ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 75
บทที่ 75 ไม่ควรท้าทาย
โดย
EnjoyBook
บทที่ 75 ไม่ควรท้าทาย
เธอไม่ขอเล่ารายละเอียดแล้วกันว่าแผนการของเธอมันผิดจากที่วางไว้ขนาดไหน
ในขณะที่สติสัมปชัญญะกำลังจะหลุดลอย หลินชิงเหอก็คว้าโอกาสนี้ต่อต้านโจวชิงไป๋ในช่วงเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มและบีบให้เขาเห็นด้วยกับการขายต่อเนื้อหมูได้สำเร็จ
ตอนนั้นโจวชิงไป๋มีเหงื่อท่วมทั้งตัว ภรรยาไม่ยอมปล่อยให้เขาถึงสวรรค์เลย เธอใช้ช่วงเวลานี้เองบีบบังคับให้เขาต้องพยักหน้าสัญญาว่าจะปล่อยให้เธอได้ทำในเรื่องที่อยากทำ
มีวีรบุรุษคนไหนบ้างที่สามารถต้านทานการทรมานจากโฉมงามได้ในช่วงเวลาวิกฤตแบบนั้น?
ไม่มีเลย
โจวชิงไป๋เองก็เป็นปุถุชนคนธรรมดาเหมือนกัน เขาไม่สามารถต้านทานการยั่วเย้าจากภรรยาของเขาได้หรอก
แม้เขาจะถูกบังคับให้เห็นด้วยจนสำเร็จ แต่บทลงโทษที่ตามมาก็ทำให้หลินชิงเหอต้องเสียใจว่าไม่น่าท้าทายผู้ชายคนนี้เลย
หญิงสาวจำไม่ได้แล้วว่าเธอตื่นขึ้นและนอนสลบอย่างหมดแรงไปทั้งหมดกี่ครั้งในคืนนั้น เขาทำกับเธอไม่หยุดเลย จนถึงกลางดึกนั่นแหละเขาถึงจะหยุด
หลินชิงเหอตื่นในตอนแปดโมงของเช้าวันต่อมา เมื่อหญิงสาวตื่นขึ้นและนึกถึงศึกสงครามเมื่อคืนได้ เธอก็รู้สึกหวาดผวาเล็กน้อย
เธอไม่ควรท้าทายผู้ชายที่ไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดสตรีเพศมานาน
ในตอนนี้เองเธอก็ได้ยินเสียงของเจ้ารองกับท่านแม่โจวด้านนอกห้องนอน เวลานี้เจ้าใหญ่ไปโรงเรียนแล้ว และโจวชิงไป๋ก็ออกไปทำงานเรียบร้อย
หลินชิงเหอจึงลุกขึ้นจากเตียงเตาอย่างรวดเร็ว
เมื่อคืนนี้เธอนอนสลบไปด้วยความอ่อนเพลีย เป็นโจวชิงไป๋เองที่ทำความสะอาดและสวมเสื้อผ้าให้เธอ แต่หลังลุกจากเตียงเตาได้ หญิงสาวก็ถึงกับขาอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรงที่จะเดิน!
หลินชิงเหอถึงกับหน้าแดงเมื่อนึกถึงกิจกรรมต่าง ๆ ที่โจวชิงไป๋ทำกับเธอเมื่อคืนนี้
ต้องยอมรับว่านับจากนี้ไปเธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความสุขทางเพศรสไปทั้งชีวิตแล้ว ผู้ชายของเธอช่างแข็งแกร่งดุดันได้ใจเหลือเกิน
หลังความคิดอันสุขสมผุดขึ้นมา หญิงสาวก็จัดการอาบน้ำแต่งตัว
ตอนนี้ท่านแม่โจวกำลังกะเทาะถั่วลิสงอยู่ที่ลานบ้านพร้อมกับพูดคุยกับเจ้ารองและเจ้าสามไปด้วย
“คุณแม่มาแล้วเหรอคะ” หลินชิงเหออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอาย ทำไมเธอนอนตื่นสายได้ขนาดนี้กันนะ? เป็นเพราะเรื่องที่โจวชิงไป๋ทำกับเธอเมื่อคืนนี้แท้ ๆ ถ้าจะโทษก็โทษโจวชิงไป๋เถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ
“ตื่นได้สักทีนะ” ท่านแม่โจวขุ่นเคืองนิด ๆ อย่างเห็นได้ชัด สามีของหล่อนต้องออกไปทำงาน ส่วนลูก ๆ ก็ยังเล็กอยู่ แต่หล่อนกลับตื่นสายโด่งขนาดนี้ เป็นแม่บ้านประสาอะไรกัน?
“ค่ะ พอดีเมื่อคืนนี้พ่อเจ้าสามไม่สบายตัว ฉันก็เลยต้องดูแลรับใช้เขาทั้งคืน กว่าจะนอนหลับได้ก็หลังเที่ยงคืนแล้ว ฉันก็เลยตื่นสายน่ะค่ะ” หลินชิงเหออธิบายโดยไม่มีอาการหน้าแดงและลุกลี้ลุกลนใด ๆ
ท่านแม่โจวนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่น้ำเสียงของนางจะอ่อนลง “งั้นก็ลำบากเธอแล้วล่ะ เช้านี้อาสี่ดูดีขึ้นมากเลย”
กลายเป็นว่าเธอตื่นสายด้วยเหตุผลนี้นี่เอง เพราะในช่วงหน้าหนาวจะนอนตื่นสายก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ทำไมเธอถึงตื่นสายนักในช่วงฤดูนี้ได้?
“ตัวเขาเองยังไม่คุ้นชินกับงานทำนาทำไร่เลยไม่ใช่เหรอคะ ฉันบอกเขาว่าวันนี้ลาหยุดเถอะอย่าเพิ่งไปทำงานเลย แต่เขาก็ไม่ฟัง” หลินชิงเหอเอ่ยขึ้น
“หาเลี้ยงครอบครัวหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ” ท่านแม่โจวบอก
“แน่อยู่แล้วล่ะค่ะ ฉันเลยให้เขาเลี้ยงหมูกับไก่อยู่ที่บ้านอย่างไรล่ะคะ” หลินชิงเหอพยักหน้า แต่ทำให้ท่านแม่โจวถึงกับสะอึก
“ลูก ๆ ทานข้าวกันหรือยัง?” หลินชิงเหอหันไปถามเจ้ารองกับเจ้าสาม
“เราทานแล้วครับ แม่ไปทานข้าวเถอะครับ” เจ้ารองพยักหน้าหงึก ๆ
อาหารเช้าวันนี้แน่นอนว่าโจวชิงไป๋เป็นคนทำ เขาหุงโจ๊กข้าวฟ่างและมีแค่ผักดองเป็นเครื่องเคียงง่าย ๆ เท่านั้น
เธอแน่ใจเลยว่าหากตนเองไม่ลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าให้ ของกินทุกอย่างก็จะต้องดูเรียบง่ายธรรมดาแบบนี้แน่
หลินชิงเหอไม่สนใจ ขณะทานโจ๊กข้าวฟ่างเคียงกับผักดองก็อดคิดถึงโจวชิงไป๋ไม่ได้ เมื่อคืนนี้เขาใช้พลังงานไปตั้งเยอะแต่ทานอาหารเช้าแบบนี้ เขาจะทนหิวไหวเหรอ?
“คุณแม่คะ ที่บ้านไม่มีเนื้อเหลืออยู่แล้ว ฉันเลยจะไปดูว่าจะซื้อเนื้อมาบำรุงให้พ่อของเด็ก ๆ ได้หรือเปล่าน่ะค่ะ คุณแม่ดูแลเจ้ารองกับเจ้าสามให้หน่อยนะคะ” หลินชิงเหอทานอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว ล้างถ้วยชามจนเสร็จ จากนั้นก็เอ่ยออกมา
“งั้นก็ไปเถอะ” ท่านแม่โจวเองก็เป็นห่วงลูกชายของนางและเห็นด้วยกับเรื่องนี้
วันนี้ท่านแม่โจวไม่ได้ออกไปทำงาน นางมีลูกชายและลูกสะใภ้มากมาย จึงไม่มีใครกล้าพูดอะไรหากหญิงชราคนนี้จะพักงานบ้าง
หลังเสร็จธุระที่บ้านแล้ว หลินชิงเหอก็ปั่นจักรยานไปหาเม่ยเจี่ย
จุดประสงค์หลักที่เดินทางมาในครั้งนี้ก็คือการเริ่มนำเนื้อไปขายต่อในวันพรุ่งนี้ ซึ่งหลินชิงเหอวางแผนไว้หมดแล้วว่าเธอจะเก็บสะสมเนื้อไว้ในมิติของเธอจนกว่าจะถึงจำนวนที่พอเอาไปขายในอำเภอได้ในคราวเดียว ในแต่ละครั้งที่เข้าไปในอำเภอ เธอจะขายเนื้อจำนวนไม่กี่ชั่ง เพราะไม่อยากทำอะไรเสี่ยงเกินตัวนัก
เม่ยเจี่ยดีใจอย่างมากที่เห็นหญิงสาวมาหา ทางฝั่งหล่อนเตรียมตัวไว้พร้อมแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม