ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 172

บรรดาหญิงสาวของจวนสกุลจินพาองค์หญิงหรูอี้เข้าไปในจวน เดินชมโดยรอบพลางเสนอสมบัติต่างๆ ที่จะนำมาใช้ในงานแต่งงานครั้งใหญ่ เพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาให้คุณค่ากับนางในฐานะเจ้าหญิงมากแค่ไหน

หรูอี้รู้สึกวุ่นใจและรำคาญอยู่ครู่หนึ่ง ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้ นางก็ยิ่งรู้สึกว่ากำลังถูกสองพี่น้องตระกูลเหลิ่งกลั่นแกล้ง

เมื่อนึกถึงว่าปกตินางยิงธนูและเกิดความคิดที่จะแย่งชิงลูกเขย เหตุใดวันนี้นางเปลี่ยนเป้าหมายแล้วจึงยังเป็นตัวตลอดในบรรดาหญิงสาวอยู่

จำได้ว่าหลังจากที่เหลิ่งชิงเฮ่อเป็นลมหมดสติ เหลิ่งชิงฮวนก็รีบตรงมาจากเรือนซู่อวี้ นางซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนอย่างเงียบขรึม นางกำลังวางแผนอะไรอยู่หรือไม่

หรูอี้ไม่ชอบการแต่งงานกับจวนรองมหาเสนาบดี เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียคุณรายตระกูลจินจะเปรียบเทียบกับเหลิ่งชิงเฮ่อผู้เก่งกาจในงานราชการอย่างไร นอกจากนี้ยังเทียบไม่ได้กับความสูงส่งและความงดงามของจวนอันกั๋วกง แต่ตอนนี้มันจบลงแล้ว ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้ว ความรักกลายเป็นความเกลียดชัง นางไม่สามารถเลือกอะไรได้อีก

สมาชิกหญิงของตระกูลจินติดตามนางไม่ห่าง ความเย่อหยิ่งทำให้คุณนายน้อยหลายคนอารมณ์เสียมากยิ่งขึ้น จนอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบตอนที่พวกนางแต่งงานเข้าจวนสกุลจิน โดยรู้สึกว่ามันช่างต่างราวฟ้ากับเหว ในอนาคตแม้ว่าพวกนางจะเป็นพี่สะใภ้ ทว่ายังต้องเคารพนางเหมือนบรรพบุรุษ ทำให้พวงนางรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก

บรรยากาศไม่มีชีวิตชีวาอยู่พักหนึ่ง องค์หญิงหรูอี้จึงลุกขึ้นและกลับไปที่พระราชวัง

เหลิ่งชิงหลางเดินไปส่งนางจนถึงด้านนอกของจวน ก่อนจะเห็นฟังผิ่นจือซ่อนตัวอยู่ใต้ร้านค้าตรงข้าม ทำท่าทางกับตัวเองเมื่อรู้ว่าเรื่องนี้จบลงแล้ว นางยิ้มเล็กน้อย หลังจากรถขององค์หญิงหรูอี้ขับออกไป นางจึงอำลาน้าสะใภ้และคนอื่นๆ เพื่อไปพบฟังผิ่นจือ

รถขององค์หญิงหรูอี้ขับไปได้ครึ่งทาง จู่ๆ ล้อรถส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดและกระแทกอย่างแรง

ขันทีผู้รับผิดชอบการขับรถลงจากรถเพื่อตรวจสอบ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย

เพลาของรถม้าในวังที่ฝังด้วยแหวนลูกปัดเหล็กซึ่งทำหน้าที่หล่อลื่น เพื่อให้ล้อวิ่งได้ราบรื่นยิ่งขึ้น แต่ตอนนี้เพลาแตกเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางอย่าง ลูกเหล็กจะหมุนและหลุดออกจากรอยแตกในตอนขับ

ลูกปัดเหล็กตกหายไประหว่างทางโดยไม่มีใครสนใจ ทำให้ล้อหมุนด้วยความยากลำบาก

นี่ไม่ใช่ปัญหาเล็กๆ เขาจะหาลูกเหล็กนั้นใหม่ได้ที่ไหน เขาจึงต้องส่งคนกลับไปที่พระราชวังและเปลี่ยนรถม้าคันอื่นมาแทน

มันเป็นวันในฤดูร้อนที่แผดเผา ก้อนน้ำแข็งทั้งหมดในรถม้าละลายจนหมด ทำให้อากาศภายในอบอ้าวมากยิ่งขึ้น

คนรับใช้พระราชวังที่ดูแลการรับใช้องค์หญิงหรูอี้ไปรอบๆ ก่อนจะเห็นโรงน้ำชาข้างถนน สภาพแวดล้อมเงียบสงบ สามารถเขาไปนั่งพักผ่อนครู่หนึ่งได้

ทันใดนั้น ทหารยามจึงเดินเข้าไปมองหาห้องที่หรูหรา หลังจากสั่งอาหารว่างแล้วจึงเชิญองค์หญิงหรูอี้เข้าไปด้วยความเคารพ

ห้องหรูหรานั้นหันหน้าไปทางถนน เมื่อประตูห้องหรูหราถูกเปิดออก ผ้าม่านโปร่งพลิ้วไหวเบาๆ เพราะสายลมอ่อน หรูอี้นั่งลงดื่มชาแก้เบื่อพลางมองไปรอบ ๆ เพื่อดูทิวทัศน์

ประตูห้องส่วนตัวตรงข้ามก็เปิดออกเช่นกัน มีชายสองคนนั่งอยู่ข้างในกำลังพูดคุยโม้โอ้อวดกัน เสียงของพวกเขาลอยผ่านม่านผ้าโปร่งจนได้ยินอย่างชัดเจน

หนึ่งในนั้นยิ้มอย่างมีเลศนัย “แค่คุยโม้น่ะสิ ดื่มเหล้าแล้วชอบพูดจาเรื่อยเปื่อย นางเป็นถึงลูกสาวของจวนมหาเสนาบดีและยังเป็นพระชายาเอกของอ๋องฉี จะตกหลุมรักนักปราชญ์ยาจกแบบนั้นได้อย่างไร เจ้ากำลังล้อข้าเล่นหรือไง”

พระชายาเอกของอ๋องฉี? นักปราชญ์ยาจก?

หรูอี้ตกตะลึงในทันที ก่อนจะขยิบตาให้ข้าราชบริพารเพื่อส่งสัญญาณให้พวกเขาเงียบ จากนั้นเดินไปหลังม่านอย่างเงียบ ๆ และเงี่ยหูฟัง

“ขนาดชุยอิงอิงในเรื่องหอตะวันตกยังชอบจางเซิงได้เลย มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้บ้าง ทั้งสองคนถูกตีจนต้องแยกจากกัน ไม่เช่นนั้นทำไม่พระชายาเอกถึงฆ่าตัวตายในวันแต่งงานเล่า การแต่งงานกับท่านอ๋องเป็นงานแต่งที่ผู้หญิงหลายคนในฉางอันต่างก็พากันอิจฉา”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา