ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 275
พ่อเฒ่าซูคิดวนเวียนจนปวดหัวแทบระเบิด ขณะที่หวังซื่อออกจากบ้านไปด้วยน้ำตาคลอเบ้า นางไปหาหลี่ซื่อและโจวซื่อเพื่อระบายอารมณ์ใส่ เพราะเห็นอีกฝั่งอยู่ดีกินดีมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้บ้านหลังนี้ยิ่งดูไม่เหมือนบ้านเข้าไปทุกที
จนกระทั่งกลางคืน พ่อเฒ่าซูแอบออกจากบ้านอย่างเงียบๆ มุ่งหน้าไปยังบ้านของซูซานหลาง นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เขามาหาบ้านนี้ด้วยความรู้สึกยอมจำนน
เมื่อไปถึง พ่อเฒ่าซูเคาะประตู
คนที่มาเปิดประตูคือซูหวา
เมื่อเห็นซูหวา พ่อเฒ่าซูพยายามฝืนยิ้มออกมา “เจ้าหวา ข้ามาหาพ่อของเจ้า มีเรื่องจะพูดด้วย”
พ่อเฒ่าซูมองซูหวาด้วยความคาดหวัง ลึกๆ เขาหวังว่าวันนี้เด็กหนุ่มจะเรียกเขาว่า “ท่านปู่”
แต่ซูหวากลับมีท่าทางเย็นชา ไม่สนใจคำพูดของเขาแม้แต่น้อย ก่อนจะเตรียมปิดประตูลง
พ่อเฒ่าซูชะงักไปครู่หนึ่ง แต่รีบใช้มือกันประตูไว้ เขาตะโกนเข้าไปในบ้านด้วยน้ำเสียงร้อนรน “ซานหลาง! ซานหลาง!”
ซูซานหลางและจ้าวซื่อที่อยู่ข้างในได้ยินเสียงก็รีบออกมาที่ประตูทันที
ซูหวามองพ่อเฒ่าซูด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับไป
พ่อเฒ่าซูที่เห็นท่าทีของซูหวาต่อเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขุ่นเคือง เขายืนเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ “ซานหลาง ลูกชายของเจ้าช่างไม่มีมารยาท เจ้าคงไม่ได้สั่งสอนเขาให้ดี เขาปฏิบัติกับข้าแบบนี้ไม่ได้!”
ซูซานหลางที่เดินออกมามีสีหน้าเรียบเฉย เขาตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบเช่นกัน “พ่อเฒ่าซู ลูกของข้า ข้าเลี้ยงดูและสั่งสอนเอง ไม่ต้องให้ใครมาวิจารณ์ ท่านมาที่บ้านของข้ามีธุระอะไรหรือ? ข้าคิดว่าระหว่างครอบครัวข้ากับครอบครัวท่านไม่มีเรื่องอะไรต้องพูดกัน กรุณาออกไปเถอะ”
จ้าวซื่อยืนอยู่ข้างๆ เงียบๆ ไม่พูดอะไร แต่สายตาที่มองพ่อเฒ่าซูนั้นเย็นชาไม่แพ้กัน
พ่อเฒ่าซูถึงกับพูดไม่ออก เขามองซูซานหลางและจ้าวซื่อด้วยความรู้สึกอัดอั้นในใจ เขายอมลดศักดิ์ศรีตัวเองมาถึงขนาดนี้ แต่ซูซานหลางกลับไม่ให้เขาแม้แต่หน้าเดียว!
พ่อเฒ่าซูรู้สึกโกรธและน้อยใจจนพูดออกมาอย่างอดกลั้น “ซานหลาง ข้าก็เป็นพ่อของเจ้า! มีที่ไหนในโลกที่พ่อลูกจะมีความแค้นข้ามวันกันได้? เรื่องในอดีตก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ พวกเจ้าอยู่ข้างนอกก็ลำบากมามากแล้ว ตอนนี้ข้ายอมลดทิฐิ ขอให้พวกเจ้ากลับมาอยู่กับตระกูลซูอีกครั้ง ต่อไปเจ้าจะเป็นคนมีสิทธิ์ตัดสินใจในทุกเรื่อง ตกลงไหม?”
พ่อเฒ่าซูคิดว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นลดตัวลงมามากพอแล้ว
ซูซานหลางมองพ่อเฒ่าซูด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะหัวเราะเย้ยหยันเบาๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “พ่อเฒ่าซูคงสับสนไปแล้ว ข้าซูซานหลาง ไม่มีตระกูล ไม่มีสกุล ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่”
คำพูดนั้นหนักแน่นและแน่วแน่ เขาจะไม่มีวันกลับไป
ซูซานหลางลอบบีบมือของจ้าวซื่อแน่น ราวกับต้องการยืนยันถึงการตัดสินใจของเขา
พ่อเฒ่าซูอ้าปากค้าง มองซูซานหลางด้วยความไม่เชื่อปนความโกรธจัด “ข้ายอมลดตัวลงมาขนาดนี้แล้ว เจ้าจะเอายังไงอีก? เจ้าจะดึงดันแบบนี้ไปจนตายหรือไง?”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา