ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1070

ท่านป้าพร่ำพูดว่านางเป็นหญิงแต่กลับไม่รู้จักอาย หากเป็นเช่นนี้ต่อไป วันหน้าเกรงว่าคงแต่งไม่ออกแล้ว

ใครเลยจะคาดคิดว่าจะมาเจออวิ๋นอ๋องที่มาหากู้ฮวนเอ๋อร์พอดี สีหน้าของทั้งสองฝ่ายล้วนน่าสนใจยิ่งนัก

เมื่อทราบว่าอวิ๋นอ๋องมีใจอยากแต่งงานกับฮวนเอ๋อร์ กระทั่งว่าตั้งใจมามอบสินสอดโดยเฉพาะ ท่านป้าค่อยเข้าใจ แต่ท่าทางนั้นแทบเหมือนฝันไปเลยทีเดียว

กู้ฮวนเอ๋อร์เดิมแค่อยากหยอกเย้ามารดา คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะถูกดุไปทั้งคืน...

“เมืองหยางโจว?”

กู้ฮวนเอ๋อร์ดวงตาเป็นประกาย “ข้าได้ยินมาเหมือนกันว่าเมืองหยางโจวมีทิวทัศน์งดงามและอาหารเลิศรสไม่น้อย โดยเฉพาะฤดูกาลนี้เป็นเวลาเหมาะจะไปที่นั่นพอดี!”

“ใช่แล้ว ข้ากับท่านอ๋องเตรียมของก่อนค่อยออกเดินทาง ถ้าพวกเจ้าสนใจก็ไปด้วยกันสิ”

ซ่งรั่วเจินยิ้มบาง ถ้าระหว่างทางมีพวกนางแค่สองคนอาจจืดชืดไปหน่อย แต่ถ้าฮวนเอ๋อร์และอวิ๋นอ๋องไปด้วย มีกันสี่คนการเดินทางคงจะสนุกกว่าเดิม

นอกจากนี้ รอจนไปถึงเมืองหยางโจว หากต้องการเวลาส่วนตัวค่อยแยกทางกันก็ได้

คนรักสองคู่ ความคิดส่วนใหญ่ย่อมคล้ายคลึงกันอยู่แล้ว

ฉู่อวิ๋นกุยได้ยินว่าฉู่จวินถิงจะไปเที่ยวก็เอ่ยปากโดยไม่ต้องคิดว่า “ข้าไปด้วย”

“ข้าก็ไปด้วย” กู้ฮวนเอ๋อร์พูดตามมาติดๆ “แต่ข้าไม่รู้ว่าท่านพ่อท่านแม่จะให้ข้าไปหรือไม่?"

อย่าเห็นว่าปกตินางเป็นคนสนุกสนานร่าเริง ความจริงที่บ้านเข้มงวดกวดขันยิ่ง โดยเฉพาะหลังจากที่งานมงคลระหว่างนางและอวิ๋นอ๋องกำหนดแน่นอนแล้ว ท่านแม่ก็เรียกร้องให้นางทำตามกฎระเบียบไปเสียทุกเรื่อง ห้ามให้คนอื่นจับผิดได้เป็นอันขาด

แม้แต่นางเองก็ยังต้องตกใจกับท่าทางเข้มงวดแบบนั้น

หากรู้แต่แรกคงบอกช้ากว่านี้หน่อยแล้ว

“เรื่องนี้ยากตรงไหน? ให้อวิ๋นอ๋องไปพูดเสียก็สิ้นเรื่อง นอกจากนี้ยังมีข้ากับท่านอ๋องไปด้วย คิดว่าท่านป้าคงตกลง”