ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1071

“ฮวนเอ๋อร์กับอวิ๋นอ๋องครั้งนี้ก็จะไปด้วยกัน ท่านแม่มิต้องเป็นห่วงข้าหรอกเจ้าค่ะ”

ซ่งรั่วเจินยิ้มเบา ๆ “ไว้คราวหน้ามีโอกาส ท่านแม่ก็ควรออกไปเที่ยวชมภูเขาและท้องน้ำกับท่านพ่อบ้าง”

กู้หรูเยียนครุ่นคิด พลันกล่าวว่า “เช่นนั้นหากมีโอกาส แม่ก็จะไปด้วย!”

รุ่งขึ้น ซ่งรั่วเจินกับฉู่จวินถิงก็ออกเดินทาง ไปหยางโจวในครานี้ยังคงเดินทางทางน้ำดั่งเช่นเคย เพราะการเดินทางทางน้ำนั้นเร็วกว่า

เมื่อถึงเขตหยางโจวแล้ว จึงเปลี่ยนไปนั่งรถม้า พวกเขาเดินทางทั้งทางน้ำและทางบกอย่างละรอบ ทิวทัศน์ที่อยากเห็นก็ได้เห็นทั้งหมด

เพียงแต่ว่า ครั้นพวกเขาออกจากประตูจวน บังเอิญพบขบวนขันหมากขบวนหนึ่ง

“จวนผู้ใดแต่งงานกัน? ไฉนจึงรู้สึกประหลาดถึงเพียงนี้?”

กู้ฮวนเอ๋อร์มองขบวนขันหมากเบื้องหน้า แววตาพลันปรากฏความฉงนขึ้นแวบหนึ่ง เพราะขบวนขันหมากเบื้องหน้านี้ เจ้าบ่าวที่นั่งอยู่ข้างบนแลดูมิได้ชื่นบานเลยสักนิด

เหมือนงานแต่งที่ใดกัน?

ซ่งรั่วเจินเหลือบตามองไปแวบหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ แต่หลังจากที่ได้เห็นหน้าตาเจ้าบ่าวชัด ๆ สีหน้าก็แปลกไปทันที

“นั่นมันเสิ่นหวยอันหรือ?”

เรื่องของเสิ่นหวยอันกับซ่งปี้อวิ๋นก่อนหน้านี้ก็วุ่นวายจนดูไม่จืด หลังจากนั้นนางก็มัวแต่ยุ่งกับงานแต่งของตัวเอง ส่วนเรื่องนั้นจะจัดการอย่างไร นางก็มิได้ติดตามเลย ไม่คิดว่าวันนี้จะบังเอิญเจอเขาแต่งงานได้

เสิ่นหวยอันเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะบังเอิญเจอกับซ่งรั่วเจินและคนอื่น ๆ เช่นนี้ สีหน้าที่เดิมทีก็ดูไม่ดีอยู่แล้ว บัดนี้เปลี่ยนเป็นแย่กว่าเดิมเสียอีก

ทั้งหมดต้องโทษพวกเขา!

ถ้ามิใช่เพราะฉู่มู่เหยาไม่ต้องการเขา เขาก็คงไม่ตกต่ำถึงเพียงนี้

แม้นบัดนี้จะแต่งงานแล้ว แต่คนในบ้านต่างก็ดูแคลนเขา เขาจึงทำได้แค่แต่งกับซ่งปี้อวิ๋น!

ซ่งปี้อวิ๋นบังเอิญแหวกม่านขึ้นแล้วมองออกไปข้างนอกพอดี ไม่คิดเลยว่าจะสบตากับซ่งรั่วเจินเข้าเต็ม ๆ