ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 99
บทที่ 99 เยี่ยมคุณป้าในวาระขึ้นปีใหม่
โดย
EnjoyBook
บทที่ 99 เยี่ยมคุณป้าในวาระขึ้นปีใหม่
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” น้องชายสามตระกูลหลินยิ้มและยื่นกระต่ายให้พี่สาว “นี่ของพี่ครับ ผมจะกลับแล้ว”
“ให้ฉันทำไมเนี่ย? เอากลับไปกินเองสิ” หลินชิงเหอรีบดันกระต่ายกลับไปให้เขา
“ผมจับมาให้พี่น่ะครับ เป็นการขอบคุณสำหรับเนื้อที่พี่ให้ผมมาในปีนี้ ภรรยาของผมถึงได้มีของกินบำรุงหลังคลอด” น้องชายสามตระกูลหลินยังคงยืนกราน
“ไม่ต้องขอบคุณหรอก” หลินชิงเหอบอก “เข้ามาก่อนสิ”
โจวชิงไป๋พาเด็ก ๆ ไปหาท่านพ่อกับท่านแม่โจว พวกเขาจึงไม่อยู่ที่บ้าน ในบ้านจึงมีแค่เธอกับเฟยอิงเท่านั้น
เฟยอิงกวาดสายตามองน้องชายสามตระกูลหลิน แต่เมื่อหลินชิงเหอพาเขาเข้าบ้าน มันก็เข้าใจว่าคน ๆ นี้ไม่เป็นอันตราย
“นั่งลงดื่มนี่ก่อนสิ” หลินชิงเหอสั่งขณะรินชาขิงพุทราจีนแก้วใหญ่ให้เขาดื่ม
เธอชงเครื่องดื่มชนิดนี้ติดบ้านประจำและมันก็มีสรรพคุณดีไม่น้อย น้องชายสามตระกูลหลินจึงดื่มมันเพื่อทำร่างกายให้อบอุ่น
“ในวันอากาศหนาวแบบนี้ ทำไมนายไม่ใส่เสื้อผ้าให้หนา ๆ ล่ะ?” หลินชิงเหอบอกแล้วก็เข้าไปในห้องดึงเสื้อกันหนาวเก่าของโจวชิงไป๋มาให้ เสื้อตัวนี้เขาเป็นคนซื้อและมันก็เก่ามากแล้ว ตั้งแต่หลินชิงเหอถักเสื้อตัวใหม่เมื่อปีที่แล้วให้เขาได้สวมใส่มันมาตลอดจนถึงตอนนี้ เขาก็ไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาวตัวเก่าตัวนั้นมากนัก
“เสื้อตัวนี้เป็นเสื้อที่พี่เขยเก็บเอาไว้ ตอนนี้เขาไม่ได้ใส่มันแล้ว มันอาจตัวใหญ่เกินไปหน่อยแต่ก็ยังใส่ได้อยู่ รีบใส่เร็วสิ” หลินชิงเหอยื่นเสื้อกันหนาวให้น้องชายสามตระกูลหลินและคะยั้นคะยอให้เขาสวมใส่
“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ เสื้อตัวนี้มันเสื้อของพี่เขย” น้องชายสามตระกูลหลินรีบปฏิเสธ
เขามาที่นี่เพื่อเอากระต่ายมาให้ ไม่ได้มาเอาของอย่างอื่นเลย
“พี่ให้นาย เพราะงั้นใส่มันเถอะ ดูจากสภาพครอบครัวของเราตอนนี้แล้วถ้าเราต้องใส่มันจริง ๆ เราก็คงไม่ให้นายหรอก” หลินชิงเหอยังคงยืนยันคำเดิม
น้องชายสามตระกูลหลินยังคงส่ายหน้า “ผมไม่เอาหรอกครับพี่ อย่าให้เสื้อผ้าพี่เขยกับผมเลย เดี๋ยวถ้าพี่เขยกลับมาแล้วจะทะเลาะกับพี่ได้”
“พี่ของนายเป็นคนตัดสินใจทุกอย่างในบ้านนี้ ฉันเองก็เชื่อฟังเธอด้วย” ในตอนนี้เองโจวชิงไป๋ที่พาเด็ก ๆ กลับมาแล้วก็เอ่ยแย้งขึ้น
“พี่เขย” น้องขายสามตระกูลหลินเอ่ยทักเขาในทันที
โจวชิงไป๋พยักหน้า โดยที่เจ้าใหญ่ เจ้ารอง และเจ้าสามก็เรียกเขาว่าคุณน้า น้องชายสามตระกูลหลินยิ้มเป็นเชิงรับรู้
“ฉันไม่เห็นเสื้อกันหนาวตัวนี้ของคุณตั้งแต่ปีที่แล้วน่ะค่ะ เราจะเก็บมันไว้หรือไม่เก็บก็ไม่ต่างกัน ดังนั้นฉันยกให้น้องชายฉันได้ไหมคะ?” หลินชิงเหอถามสามี
โจวชิงไป๋เอ่ยขึ้น “มันเก่าไปหน่อยหรือเปล่า?”
“ขึ้นกับว่าน้องชายของฉันจะดูถูกว่ามันเก่าหรือเปล่าน่ะค่ะ” หลินชิงเหอเอ่ยและหันมาทางน้องชาย
น้องชายสามตระกูลหลินส่ายหน้า “ผมจะดูถูกเสื้อกันหนาวดี ๆ ว่ามันเก่าได้อย่างไรล่ะครับ”
“ถ้านายไม่คิดว่ามันเก่าก็รีบใส่มันเร็วเข้า” หลินชิงเหอเอ่ย จากนั้นก็สั่งเจ้าใหญ่ “เจ้าใหญ่ พาน้าสามเข้าไปเปลี่ยนชุดสิลูก”
“คุณน้า ตามผมมาครับ” เจ้าใหญ่บอก
“ฟังพี่สาวของนายเถอะ” โจวชิงไป๋บอก เขาเองก็สังเกตเห็นเหมือนกันว่าเสื้อผ้าของน้องชายสามตระกูลหลินบางขนาดไหน
เป็นเช่นนี้เองน้องชายสามตระกูลหลินถึงยอมเดินตามเจ้าใหญ่ไปลองเสื้อกันหนาว เมื่อใส่แล้วเขาก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาก
“คืนนี้ทานอาหารเย็นที่นี่ไหม?” หลินชิงเหอถาม
น้องชายสามตระกูลหลินส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่ครับไม่ ผมจะกินที่บ้านของผม”
“ถ้านายอยากกลับไปกินที่บ้านก็ไป แต่เอาซาลาเปาพวกนี้กลับไปด้วยนะ เมื่อกลับไปบ้านแล้วก็เอาไปอุ่นกินได้เลย” หลินชิงเหอเอ่ยและมอบซาลาเปาลูกใหญ่สามลูกให้น้องชาย
ซาลาเปาพวกนี้เธอทำไว้ตั้งแต่เมื่อวานซืนพร้อมกับโจวชิงไป๋และเด็ก ๆ ทั้งสาม
เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขารู้สึกหิวก็แค่นำมันไปนึ่ง จากนั้นก็ทานคู่กับซุป แถมยังมีหมั่นโถวพร้อมทานจำนวนมากอยู่ด้วย ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลกับสภาพอากาศแบบนี้เลย
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” น้องชายสามตระกูลหลินส่ายหน้า
“พี่บอกให้นายเอาไปก็เอาไปเถอะ” หลินชิงเหอห่อมันในกระดาษไขและยัดใส่มือเขา
“ปีใหม่นี้พี่จะกลับมาบ้านไหมครับ?” ผู้เป็นน้องชายถาม
“ไม่กลับ พี่บอกไปแล้วนี่ว่าตัดหางปล่อยวัดถาวรกับพวกคนเนรคุณพวกนั้นแล้ว” หลินชิงเหอโบกมือ
น้องชายสามตระกูลหลินได้ฟังแล้วก็จนปัญญา แต่เขาก็ไม่พูดอะไร กลับเอ่ยขึ้นมาว่า “ถ้างั้นปีนี้ผมจะพาภรรยามาเยี่ยมได้ไหมครับ?”
“วันที่หนึ่งหรือวันที่สองพี่ว่างอยู่นะ” หลินชิงเหอบอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม