ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 138

“เถ้าแก่ปู้ ขอบใจมากที่นะช่วย” จีเฉิงเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมประสานฝ่ามือและกำปั้นคารวะ เขามองหน้าสงบเรียบเฉยของปู้ฟางแล้วก็อดรู้สึกชื่นชมไม่ได้

ผู้ฝึกตนขั้นจิตยุทธการคนนี้สามารถทำให้ผู้ฝึกตนขั้นนักพรตยุทธการบาดเจ็บจนถึงกับกระอักเลือดแล้วต้องหนีไป แม้เขาจะใช้อำนาจของวงแหวนปราณในการต่อกร แต่ก็ยังถือว่าเป็นเรื่องน่าประทับใจอยู่ดี

นั่นเพราะความจริงที่ว่าขั้นจิตยุทธการและขั้นนักพรตยุทธการ มีพลังต่างกันราวฟ้าที่สูงที่สุดกับเหวที่ลึกที่สุด วัดอย่างไรก็วัดไม่ได้เลยทีเดียว

“เถ้าแก่ปู้นี้ช่างลึกลับยากแท้หยั่งถึงเสียจริง… เขาไม่ใช่ปุถุชนคนธรรมดาอย่างแน่นอน!” จีเฉิงเสวี่ยคิด

ปู้ฟางมองหน้าจีเฉิงเสวี่ยแล้วนิ่งไปสักพัก จากนั้นเขาก็ทำท่าบุ้ยใบ้ไปที่ผลตื่นรู้สามสายในมือของตน “ผลไม้นี่… ให้ข้าได้หรือไม่”

ปู้ฟางมองว่าที่จักรพรรดิคนต่อไปด้วยสีหน้าจริงจัง เขามั่นใจว่าจะต้องไม่ถูกปฏิเสธอย่างแน่นอน

ถึงผลตื่นรู้สามสายจะมีค่ามาก แต่ปู้ฟางก็ใช้สมุนไพรโลหิตปักษาเพลิงช่วยชีวิตจีเฉิงเสวี่ยเอาไว้เช่นกัน มูลค่าของสมุนไพรโลหิตปักษาเพลิงนั้นไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าผลไม้ตื่นรู้สามสายแม้แต่น้อย ยิ่งไปกว่านั้น… เพื่อตอบแทนบุญคุณที่ได้ช่วยชีวิตเขาไว้ จีเฉิงเสวี่ยคงไม่ปฏิเสธคำขอนี้แน่

จักรพรรดิฉางเฟิ่งสิ้นไปแล้ว ส่วนอวี่อ๋องก็ถูกลงโทษตามความผิดที่ได้ก่อไว้ องค์ชายรัชทายาทหมดสิ้นซึ่งอำนาจ ในขณะที่จีเฉิงเสวี่ยได้สืบทอดราชบัลลังก์ต่อตามราชโองการพินัยกรรมของจักรพรรดิองค์ก่อน ตอนนี้อนาคตในการขึ้นครองราชย์ของเขาจัดว่าแน่นอน จีเฉิงเสวี่ยจะเถลิงราชสมบัติขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ต่อไปของจักรวรรดิวายุแผ่วในเร็ววันนี้

“มอบผลไม้นี้ให้เถ้าแก่ปู้รึ… ข้าไม่เห็นว่าทำไมจะไม่ได้!” จีเฉิงเสวี่ยตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ปู้ฟางพยักหน้าอย่างมีความสุข จากนั้นก็ตบบ่าจีเฉิงเสวี่ย “ข้ารู้อยู่แล้วว่าที่ช่วยเจ้าไปนั้นไม่เสียของ…” ชายหนุ่มคิด

ฝาโลงศพถูกปิดกลับไปตามเดิม ผู้ฝึกตนขั้นราชันยุทธการที่เปลือยท่อนบนทั้งแปดคนยกโลงขึ้นอีกครั้ง พวกเขาเดินไปตามทางแล้วออกจากประตูจัตุรัสมายาสวรรค์

ทันทีที่ก้าวสู่ถนนสายหลักของนครหลวง บรรดาประชาชนที่ยืนอยู่สองข้างทางก็มองไปที่โลงศพทองแดงอย่างเงียบเชียบ ความเงียบนี้เต็มไปด้วยความโศกเศร้าอาดูรและความเคารพยำเกรง

จักรพรรดิฉางเฟิ่งเป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ ควรค่าแก่การเคารพสูงสุดเป็นอย่างยิ่ง

หิมะที่พัดวนอยู่ในอากาศดูราวกับเปลี่ยนเป็นกลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้า คลอไปกับบทเพลงไว้อาลัยที่วงดนตรีหลวงกำลังบรรเลง

พิธีศพดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ถนนสองข้างทางเต็มไปด้วยประชาชนมากมาย บางคนก็ตาบวมจากการร้องไห้ บางคนก็ลงไปก้มหน้าคำนับอยู่กับพื้นแม้อากาศจะหนาวเหน็บ…

ต่างอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น

ดวงตาของจีเฉิงเสวี่ยเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ การกระทำของประชาชนทำให้จิตใจของเขาเอ่อล้นด้วยความรู้สึกมากมาย เขาตกใจเป็นอันมากที่บิดาซึ่งดูทั้งเคร่งและน่ายำเกรงในสายตาเขา กลับเป็นที่รักและเคารพของประชาชนทุกหนแห่ง นี่คือพลังแห่งผู้ปกครองนครสูงสุดอย่างแท้จริง

เขาเอง… ก็อยากเป็นจักรพรรดิที่เป็นที่เคารพรักของประชาชนเช่นนี้เหมือนกัน!

…

ปู้ฟางกลับมาถึงร้านแล้วก็ทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ทันที ชายหนุ่มเหนื่อยมากเสียจนไม่อยากจะขยับตัว หลังจากที่ใช้อภิมหาวงแหวนปราณหายนะเศียรมังกรไป พลังปราณในเส้นปราณของเขาก็เหือดหายไปจนหมด สภาพเขาตอนนี้แย่เหมือนกับอดอาหารมาสามวันเต็มเลยทีเดียว

แต่แม้จะทรมานกาย ปู้ฟางก็ยังพอใจกับผลลัพธ์ เนื่องจากในที่สุดเขาก็ได้ครอบครองผลไม้ตื่นรู้สามสาย!

ผลไม้นี้เป็นถึงผลไม้พลังปราณระดับเจ็ด เป็นสมบัติแสนล้ำค่าที่หาที่ไหนไม่ได้ในท้องตลาด และยังเป็นวัตถุดิบหลักของสุราที่เขากำลังจะหมักต่อไป

ปู้ฟางหยิบผลไม้ตื่นรู้สามสายออกมา กลิ่นของมันกระจายตัวไปทั่วร้านทันที ลายเมฆสามสายบนผิวผลไม้ดูเหมือนกลุ่มเมฆขาวบนท้องฟ้าที่กำลังลอยไปตามลม ทำให้ชายหนุ่มต้องไล่สายตาไปตามลวดลายนั้นอย่างอดมิได้ เมฆแต่ละสายดูเหมือนจะปล่อยกลิ่นประหลาดออกมาไม่เหมือนกัน เขาสูดหายใจลึกเอากลิ่นนั้นเข้าปอด รู้สึกได้ถึงพายุพลังปราณภายในกายที่พลันเพิ่มขึ้น

เท่าที่รับรู้มาจากเสียงเล่าลือ มีความเป็นไปได้มากที่ผู้ฝึกตนระดับหกขั้นจักรพรรดิยุทธการ จะสามารถบรรลุเป็นขั้นนักพรตยุทธการได้เมื่อได้กินผลไม้ตื่นรู้สามสายเข้าไป ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้ผลไม้ชนิดนี้มีมูลค่าสูงหาใดเทียบ

ชายหนุ่มลากร่างอันอ่อนล้าของตนเดินเข้าครัวไปแล้วเปิดประตูตู้ เขาหยิบสมุนไพรโลหิตปักษาเพลิงที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งออกมาจากกระเป๋าคลังเก็บแล้วใส่เอาไว้ในตู้ จากนั้นก็วางผลไม้ตื่นรู้สามสายไว้ข้างกัน