เสิ่นหลินเฟิงเดินก้มหน้าเข้าไปในคุกสวรรค์พร้อมกับทักทายเหลิ่งชิงฮวนเช่นเดียวกันวันก่อน
ชิงฮวนยกนกพิราบย่างในมือชูขึ้นพร้อมกับพูด “ใกล้สุกแล้ว อยากลองชิมดูหรือไม่”
เสิ่นหลินเฟิงฝืนยิ้ม “ข้าเพิ่งกินอิ่มมา คงกินไม่ไหวแล้ว”
ชิงฮวนเงยหน้ามองออกไปข้างนอก “ทำไมวันนี้ถึงมาเร็วนักล่ะ ไม่ใช่สิ วันนี้เจ้าไม่ได้ไปทำงานด้วยซ้ำ เมื่อเช้าข้าเห็นเจ้าเดินอยู่ในคุกนี่ตั้งสองรอบ”
เสิ่นหลินเฟิงเดินเข้าไปในคุกฝั่งตรงข้าม ก่อนจะแอบสูดลมหายใจเข้าเบาๆ ในความมืด “ข้าไม่ค่อยสบายน่ะจึงกลับมาก่อน”
ไม่ใช่แน่ ตอนนี้สถานการณ์ไม่ดี เสิ่นหลินเฟิงซึ่งเป็นคนบ้างานจะต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำมากกว่าขอลางานแบบนี้
ยิ่งไปกว่านั้นชิงฮวนสัมผัสได้ว่าวันนี้คนในคุกมีท่าทีแปลกไปจากเดิม
เธอเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกตินั้นตั้งแต่เมื่อวานที่ตื่นขึ้น
เธอเห็นผู้คุมในคุกรวมตัวกันกระซิบกระซาบอะไรบางอย่าง และแอบมองมาที่เธอเป็นครั้งคราว เมื่อเธอมองกลับไป พวกเขากลับหลบสายตาและเงียบลงราวกับพยายามปกปิดอะไรจากเธอ
ชิงฮวนตะโกนใส่เสิ่นหลินเฟิง “พวกเจ้ามีอะไรปกปิดข้าใช่หรือไม่”
เสิ่นหลินเฟิงก้มศีรษะลง ห้องขังตรงข้ามมืดมากเสียจนชิงฮวนมองไม่เห็นการแสดงออกบนสีหน้าของเขา
“จะเป็นไปได้อย่างไร พี่สะใภ้คิดมาไปแล้ว”
พระชายาเฮ่าที่อยู่ห้องถัดไปพูดขึ้นในทันที “ที่เบาไม่บอกก็เพราะหวังดีกับเจ้า”
ชิงฮวนไม่สนใจ
พระชายาเฮ่าลุกขึ้นและเริ่มสางผมยาวสลวย หยิบมงกุฎขึ้นสวมอีกครั้งก่อนจะจัดแต่งเสื้อผ้าหน้าผม
“ดูเหมือนว่าข้าจะอยู่เป็นเพื่อนพวกเจ้าที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว ดูแลตัวเองให้ดีนะ”
ปฏิกิริยาของพระชายาเฮ่าทำให้ชิงฮวนแน่ใจแล้วว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ และเกี่ยวข้องกับพระชายาเฮ่าผู้นี้แน่นอน
เธอหลับตาลงพร้อมกับกัดริมฝีปากล่างแน่น
พระชายาเฮ่าอารมณ์ดีจึงฮัมเพลงและมองชิงฮวนผ่านรอยแยกของกำแพง
“เจ้าอยากรู้หรือไม่ว่าหมากตัวแรกของข้าวางไว้ที่ใด”
ชิงฮวนลืมตาขึ้นพร้อมกับหันไปมองพระชายาเฮ่า
พระชายาเฮ่ยิ้มมุมปากก่อนจะพูดว่า “หมากตัวแรกของข้าวางไว้ข้างก่อนมู่หรงฉี” เหลิ่งชิงฮวนใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนจะถามด้วยความตกใจ “เจ้าทำอะไรกับมู่หรงฉี”
“ทำอะไรน่ะหรือ เดี๋ยวเจ้าก็จะได้รู้เอง”
ชิงฮวนเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อยๆ นางลุกขึ้นเดินไปอีกฝั่งพร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “เจ้าวางยาพิษเขางั้นหรือ”
พระชายาเฮ่ามองด้วยสายตาพึงพอใจกับปฏิกิริยาของเหลิ่งชิงฮวนเป็นอย่างมาก “ทำอย่างไรไม่สำคัญ ไม่อย่างไรผลลัพธ์ก็ออกมาเช่นเดิม”
ชิงฮวนตื่นตระหนก เธอไม่เคยต้องเป็นกังวลเรื่องของมู่หรงฉีเลย เพราะเขาทั้งแข็งแกร่งและกล้าหาญ แม้แต่ทหารเก่งกาจในมั่วเป่ยยังไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เธอไม่คิดว่าจะต้องสูญเสียเขาไปเช่นนี้
หากพระชายาเฮ่ากล้าทำถึงขั้นนี้ นั่นแปลว่าพวกเขาต้องการใช้ทหารมั่วเป่ยในการควบคุมฉางอัน
คำพูดร้ายกาจของพระชายาเฮ่าบาดลึกลงกลางใจของเหลิ่งชิงฮวนแทบในทันที เธอพยายามบอกตัวเองไม่ให้ตกหลุมพรางของพระชายาเฮ่า นางโกหก มู่หรงฉีจะต้องไม่เป็นอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...