ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 381

มู่หรงฉีหันหน้าหนีพลางลดเสียงลงถามเหลิ่งชิงฮวนที่คุกเข่าอยู่ข้างๆ “นี่เป็นผลงานชิ้นเอกของเจ้าด้วยสินะ”

“หากใช่แล้วจะทำไม ตัดใจไม่ลงงั้นหรือ” เหลิ่งชิงฮวน ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา

เขายื่นมือออกมาบีบเธอเบา ๆ “ผิดต่อใครก็ได้ แต่ข้าจะไม่ผิดต่อผู้หญิงเด็ดขาด”

เหลิ่งชิงฮวนตะคอกเบา ๆ “หม่อมฉันรู้ว่าท่านเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ พอเรื่องมาถึงขั้นนี้ค่อยเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงสินะ”

มู่หรงฉีทำอะไรไม่ถูก “หากข้าตัดใจไม่ได้ ข้าจะยอมเล่นละครฉากนี้จัดการกับนางหรือ หากเสด็จแม่รู้เข้า นางคงจะโกรธไม่คุยกับเราเป็นสองเดือนแน่ๆ”

“ไม่สนใจก็ไม่เป็นไร หม่อมฉันจะรอดูว่าหากหลานคลอดออกมาแล้ว จะทนไม่สนใจได้อย่างไร” เหลิ่งชิงฮวนพูดด้วยความมั่นใจ

“เจ้าทำได้อย่างไร ใช้เวทมนตร์อะไรงั้นหรือ”

“ความลับ” เหลิ่งชิงฮวนพึมพำเสียงเบา

ทั้งสองกำลังสนทนา จนกระทั่งฮ่องเต้เห็นดังนั้นจึงกระแอมเบาๆ ด้วยความไม่พอใจ “พวกเจ้าซุบซิบอะไรกัน”

เหลิ่งชิงฮวนเงยหน้าขึ้น “เรากำลังหารือเกี่ยวกับสินสอดทองหมั้นเพื่อเตรียมให้องค์หญิงจิ่นอวี๋เพคะ ท่านอ๋องบอกว่างานในค่ายทหารยุ่งมากจนไม่สามารถปลีกตัวออกมาได้ เขาบอกว่าไม่อาจส่งองค์หญิงไปยังมั่วเป่ยด้วยตนเองได้จึงต้องเตรียมสินสอดให้พร้อม”

ฮ่องเต้มองดูเหลิ่งชิงฮวนอย่างชื่นชม “พระชายาฉีคิดอย่างรอบคอบมาก ข้ายินดี! ข้าจะอนุญาตเจ้าจัดการสินสอดขององค์หญิงจิ่นอวี๋”

ฮ่องเต้เฒ่าคนนี้นี่มันยังไงกันนะ เรื่องเล็กๆ แค่นี้กลับโยนให้ลูกชายทำ? ราชวงศ์ฉางอันอันยิ่งใหญ่ไม่สามารถเตรียมสินสอดให้กับองค์หญิงได้หรือไง

เหลิ่งชิงฮวนไม่ยอม มู่หรงฉีจึงรีบดึงแขนเสื้อของเธอและพูดว่า “ขอบพระทัยเสด็จพ่อ ลูกน้อมรับคำสั่งพ่ะยะค่ะ”

ฮ่องเต้มองเหลิ่งชิงฮวนด้วยายตาตักเตือน

เหลิ่งชิงฮวนรับรู้ได้ถึงความรู้สึกบางอย่าง เธอต้องเล่นละครฉากนี้ต่อไปให้จบ หากชายชราคนนี้เกิดความสงสัยขึ้นมาจะเป็นการหาเรื่องใส่ตัวเปล่าๆ

เอาใจยากจริงๆฉันอุตส่าห์หวังดีเก็บลูกสาวสุดที่รักไว้ให้ ทำไมถึงไม่เห็นความดีกันบ้างเลย ถึงจะบอกว่าเห็นแก่ประโยชน์มาก่อน แต่พวกเราก็ชนะกันทั้งสองฝ่าย

จิ่นอวี๋ก้มหน้าลง น้ำตาร่วงหล่น นางรู้สึกเสียใจราวกับถูกตบหน้า

ในที่สุดงานเลี้ยงก็จบลง ฮ่องเต้เสด็จกลับวัง

องค์ชายอันต๋าเดินเข้าไปหาจิ่นอวี๋พร้อมกับคำนับนาง “องค์หญิงจิ่นอวี๋ผู้มีเกียรติ อันต๋าจะรอท่านอยู่ที่จวนฉีอ๋อง เราจะกลับไปที่พระราชวังมั่วเป่ยด้วยกันและจัดงานแต่งงานอันยิ่งใหญ่ให้ท่าน”

จิ่นอวี๋ลดสายตาลงโดยไม่พูดอะไร

เจตจำนงศักดิ์สิทธิ์มิอาจหักล้างได้ ข้าจะพูดอะไรได้อีก ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรตอนนี้อีกแล้ว!

นางตกหลุมพรางของเหลิ่งชิงฮวนโดยบังเอิญ ทุกคนในห้องโถงมองนางด้วยความเย้ยหยัน ทว่าสุดท้ายนางยังคงดิ้นรนต่อสู้ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “จิ่นอวี๋โชคดีที่ได้รับความโปรดปรานจากองค์ชายอันต๋า แต่ว่าจิ่นอวี๋ล่ะโชคไม่ดี พ่อแม่จากไปแล้ว ถือเป็นคนอัปมงคล ไม่ทราบว่าทำไมองค์ชายถึงเลือกจิ่นอวี๋หรือเพคะ?”

“มีคำกล่าวที่ว่าเมื่อใดที่ตกยากจนถึงขีดสุดจะกลับมารุ่งโรจน์ได้อีกครั้ง ข้าเชื่อว่าความยากลำบากที่องค์หญิงจิ่นอวี๋ได้รับในอดีตคือแบบทดสอบ ตอนนี้ท่านสามารถเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดได้แล้ว ข้าเชื่อว่าระหว่างเราสองคนเป็นดั่งพรหมลิขิต”

เหลิ่งชิงฮวนรู้สึกโล่งใจ ในที่สุดเธอก็กำจัดภาระนี้ได้ มันไม่ง่ายเลยจริงๆที่เหลือแค่เตรียมสินสอดไว้ให้สินะ ถ้าจะล้มละลายก็ลองดูกันสักตั้ง