ทะลุมิติทั้งครอบครัว นิยาย บท 258

ภายใน​ห้อง​ทำ​ขนมเค้ก​เวลานี้​

หัวหน้า​หม่า​กำลัง​ย่างเท้า​ เอา​มือ​ไพล่หลัง​พลาง​อบรม​

ท่าทาง​แบบนี้​นาง​แอบดู​มาจาก​ลูกชาย​คน​ที่สาม​

“คนเรา​พูด​กัน​ว่า​ ทำผิด​ไม่ควร​เกิน​สามครั้ง​ ข้า​ให้โอกาส​พวก​เจ้าคน​ทำ​ขนมเค้ก​ทั้ง​หก​แค่​สอง​ครั้ง​เท่านั้น​…

…ถ้าทำ​พลาด​สอง​ครั้ง​แล้ว​ยัง​จะพลาด​อีก​ ต้นทุน​หนึ่ง​ก้อน​แปดสิบ​เก้า​สิบ​เห​วิน​ ข้า​จะหัก​จาก​ค่าแรง​ของ​พวก​เจ้าใน​ภายหลัง​…

…ขนมเค้ก​สอง​ก้อน​ ข้า​ไม่อยาก​จะรับผิดชอบ​แทน​คน​ซื่อบื้อ​อย่าง​พวก​เจ้าหรอก​นะ​ รู้​หรือไม่​ว่า​ขนมเค้ก​หนึ่ง​ก้อน​ข้า​ต้อง​ควัก​เงิน​ตัวเอง​เท่าไร​…

…และ​ก็​อย่า​มาพูด​กับ​ข้า​ว่า​ ‘ทำ​ไม่เป็น​ ไม่ทำ​แล้ว​’ ที่นี่​ อยาก​เข้า​ไม่ง่าย​ อยาก​ออก​ยาก​ยิ่งกว่า​ ไม่เชื่อ​พวก​เจ้าก็​ลองดู​…

…บน​โลก​นี้​ไม่ได้​มีเรื่อง​ดี​ๆ แบบ​นั้น​ที่​เจ้าอยาก​จะให้​เป็น​อย่างไร​ก็​เป็น​แบบ​นั้น​ ดังนั้น​พวก​เจ้าเหลือ​เพียง​ทางเดียว​ ลืมตา​ให้​กว้าง​แล้ว​เรียนรู้​ ทั้ง​กลางวัน​และ​กลางคืน​ ตรงไหน​ไม่ได้​ก็​ไป​ขอ​คำ​ชี้แนะ​จาก​ผู้ดูแล​บ่อยๆ​”

ซ่งฝูห​ลิง​ยืน​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​ที่สูง​กว่า​คนอื่น​ซึ่งก็​คือ​ด้านหน้า​สุด​ กำลัง​ยิ้ม​อยู่​ แต่​ใน​ใจกลับ​พูด​แซว​

ท่าน​ย่า​ สอน​ไป​ตั้ง​เยอะ​ทำไม​จำได้​แค่​ครึ่ง​เดียว​ ข้า​ไม่ได้​สอน​ท่าน​แบบนี้​นะ​

ท่าน​ย่า​ก็​พูด​เกินไป​ ขนมเค้ก​ก้อน​หนึ่ง​ขาย​แค่​เก้า​สิบ​หก​เห​วิน​ ท่าน​ย่า​บอก​ต้นทุน​หนึ่ง​ก้อน​แปดสิบ​เก้า​สิบ​เห​วิน​ โกหก​ทั้งที​ไม่สมเหตุสมผล​ ใคร​จะเชื่อ​ล่ะ​

“เข้าใจ​กัน​แล้ว​ใช่ไหม​”

“ท่าน​หัวหน้า​ เข้าใจ​แล้ว​เจ้าค่ะ​”

ท่าน​ย่า​หม่า​พอใจ​มาก​ ใช่ ก่อน​ตอบ​เรียก​หัวหน้า​ก่อน​ เพิ่ง​กำชับ​ไป​ก็​จำได้​แล้ว​ ดู​ท่าจะ​ไม่ได้​ซื่อบื้อ​จน​เกินไป​

นาง​กวาดตา​มอง​ จากนั้น​ก็​หันไป​มอง​กลุ่ม​ส่งขนมเค้ก​ “พวก​เจ้าก็​อย่า​มัวแต่​แอบ​หัวเราะ​คิกคัก​ ทีนี้​ไม่ต้อง​อิจฉา​ที่​พวก​นาง​ได้เงิน​มากกว่า​พวก​เจ้าหนึ่ง​เห​วิน​ต่อ​ขนมเค้ก​หนึ่ง​ก้อน​แล้ว​ใช่ไหม​”

หญิง​ชรา​ทั้ง​เจ็ด​ส่ายหน้า​ทันที​ ไม่อิจฉา​แล้ว​

“พวก​เจ้าก็​เหมือนกัน​ อะไร​ที่​ควร​สอน​ ข้า​ก็ได้​สอน​ไป​หมด​แล้ว​ ส่วนที่เหลือ​ก็​ขึ้นอยู่กับ​พวก​เจ้า กลุ่ม​ละ​สอง​คน​ ไป​คิด​กันเอา​เอง​ว่า​จะออก​ไป​ขาย​ยังไง​ ขอ​บอก​ไว้​ก่อน​เลย​นะ​ ถึงแม้พวก​เจ้าจะไม่มีช่วง​ทด​ ทด​?”

“ทดลอง​ ทดลอง​งาน​เจ้าค่ะ​” ซ่งฝูห​ลิง​เตือน​

“ใช่ ถึงแม้พวก​เจ้าจะไม่มีช่วง​ทดลอง​งาน​ แต่​ตอน​พวก​เจ้าเข็น​รถ​ไป​ส่งขนม​ ถ้าเกิด​รถ​พลิกคว่ำ​ หรือ​มีขนมเค้ก​ก้อน​ไหน​เละ​ จับตัว​แข็ง​ ถ้าลูกค้า​ไม่รับ​สินค้า​เพราะ​เรื่อง​พวก​นี้​ ไว้​ข้า​ก็​จะหัก​ค่าแรง​ของ​พวก​เจ้าเหมือนกัน​ ถือว่า​พวก​เจ้าซื้อ​เอง​ เอา​กลับ​ไป​ให้​ลูก​ๆ ของ​พวก​เจ้ากิน​”

ไอ๊ห​ยา​ให้​ตาย​เถอะ​ หลาน​ๆ ของ​พวกเรา​มีบุญ​ปาก​ขนาด​นั้น​เลย​รึ​ หญิง​ชรา​ทั้ง​เจ็ด​รีบ​คิดในใจ​ เป็น​ตาย​ก็​ห้าม​ทำ​รถ​คว่ำ​เด็ดขาด​ ห้าม​ทำให้​ขนมเค้ก​แข็ง​ด้วย​

“แน่นอน​ว่า​พวก​เจ้าก็​ไม่ต้อง​ฟังแล้ว​วิตกกังวล​อะไร​ขนาด​นั้น​ ที่​พวกเรา​ต้อง​เข้มงวด​แบบนี้​เพราะ​ของ​ที่​พวกเรา​ขาย​เป็น​ของ​แพง​ ขายของ​แพง​ให้​กับ​คน​ร่ำรวย​ พวกเรา​ก็​ต้อง​เพิ่ม​ความระมัดระวัง​ พวกเรา​ขาย​ได้เงิน​เยอะ​ใช่ไหม​ล่ะ​ ก็​ต้อง​ทำให้​คนซื้อ​รู้สึก​ว่า​คุ้มค่า​ เฉก​เช่นเดียวกัน​ ทำไม​พวก​เจ้าถึงหา​เงินได้​มากกว่า​พวก​คน​ที่​มองดู​อยู่​ข้างนอก​ พวก​เจ้าหา​เงินได้​เยอะ​ก็​ต้อง​ทุ่มเท​มากกว่า​”

“แค่​กๆ”​ ในขณะที่​ท่าน​ย่า​หม่า​กำลังจะ​ลืม​คำพูด​อีกแล้ว​ ซ่งฝูห​ลิง​ได้​แกล้ง​ไอ​เป็นการ​เตือน​

ท่าน​ย่า​หม่า​ อ้อ​ จริง​สิ

“ต่อไป​ ข้า​ขอ​ประกาศ​ว่า​ ท่าน​ย่า​หม่า​ ครัว​ขนม​ ได้​ก่อตั้ง​อย่าง​เป็นทางการ​แล้ว​”

ซ่งฝูห​ลิง​ปรบมือ​นำ​ทันที​

“ลำดับ​ต่อไป​ข้า​ขอ​ประกาศ​อี​กว่า​ ขอให้​พวก​เจ้าจดจำ​วันนี้​ไว้​ วันนี้​เป็น​วัน​แรก​ของ​เดือน​สิบสอง​…

…ทำไม​ต้อง​จำไว้​ เพราะ​วันนี้​ของ​ทุกปี​ ข้า​ท่าน​ย่า​หม่า​ จะทำการ​เลือก​อันดับ​ที่หนึ่ง​…

…อันดับ​หนึ่ง​ของ​คน​ทำ​ขนม​ ใคร​ทำ​ขนม​ได้​เยอะ​สุด​ใน​หนึ่ง​ปี​จะเป็น​ผู้ชนะ​…

…อันดับ​หนึ่ง​ของ​คน​ส่งขนม​ ใคร​ขาย​ขนม​ได้​เยอะ​สุด​ใน​หนึ่ง​ปี​จะเป็น​ผู้ชนะ​…

…ข้า​จะให้เงิน​รางวัล​กับ​คน​นั้น​เป็นการ​เฉพาะ​ นอกเหนือจาก​ค่าแรง​”

พอ​พูดถึง​เรื่อง​เงิน​ ท่าน​ย่า​หม่า​ก็​กัดฟัน​ อดกลั้น​จน​หน้าแดง​ พลาง​พูด​ “ไม่ว่า​จะคน​ทำ​ขนม​หรือ​คน​ส่งขนม​ วันนี้​ของ​ทุกปี​ข้า​จะให้เงิน​รางวัล​สามตำลึง​กับ​คน​ชนะ​เป็นการ​เฉพาะ​” พอ​พูด​จบ​นาง​ก็​เหงื่อ​แตก​

คน​ที่​เหงื่อ​แตก​ไม่ใช่แค่​นาง​

สะ สะ สามตำลึง​เลย​เหรอ​!

เสียง​ปรบมือ​ดังสนั่น​ขึ้น​มาทันที​ เจือ​ไป​ด้วย​ความตกใจ​

ตื่นเต้น​ขึ้น​มาแล้ว​ เสียง​ปรบมือ​ดัง​ต่อเนื่อง​ไม่หยุด​ ท่าน​ย่า​หม่า​ยกมือ​เป็น​สัญญาณบอก​ให้​หยุด​

ประเด็น​คือ​ ซ่งฝูห​ลิง​ที่อยู่​ด้านหลัง​ท่าน​ย่า​หม่า​ เอาแต่​ยก​สอง​มือ​บอก​ให้​ทุกคน​ปรบมือ​อย่า​หยุด​

เหล่า​บุรุษ​ที่​เกาะ​หน้าต่าง​อยู่​ด้านนอก​ก็​ตะลึง​อึ้ง​ไป​เช่นกัน​ สามคน​ที่อยู่​ใกล้​หน้าต่าง​ที่สุด​ได้ยิน​ชัดเจน​ คน​ที่อยู่​ด้านหลัง​ได้ยิน​ไม่ชัด​ ร้อนใจ​ รู้​แค่​ว่า​ข้างใน​ดู​ครึกครื้น​กัน​มาก​ “อะไร​เหรอ​ เกิด​อะไร​ขึ้น​”

“ท่าน​ย่า​หม่า​บอ​กว่า​จะให้เงิน​สามตำลึง​เป็นพิเศษ​กับ​คน​ที่​เก่ง​ที่สุด​ทุกปี​ นอกเหนือจาก​เงิน​ค่าแรง​”

แย่​แล้ว​ คำพูด​นี้​ทำให้​เหล่า​บุรุษ​ต่าง​ก็​ฮือฮา​ พวกเขา​ก็​อยาก​ทำงาน​กับ​ย่า​หม่า​ด้วย​ เงิน​สามตำลึง​ โอ้​สวรรค์​

“ย่า​หม่า​พูด​อีก​”

“พูด​อะไร​ๆ”

“จะเอาอย่าง​พวกเรา​ พี่​ฝูเซิงประชุม​จ่าย​เงิน​ค่าแรง​ให้​พวกเรา​เมื่อไหร่​ นาง​ก็​จะจ่าย​เงิน​ค่าแรง​ให้​คน​ที่อยู่​ใน​ห้อง​ทันที​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติทั้งครอบครัว