ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 864

หลายคนยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกพระราชวังใต้ดิน ฟ้าเริ่มมืดแล้วแต่พวกเขาก็คิดอะไรไม่ออก

คนที่แอบกลับไปที่เมืองหลวงกลับมารายงานคำสั่งของอ๋องเฮ่า

เหลิ่งชิงฮวนอาศัยการตั้งครรภ์บุกเข้าไปในพระราชวังใต้ดิน ฝ่าฝืนข้อบังคับและมีโทษประหาร พระชายาเฮ่าใช้คาถาอาคมกับผู้คุม หลบหนีออกจากคุก โทษประหารเช่นเดียวกัน

ดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่ได้รับการช่วยชีวิต เหล่าทหารพักผ่อนหนึ่งคืนก่อนจะเดินทาทงกลับเมืองหลวงในวันรุ่งขึ้น

คนที่มามีคนจากชิงเทียนเจี้ยนซึ่งรับผิดชอบในการหาตำแหน่งฝังให้มู่หรงฉี เมื่อกำหนดได้แล้วก็จะส่งช่างฝีมือไปสร้างพระราชวังใต้ดินทั้งกลางวันและกลางคืน

ข่าวนี้ไม่มีอะไรน่าประหลาดใจ เป็นไปตามที่คาดไว้

หกต้องการช่วยเหลิ่งชิงฮวน ก็ต้องหาทางเอง

เหลิ่งชิงเจียวรีบกลับไปและยื่นกระดาษที่วาดด้วยมือให้อ๋องรุ่ยพลางหอบหายใจ

ทุกคนประหลาดใจเล็กน้อย อ๋องรุ่ยเอ่ยถาม “กรมโยธามอบภาพวาดนี้ให้กับเจ้างั้นหรือ?”

ชิงเจียวส่ายหน้าแล้วตอบ “อ๋องเชียนเป็นคนมอบให้กระหม่อม”

“เจ้าไปหาอ๋องเชียน?”

ชิงเจียวเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ แล้วลดเสียงลง “ไม่ขอรับ กระหม่อมเพิ่งถึงเมืองหลวงก็ไปที่กรมโยธาตามคำสั่งอ๋องรุ่ย แต่กรมโยธาไม่ยอมมอบแผนผังให้ บอกว่าเป็นคำสั่งของพระสนมหลินเฟย สิ่งนี้เป็นความลับ”

“กระหม่อมอยากจะถามคนรู้จักว่าใครเป็นผู้ดูแลการก่อสร้างพระราชวังใต้ดินนี้ คาดว่าเขาคงจะมีความรู้เรื่องโครงสร้างภายใน แต่กระหม่อมกลับได้พบอ๋องเชียนโดยบังเอิญ เขาได้มอบสิ่งนี้ให้กระหม่อมและบอกให้เก็บเป็นความลับ”

ทุกคนมองหน้ากัน เปิดแผนผัง เมื่อเห็นหมึกโหยวซินก็เข้าใจทันทีว่าสิ่งนี้ถูกวาดโดยอ๋องเชียนโดยการใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของเขา

อ๋องเชียนไม่เคยมาที่จวนอ๋องฉีจนผู้คนนินทาลับหลัง คิดว่าเขาทำงานรับใช้คนชั่ว แต่จากเรื่องนี้เห็นได้ชัดว่าเขาก็ใส่ใจในเรื่องมิตรภาพ

หลายคนนำภาพวาดมาใกล้กับแสงและจ้องมองมันด้วยกัน แต่ทุกคนกลับขมวดคิ้วด้วยความผิดหวัง

ไม่มี

ไม่มีทางออก ซ้ำรอบด้านของพระราวังใต้ดินยังทำมาจากก้อนหินและดิน แข็งแรงยากที่จะขุดได้

เสิ่นหลินเฟิงต่อยหินมังกรด้วยความโกรธ “หินนี่เปิดไม่ออกจริงๆ หรือ? หากข้าใช้ระเบิดฟ้าคำรณล่ะ จะเปิดได้หรือไม่?”

“ไม่ได้ อย่าว่าแต่ระเบิดฟ้าคำรณจะทำลายหินมังกรได้หรือไม่ ต้องคิดถึงผลที่จะเกิดขึ้น แม้ว่าจะทำได้แต่ชิงฮวนก็จะได้รับผลกระทบเช่นกัน” เหลิ่งชิงเฮ่อกังวล “จริงๆ แล้ว ข้ามีวิธีอื่น”

“วิธีอะไร?”

เหลิ่งชิงเฮ่อชี้ไปที่แผนผัง “ดูนี่สิ ข้าถามนายอำเภอของที่นี่ว่าก่อนที่จะขุดบ่อสำรวจ พวกเขาจะขุดบ่อสำรวจขนาดใหญ่และเล็กไปรอบๆ เพื่อสำรวจสภาพทางธรณีวิทยาใกล้กับพระราชวังใต้ดิน”

“ตอนแรกที่กำหนดจุดฝังยังไม่ได้ตำแหน่งมงคลจึงเบี่ยงไปบ้าง ทางเข้าจึงอยู่ใกล้กับบ่อเหล่านั้น หากฝังระเบิดฟ้ารคำรณไว้ตรงปากบ่อไม่แน่อาจจะทะลุไปถึงทางเข้าได้ หากเราพยายามขยายทางเข้าชิงฮวนก็อาจจถสามารถออกมาได้อย่างปลอดภัย”

อ๋องรุ่ยส่ายหน้าทันทีโดยไม่ลังเล “เป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครอนุญาตให้เจ้าใช้ระเบิดฟ้าคำรณในสุสานของฝ่าบาท โดยเฉพาะบ่อสำรวจนี้ เป็นสถานที่ที่รวมฮวงจุ้ยในสุสานตะวันออก การทำเช่นนี้จะเป็นการทำลายฮวงจุ้ยและเส้นเลือดมังกรก็ถูกทำลาย นี่เป็นโทษร้ายแรง! และอ๋องเฮ่าอาจจะใช้เหตุผลนี้มาจัดการเจ้า ใครก็ช่วยเจ้าไม่ได้”

นี่คือความโหดร้ายของพระชายาเฮ่า

ทุกคนทำอะไรไม่ถูกและทำได้เพียงเฝ้าดูชิงฮวนติดและเสียชีวิตในสุสานของฝ่าบาท ร่างกายและจิตใจได้รับผลกระทบอย่างมาก

สายตาของเหลิ่งชิงเฮ่อมั่นคง “ถ้าชิงฮวนอยู่ข้างในต่อ อาจจะเป็นอันตรายมากขึ้น หากนี่เป็นวิธีเดียว ข้ายินดีที่จะรับความเสี่ยง โทษทัณฑ์ใดๆ ข้าจะรับผิดชอบโดยคนคนเดียว”

เสิ่นหลินเฟิงโต้กลับทันที “ท่านกำลังแลกชีวิตของท่านรู้ตัวไหม? แม้ว่าท่านจะสามารถช่วยพี่สะใภ้ได้ แต่ท่านก็ไม่อาจมีชีวิตรอด พี่สะใภ้ไม่เห็ฯด้วยแน่ๆ ข้าเองก็ด้วย”

เขาแอบขยิบตาให้เขา