ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 588

ฉู่รั่วซือยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น “ไม่แปลกใจอะไร? ท่านไม่พูด ข้าจะลุกจากเตียงไปดูเองแล้วนะ”

เหลิ่งชิงฮวนเดินกลับมา ยื่นผ้าที่อยู่ในมือให้ฉู่รั่วซือดู “ท่านดูเอาเองเถิด นี่คืออะไร?”

ฉู่รั่วซือก้มมอง บนผ้าเช็ดหน้าสะอาดผืนดอกนาร์ซัสสีเหลืองของเหลิ่งชิงฮวน เปื้อนสีแดงเล็กน้อย ดูเหมือนว่าจะเป็นคราบเลือด

“มันคืออะไรน่ะ? สีตกเหรอ?”

ประตูห้องที่ทั้งสองคนอาศัยอยู่นั้นเมื่อตอนงานแต่งงาน เสนาบดีเหลิ่งได้เชิญผู้เชี่ยวชาญมาคำนวณแล้ว บอกเหลิ่งชิงเฮ่อเป็นคนธาตุไฟ เพื่อรูปมงคล ประตูและกรอบประตูบ้านจึงทาสีเป็นสีแดงทั้งหมด ต่อมา ฉู่รั่วซือไม่ชอบสีที่โดดเด่น ในวันตรุษจีนจึงสั่งให้ช่างฝีมือลงเป็นสีดินแดง

“ไม่ใช่ คือเลือด” เหลิ่งชิงฮวนอธิบาย “ถ้าข้าเดาไม่ผิดละก็ น่าจะเป็นเลือดของปลาไหล”

“ปลาไหล? หมายความว่ายังไง? ขจัดสิ่งชั่วร้ายเหรอ?” ฉู่รั่วซือถามอย่างงุนงง

“ขจัดสิ่งชั่วร้ายอะไรกัน? กวักเรียกผีต่างหาก! เมื่อคืนมีเสียงเคาะประตูดังอยู่ตลอด คงไม่ใช่ผู้มีฝีมือสูงส่งที่ไปไหนมาไหนอย่างไร้ร่องรอบ แต่เป็นค้างคาว ค้างคาวถูกดึงดูดโดยกลิ่นเลือดปลาไหลได้ง่าย เมื่อหัวหรือร่างกายชนกับบานประตู นั่นก็เหมือนกับเสียงเคาะประตูไม่ใช่เหรอ?”

“น่าอศัจรรย์ขนาดนี้เลย?”

ฉู่รั่วซือประหลาดใจเล็กน้อย “ท่านรู้ได้อย่างไร?”

อันนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับตอนที่ตัวเองติดละครตอนเด็ก ๆ เหมือนว่าจะเป็นคลิปในเรื่อง《ตี๋เหรินเจี๋ย》? เนื้อเรื่องหลักลืมไปนานแล้ว ฉาก “ผีหลอก”ในความทรงจำเป็นฉากที่ทำให้คนขนหัวลุกได้

“บังเอิญรู้นะ”

ฉู่รั่วซือรู้สึกแปลกใหม่ “ใครกันนะที่ร้ายกาจขนาดนี้ ความคิดแบบนี้ก็ยังสามารถคิดออกมาได้? อีกอย่าง เขามาทาเลือดไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมข้าไม่เห็นรู้เรื่องเลย?”

“งั้นต้องถามคนในเรือนของท่านแล้ว เมื่อวานมีใครเข้าออกห้องของท่านบ้าง”

ฉู่รั่วซือหงุดหงิดนิดหน่อย “อันนี้พูดยากจริง ๆ ตั้งแต่ข้าตั้งท้อง มีคนมาเยี่ยมเยือนที่จวนไม่น้อยเลย แน่นอนว่า มีคนส่วนหนึ่งมาเพื่อทักษะทางการแพทย์ของท่าน”

“คนๆนี้มีการเตรียมพร้อม รู้สภาพแวดล้อมทุกอย่างภายในเรือนของท่านเป็นอย่างดี รู้ว่าประตูของท่านแขวนม่านผ้าฝ้าย ประตูห้องเปิดออกด้านนอก บวกกับสีที่ใกล้เคียงกัน โดยทั่วไปแล้วจะไม่มีใครสังเกตเห็น”

ฉู่รั่วซือเข้าใจในทันที “น่ารังเกียจจริง ๆ หรือว่าที่ข้าจัดการเรื่องในบ้าน ละเลยใครไป? ถึงกับลงมือทำร้ายกันอย่างนี้? เรื่องนี้ข้าจะต้องสืบหาความจริงให้ปรากฎอย่างแน่นอน จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้”

เหลิ่งชิงฮวนไม่ได้ห้ามปราม คนๆนี้ก็เหมือนเข็มที่หล่นอยู่บนเตียง ถ้าไม่สามารถดึงมันออกมาได้ ฉู่รั่วซือตั้งครรภ์ก็ไม่สามารถคลอดออกมาได้อย่างสงบ

ฉู่รั่วซือเรียนแม่เฒ่าเข้ามา ให้นางไปตามแม่ของตัวเองและพี่สะใภ้ให้ทั้งหมดเข้ามา

เวลาผ่านไปไม่นาน คนก็มาถึงแล้ว

ฉู่รั่วซือบอกสิ่งที่เหลิ่งชิงเฮ่อและชิงฮวนสองพี่น้องได้พบเจอเมื่อสักครู่นี้ และข้อสงสัยของตัวเธอเอง บอกกับเหล่าพี่สะใภ้ไปตามความจริง

มีเหตุผลอย่างนี้ที่ไหนกัน! ทั้งห้าคนขุ่นเคืองทันที แย่งกันพูดออกความคิดเห็นจนฟังไม่ได้ศัพท์

เหลิ่งชิงฮวนในที่สุดก็เข้าใจเหตุผลหนึ่ง สิ่งที่เรียกว่าไม่ใช่คนพวกเดียวกัน , ไม่ไปสุมหัวอยู่ด้วยกัน ครอบครัวนี้ เสียงค่อนข้างสูง เวลาโมโหขึ้นมา ทะเลาะจนหัวมีเสียงหึ่ง

“ข้าจะไปถามที่ห้องครัว เมื่อวานในจวนมีฆ่าปลาไหลหรือเปล่า?”

“ถ้าเกิดไม่ใช่ฆ่าที่ในจวน งั้นก็ต้องหิ้วจากนอกจวนเข้ามาด้านในจวน ลองสอบถามพวกคนเฝ้าประตู ก็น่าจะรู้ว่าสองวันนี้ใครเคยเข้าออกจวนมหาเสนาบดีบ้าง”

“ข้าจะไปถามแม่เฒ่าที่อยู่ในลานบ้าน แม้ว่าจะมีคนเยอะแยะ แต่หากเป็นคนนอกจวนมหาเสนาบดี ทำเรื่องที่มีพฤติกรรมแปลกๆ ก็ต้องมีคนสนใจแน่นอน”