ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 44

เฉียนซื่อถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะดึงเฉินหู่ขึ้นเตียงเข้านอนด้วยกัน

…

ซูซานหลางกลับมาถึงเรือน ลอบปีนขึ้นเตียงในความมืดแล้วเอ่ยกับจ้าวซื่อเสียงแผ่วเบา “แม่ พักเถอะ”

จ้าวซื่อรับคำอย่างเบาๆ เช่นกัน “อืม เจ้าเองก็พักเสียบ้าง”

ทั้งสองมิได้กล่าวอันใดอีก ความเงียบสงัดในยามราตรีปกคลุม แต่ไม่มีผู้ใดข่มตาหลับลงได้

ในยามนี้ หัวใจพวกเขาย่อมมิอาจสงบพอที่จะหลับใหล

รุ่งอรุณมาเยือน เมื่อฟ้าสาง ซูซานหลางและจ้าวซื่อที่มิได้หลับตาตลอดคืนก็ลุกขึ้น ทั้งสองมิกล่าวคำใด เพียงช่วยกันจับไก่ป่าและกระต่ายป่าที่เลี้ยงไว้ทั้งหมดมาฆ่า

ครั้นซูซานเม่ย ซูชง และซูหวาตื่นขึ้น กลิ่นหอมอบอวลก็ปกคลุมไปทั่วทั้งเรือน

น้ำซุปที่เคี่ยวจนข้นขาวส่งกลิ่นหอมกรุ่น จ้าวซื่อแบ่งน้ำซุปให้เด็กทั้งสามดื่มคนละชาม จากนั้นจึงให้กินเนื้อสัตว์

ข้าวสักเม็ดยังมิได้หุง

ทั้งหม้อที่เต็มไปด้วยเนื้อและน้ำซุปถูกทั้งครอบครัวกินจนเกลี้ยง

เมื่ออิ่มหนำแล้ว ซูซานเม่ยก็เอ่ยเสียงแผ่วเบา “ท่านแม่ ข้ายังสามารถออกไปจับแมลงมาเลี้ยงไก่ได้อยู่หรือไม่?”

กระต่ายตัวน้อยก็ต้องกินหญ้าเช่นกัน

จ้าวซื่อมองลูกสาวด้วยความสงสาร ลูบศีรษะของซูซานเม่ยอย่างแผ่วเบา ก่อนจะกัดฟันเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ไม่ต้องไปแล้ว วันนี้ไม่ต้องจับแมลง วันนี้แม่จะให้ข้าวสารเลี้ยงมันแทน”

จ้าวซื่อจัดการนำข้าวสารไปเลี้ยงไก่และกระต่าย แม้ว่าจะรู้สึกปวดใจเหลือเกิน แต่นางก็ไม่หยุดมือ

ครั้นเพิ่งให้อาหารเสร็จ หันกลับมาก็เห็นกลุ่มคนมากมายเดินขึ้นมาบนถนน

ทั้งพ่อเฒ่าหวางผู้ใหญ่บ้าน และพ่อเฒ่าหลี่ผู้เป็นหัวหน้าตำบลจากหมู่บ้านใกล้เคียง ยังมีซูต้ากงและซูซื่อกงผู้เป็นเครือญาติระดับผู้อาวุโสในตระกูลซู รวมถึงญาติคนอื่นๆ และเพื่อนบ้านในหมู่บ้านอีกหลายคน

สายตาของจ้าวซื่อพลันหม่นหมองลง ท่ามกลางแรงกดดันอันหนักอึ้งเช่นนี้ ครอบครัวเล็กๆ ของพวกนางกลับดูอ่อนแอไร้ที่พึ่งพิง เมื่อเงยหน้าขึ้น สิ่งที่พบมีเพียงความว่างเปล่าและความอ้างว้างไร้ที่พึ่งพิงใดๆ เท่านั้น

ในใจของจ้าวซื่อเจือความรู้สึกเศร้าสร้อยอยู่บ้าง

ไม่นานนัก พวกเขาก็มาถึงหน้าบ้านตระกูลซู พ่อเฒ่าซู ผู้นำตระกูลซูยืนอยู่หน้าประตู สีหน้าเคร่งขรึม เขาจ้องมองจ้าวซื่อด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะเอ่ยเสียงกร้าว “ยังไม่เปิดประตูอีกหรือ?”

จ้าวซื่อก้มหน้าต่ำ ก้าวไปเปิดประตูอย่างเงียบๆ

ผู้ใหญ่บ้านทอดมองจ้าวซื่อแวบหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ

พ่อเฒ่าหลี่ที่มาด้วยกันก็ได้ยินเรื่องราวจากพ่อเฒ่าซูระหว่างทาง แม้สีหน้าของเขาจะเรียบเฉย และยังคงมีความเห็นใจเล็กน้อยต่อจ้าวซื่อ แต่การที่ซูซานหลางต่อต้านบิดามารดาเพราะจ้าวซื่อ เรื่องนี้ก็ทำให้พ่อเฒ่าหลี่รู้สึกโกรธเช่นกัน