ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1673

ซ่งรั่วเจินมองท่าทางตึงเครียดของพี่สี่ ก็อดหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้

“วางใจเถิด จ้าวฮูหยินนั้นไม่ใช่คนธรรมดาจริง ๆ แต่หากนางคิดก่อเรื่องในงานแต่งงานของพี่สาม แม้ทุกคนจะเห็นใจเรื่องความตายของแม่ทัพน้อยจ้าว ก็ไม่มีทางให้อภัยนางได้”

จวนกงชินอ๋องหากไม่ใช่เพราะเรื่องแต่งงานครั้งนี้ ก็ไม่มีทางพิสูจน์ว่าฉู่ชิงหลีไม่ใช่ดวงกินผัว ไม่ถึงขั้นต้องถูกกดดันอยู่ตลอดเวลา

และบัดนี้ พี่สะใภ้สามของนางก็ควรพลิกสถานการณ์อย่างงดงามสักครั้งแล้ว

“เช่นนั้นก็ดี เจ้าบอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไร” ซ่งจิ่งเซินกล่าวพลางหัวเราะ

ซ่งรั่วเจินยิ้มพลางเลิกคิ้ว “พี่สี่เชื่อข้าถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”

“ข้าไม่เชื่อเจ้า จะให้เชื่อผู้ใดเล่า? อีกอย่าง บัดนี้เจ้าเป็นถึงพระชายาฉู่อ๋อง ในเมืองหลวงอันกว้างใหญ่แห่งนี้ ใครจะไม่รู้ว่าฐานะฉู่อ๋องไม่ธรรมดา จะกล้ามีเรื่องด้วยง่าย ๆ ได้อย่างไร?”

สีหน้าซ่งจิ่งเซินเต็มไปด้วยภูมิใจ ต้องรู้ว่าฉู่อ๋องเป็นบุคคลที่ไม่มีคนกล้ามาหาเรื่องในเมืองหลวงมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

หากไม่ใช่เพราะเขาแต่งงานกับน้องสาวตน ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสนิทสนมกันไม่น้อย ก่อนหน้านี้เขาเองก็ไม่กล้าหาเรื่องเช่นกัน

ซ่งรั่วเจินเหลือบมองเขารอบหนึ่ง แล้วเอ่ยอย่างขัดใจว่า “พูดอยู่ตั้งนาน ไม่ใช่ว่าเชื่อข้า แต่เชื่อจวินถิงกระนั้นหรือ?”

ซ่งจิ่งเซินหัวเราะเสียงดัง “ก็เพราะท่านอ๋องโปรดปรานเจ้าถึงเพียงนั้น ล่วงเกินเจ้า เกรงว่าผลที่ตามมาจะรุนแรงยิ่งกว่าการล่วงเกินตัวเขาเองเสียอีก”

“จริงสิ ฮวนเอ๋อร์บัดนี้ก็ตั้งครรภ์แล้ว ไม่กี่วันก่อนข้ายังได้ยินท่านแม่กำลังบ่นว่าเหตุใดเจ้ายังไม่ตั้งครรภ์อีก”

ซ่งรั่วเจินงุนงง “ครั้งนี้ข้ากลับมา ก็หาได้ยินท่านแม่เอ่ยถึงเรื่องนี้ไม่”

“ท่านแม่ไม่กล้าเอ่ยต่อหน้าเจ้า กังวลว่าจะให้ความกดดันแก่เจ้า แต่ครั้นเจ้าไม่อยู่ นางก็บ่นเรื่องนี้ทั้งวัน เป็นเรื่องน่าขันอยู่เหมือนกัน”