดี๋ยวพี่ต้มเกี๊ยวให้”
เขาต้มเกี๊ยวให้โจวลิ่วนีชามหนึ่ง แต่ไม่ว่างถามหล่อนว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะตอนนี้เขากำลังยุ่ง
ในร้านมีลูกค้ารออยู่ไม่น้อย โต๊ะที่ตั้งอยู่ข้างนอกก็มีคนรออยู่
สวี่เชิ่งเฉียงวุ่นวายไม่หยุด โจวลิ่วนีกินเสร็จก็เช็ดปากและอยากจะถามไถ่เขาแล้ว แต่สวี่เชิ่งเฉียวกล่าวขึ้น “รอน้าสี่มาแล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้พี่ไม่ว่าง”
“งั้นฉันช่วยนะคะ” โจวลิ่วนีเอ่ยยิ้ม ๆ
ความตื่นเต้นและความอยากรู้อยากเห็นของหล่อนตกตะกอนแล้วหลังจากเดินมาทั้งวัน ดังนั้นจะวู่วามมากไม่ได้ โดยเฉพาะตอนนี้ที่บ้านสี่รวยขนาดนี้ ล่วงเกินได้ที่ไหนกัน
ชาติก่อนทางใต้เจริญมาก แต่ทางปักกิ่งก็ใช่ย่อย หล่อนอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มาก ไม่อยากกลับไปแถบชนบทอีกแล้ว
“ก่อนหน้านี้พี่เฉียงออกไปลุยเดี่ยวแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมาต้มเกี๊ยวกับอาสี่ล่ะคะ?” โจวลิ่วนีเอ่ย
“ที่น้าสี่ออกจะดี พี่เลยมาอยู่ที่นี่” สวี่เชิ่งเฉียงตอบ
โจวลิ่วนีเอ่ย “แล้วอาสี่เอาร้านเกี๊ยวให้พี่ทำเลยหรือแค่ให้พี่อยู่ช่วยล่ะ?”
………………………………………………………………………………………………………………………..
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
ทำไมเปิดอ่านไม่ได่...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...