ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 340

แม่ผัวลูกสะใภ้ถกเถียงกันไปหนึ่งวัน ก็ต่างคนต่างอยู่ เจอหน้ากันก็เหมือนไก่ชน ความสัมพันธ์ไม่ได้ผ่อนคลายลง กลับยิ่งแย่ลงกว่าเดิม

คนในวังอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เหลิ่งชิงฮวนที่จำใจต้องอยู่โดดเดี่ยว ไม่มีใครกล้าพูดคุยกับเธอ โชคดีที่หลังจากพระสนมฮุ่ยเฟยทานยาแล้ว อาการป่วยก็เริ่มดีขึ้น

คนแรกที่มาเยี่ยม ก็คือองค์หญิงลี่ว์อู๋

นางได้ยินว่าเหลิ่งชิงฮวนเข้าวังมา ยังพักอยู่ที่ตำหนักเจียนเจีย เพียงช่วงเวลาอันสั้นกลัวว่าจะเดินไม่ไหว เลยรีบมาหาถึงที่นี่

เมื่อเจอหน้ากัน เธอก็แทบรอไม่ไหวที่จะถามเหลิ่งชิงฮวน ว่าวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ ก็ต้องถามแบบเจาะลึก

เหลิ่งชิงฮวนมองนางที่เต็มไปด้วยความสงสัย

“บอกมาตามตรง ใครส่งท่านมาสืบหาข่าวคราวกันแน่เพคะ?”

ลี่ว์อู๋ถูกนางจับได้ ก็ประหม่าเล็กน้อย “ข้าอยากรู้อยากเห็นเองไม่ได้หรือไง?”

เหลิ่งชิงฮวนหรี่ตามองอย่างเจ้าเล่ห์ “รัชทายาทเสิ่นสินะเพคะ?”

ลี่ว์อู๋พูดอ้ำอึ้งอยู่ตั้งนาน จึงพยักหน้า “ที่จวนกั๋วกงร้อนใจนิดหน่อย ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อยู่ดีๆทำไมพระสนมฮุ่ยเฟยถึงสั่งให้ยายหลิงลอบปลงพระชนม์เสด็จพ่อได้ล่ะ?”

ดูเหมือนว่าตอนนี้ทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีนะ ทั้งยังแอบมาติดต่อกับตัวเองอีก เหลิ่งชิงฮวนก็ไม่ปิดบัง เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้ฟัง

“เสด็จพ่อก็ควรที่จะเข้าใจ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพระสนมฮุ่ยเฟยสักเท่าไหร่ เพียงแค่โกรธพระสนมฮุ่ยเฟยเชื่อคำใส่ร้ายของผู้อื่น ทำตัวเลอะเทอะเช่นนี้ จึงเปิดโอกาสให้คนอื่นฉกฉวยได้ ดังนั้นบทลงโทษเล็กๆน้อยๆ ยิ่งไม่เกี่ยวกับจวนกั๋วกงเลย พอยายหลิงตายเรื่องหลายเรื่องก็ยังพูดไม่ชัดเจน หากรัชทายาทเสิ่นสามารถช่วยได้ก็จะเป็นการดีที่สุด”

พูดแบบนี้ ลี่ว์อู๋ก็วางใจ หาวิธีบอกให้เสิ่นหลินเฟิงรู้ ให้พวกเขาสบายใจ

เหลิ่งชิงฮวนเคยให้สูตรอาหารลดน้ำหนักแก่ลี่ว์อู๋ นางทำตามคำแนะนำของเหลิ่งชิงฮวน ได้ผลเพียงเล็กน้อยจริงๆ แต่ผลเพียงเล็กน้อย ทําให้นางเริ่มไม่มั่นใจที่จะยืนหยัดต่อไป

เหลิ่งชิงฮวนถือโอกาสนี้ ตั้งใจจะปรับสภาพร่างกายให้เธออย่างเต็มที่ ใช้ยาจีนในการประคบและการฝังเข็ม ขจัดความชื้นในร่างกาย ควบคุมสารคัดหลั่งภายในร่างกายที่ผิดปกติของนาง และกําชับนางว่า การควบคุมอาหารและการออกกําลังกายต้องไปควบคู่กันห้ามหย่อนหยานเด็ดขาด

ลี่ว์อู๋วิ่งอยู่ในตำหนักเจียนเจียอย่างขยันขันแข็ง ปรารถนาอย่างยิ่งที่จะอยู่ที่นี่

นางมาส่งข่าวเหลิ่งชิงฮวน บอกว่าจิ่นอวี๋นั้นเข้าวังหลวงไปออกหน้ารับผิดกับฮ่องเต้ด้วยตัวเอง คุกเข่าอยู่หน้าห้องทรงพระอักษรอยู่หนึ่งวัน ร้องไห้คร่ำครวญพูดว่าตัวเองนั้นไม่รู้จักดูคนให้ถี่ถ้วน โทษสมควรตาย สุดท้ายก็ถูกคนหามออกไปนอกวัง

เหลิ่งชิงฮวนทำได้แค่แอบก่นด่าในใจ “เชื่อกับผีน่ะสิ”

เพียงแต่ว่า ตั้งตารอให้มู่หรงฉีกลับมาที่เมืองหลวงอย่างใจจดใจจ่อ ทว่าสามสี่วันมานี้แม้แต่ข่าวคราวก็ไม่มี หรือว่าปราบปรามโจรไม่ราบรื่น ยังจัดการพระราชโองการไม่สำเร็จ ดังนั้นก็เลยไม่สามารถกลับมาที่เมืองหลวงได้?

น่าเบื่อจะตายอยู่แล้ว

วังคุนอวี้

ฮองเฮาได้ฟังคนของสํานักกิจการภายในกลับมารายงานก็ชื่นชมผลการสอบสวนเรื่องยายหลิง

พระชายาเซวียนและหรูอี้นั่งลงตาม