ทัณฑ์รักอสูรร้าย นิยาย บท 57

ปรางค์รวีมองบุคคลที่เดินเข้ามาในห้อง หัวใจของคนที่มองเต้นรัวทำอะไรไม่ถูกได้แต่มองสบตาดวงตาสีเขียวมรกตนิ่ง จนกระทั่งเขาเดินเข้ามาใกล้ ทันทีที่วิตโตริโอได้รับโทรศัพท์จากกมลเนตรว่า เธอได้เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ปรางค์รวีได้รับฟังทุกอย่าง ปรางค์รวีพร้อมที่จะให้อภัยและให้โอกาสเขาอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นคำพูดที่เขารอคอยมานานแสนนาน ชายหนุ่มเลือดร้อนจึงทำบางอย่างให้เธอได้รับรู้ว่า ในโลกใบนี้มีผู้หญิงที่ชื่อปรางค์รวีคนเดียว ที่เขารักและจะแต่งงานด้วย

ชายหนุ่มคุกเข่าตรงหน้าเธอ มือทั้งสองข้างที่ไขว้อยู่ด้านหลังเหมือนซ่อนอะไรไว้บางอย่าง ค่อยๆ เลื่อนมือมาด้านหน้าอยช้าๆ กล่องสีแดงกล่องเล็กอยู่ในมือของเขา พร้อมกับดอกกุหลาบสีขาวหนึ่งดอก

“ดอกไม้ดอกนี้พี่ตั้งใจจะมอบให้ปรางค์ พี่อยากจะหอบดอกกุหลาบสีขาวมาหมื่นดอกแสนดอก มาวางตรงหน้าปรางค์แล้วบอกปรางค์ว่า พี่รักปรางค์ที่สุดในโลก รักอย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน แต่พี่เลือกที่จะให้ปรางค์เพียงดอกเดียว เพราะมันเป็นดอกที่ดีที่สุด สวยที่สุด งดงามและมีค่ามากที่สุด เหมือนกับหัวใจดวงนี้ของพี่ที่มีผู้หญิงคนที่ชื่อปรางค์รวีเพียงคนเดียว พี่ดีใจที่ปรางค์ให้อภัยและให้โอกาสพี่อีกครั้ง พี่สัญญาว่าตลอดทั้งชีวิตและลมหายใจที่เหลือของพี่ พี่จะมอบให้ปรางค์ รักและดูแลปรางค์ไปตลอดชั่วชีวิต ปรางค์แต่งงานกับพี่นะครับ”

คำพูดมากมายที่วิตโตริโอกินใจคนฟังเหลือเกิน ยิ่งได้เห็นแหวนเพชรที่อยู่ในกล่องสีแดง คำขอแต่งงานที่เธออยากได้ยินมาตลอดระยะเวลาที่ได้รัก ได้รู้จักเขา มันเกิดขึ้นจริง ณ ที่นี้เวลานี้ น้ำตาแห่งความดีใจตื้นตันใจไหลอาบลงมาเคลียแก้ม ปรางค์รวีพยักหน้าตอบรับคำขอ วิตโตริโอยิ้มกว้าง ก่อนจะบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ จดจำวินาทีแห่งความสุขไว้ในความทรงจำ

เขาบรรจงจูบบนหัวแหวนเพชร เลื่อนสูงไปตามเรียวนิ้วเรียวสวย ไต่ไปตามฝ่ามือ ลำแขนดุจลำเทียน ก่อนจะมาบรรจบลงบนกลีบปากของปรางค์รวี ที่เขาถวิลหามาเป็นแรมเดือน

นานเหลือเกินที่เขาไม่ได้สัมผัสกลีบปากนุ่มละมุนนี้ เขาส่งปลายลิ้นแทรกผ่านไรฟันซี่สวย เข้าล้ำไปในโพรงปากหวานดั่งน้ำเชื่อม หอมคล้ายกับหัวน้ำหอมชั้นดี ลิ้นนุ่มต้อนรับลิ้นหนาที่เสาะหาความละมุนอย่างเร่าร้อน มือของเขาและเธอต่างช่วยกันถอดอาภรณ์สิ่งกีดขวางความปรารถนาที่รกหูรกตาให้หลุดออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว

“คิดถึงแทบขาดใจเลยรู้ไหม” เสียงของเขาเปล่งออกมาตามผิวแก้มที่ลากไล้ด้วยปลายจมูก ลมหายใจร้อนผะผ่าวรินรดไปตามเนื้อแก้มสาว มันร้อนวูบวาบจนเธอสั่นไปทั้งกาย ฝ่ามือใหญ่ลูบไปตามผิวกายนุ่มสวยอย่างเบามือ ลูบขึ้นลงบริเวณสีข้าง เอวคอดเล็ก จนกระทั่งคลึงเล่นตรงหน้าท้องแบนราบ

ปรางค์รวีผ่อนลมหายใจติดขัดอย่างยากลำบาก เพราะความเสียวซ่านมันจุกอยู่ตรงหลอดลม หายใจหายคอไม่ถนัด มือเรียวเล็กจับที่ศีรษะทุยพันเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนเข้าไปในซอกนิ้ว ความรัญจวนค่อยๆ ซึมผ่านเข้ามาในเลือดเนื้อและร่างกายของเธอ มือแกร่งเปรียบประดุจเพลิงไฟที่กำลังแผดเผาร่างเล็กให้มอดไหม้

“พี่เสือ...อา” เธอครางเมื่อปากหนาอ้างับยอดถันที่เบ่งบานเชื้อชวนให้เขาก้มใบหน้าลิ้มลอง เชิญชิมอย่างโหยหิว นำความเร่าร้อนจากปลายลิ้นที่ตวัดไล้เลียยอดปทุมอร่อยล้ำอย่างกระหาย เสียงครางที่เขาได้ยินทำให้เขายิ่งดูดและไล้เลียยอดถันมากขึ้น

“อา...อืม...พี่เสือ” สองเต้าทรวงถูกชายหนุ่มชิมรสหวานอย่างเต็มอิ่ม นวดเคล้นด้วยมือ ในขณะที่ปากก็ดอมดมความอวบใหญ่ไม่หยุด ลิ้นร้อนชื้นก็ตวัดเลียปทุมมาลย์ต่อเนื่อง สร้างความกระสันซ่านให้เธอไม่น้อย เสียงครางหวานดังไม่ขาดปาก แต่ดูเหมือนว่าความเสียวสยิวที่เธอได้รับกำลังเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว เมื่อเขาขยับหน้าลงไปยังอวัยวะกลางร่างกายของปรางค์รวี

“อา...พี่เสือ...อา...อืม” เขาเคลื่อนใบหน้าต่ำลงเดินทางไปกวาดชิมน้ำหวานจากสรวงสวรรค์ที่หลบซ่อนอยู่ในซอกขาอวบอัด ปลายลิ้นหนาแสนร้ายลากไปตามผิวเนื้อเนียนนุ่ม พลิ้วสะบัดทำให้ภายในช่องท้องเสียววาบ ก่อตัวเป็นเกลียวเสน่หา ซอกขาอวบด้านในถูกมือหนาลูบอย่างแผ่วเบา ใช้ฝ่ามือคลึงเบาๆ เร่งเร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้เดือดพล่าน ด้วยการสัมผัสเกสรพิศวาส สะกิดด้วยปลายนิ้ว เท่านั้นเองร่างงามสะดุ้งสุดตัว วาบไหวสุดชีวา เสียงครางระงมรับความสุขที่เขามอบให้ด้วยการใช้ปลายนิ้ว

สิ่งที่เร้นลับประจักษ์อยู่ตรงหน้า เป็นสิ่งที่เขารอคอย ปากหนาทาบทับกุหลาบช่องามทันที โบกสะบัดลิ้นเข้าไปในกลีบดอกที่ตระการตา รุกรานจนเธอดิ้นราวกับโดนไฟลวก ร้องครางอย่างกระสันซ่าน น้ำหวานไหลเอ่อออกมาให้แมลงร้ายอย่างเขาดื่มกิน ความหวานที่เขาได้สัมผัสด้วยปากและลิ้น เพิ่มพลังให้เขากระหายความเสน่หามากยิ่งขึ้น

“พี่เสือ...พอคะ...พอ...อา” เสียงของเธอเว้าวอนและร้องขอ ปรางค์รวีเหมือนคนจมอยู่ใต้สายน้ำเย็นเฉียบ ทะลึ่งพรวดขึ้นสู่ผืนน้ำ เพื่อหาอากาศหายใจ ตอนนี้เธอแทบจะหาลมหายใจของตัวเองไม่เจอ เนื่องจากปลายลิ้นสากยังคงหยอกเย้าลึกล้ำเข้าไปในกลีบกุหลาบไม่ยอมหยุด ความเสียวซ่านที่ได้รับทำให้หน้าท้องของเธอเกร็ง ภายในช่องท้องมวนตัวกันจับเป็นกลุ่มก้อนของกองไฟ มันร้อนรุ่มแผดเผาจนเธอต้องเปล่งเสียงครางออกมาเพื่อบรรเทาอาการแสนจะทรมานนี้

แมลงหนุ่มกลัดมันยังคงดื่มกินน้ำหวานที่ไหลเอ่อมาต่อเนื่อง เสียงกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาได้ยิน ช่างเสนาะหูน่าฟังยิ่งหนัก นิ้วมือหยอกเย้ากับเม็ดเกสร เรียวปากและลิ้นแนบสนิทกับกุหลาบงาม กำลังทรมานปรางค์รวีอย่างต่อเนื่อง เขาไม่หยุดเพียงเท่านี้ มืออีกข้างละจากการลูบไล้ นำนิ้วเรียวสอดเข้าไปในกลีบกุหลาบ ทำงานพร้อมเพรียงกับปลายลิ้นหนาที่ตวัดซอกซอน ร่างกายสาวแทบจะมอดม้วย ไหม้เป็นจุลกับเพลิงพิศวาสที่เขาสาดเข้าใส่

“พี่เสือขา...พี่เสือ...อา” เสียงหวานเอื้อนเอ่ย มือนุ่มจิกเส้นผมสีน้ำตาลไว้แน่น เมื่อร่างงามกระตุกระรัว ซ่านสยิวเป็นที่สุดที่กุหลาบงาม เขาส่งนิ้วเรียวให้แรงมากยิ่งขึ้น เมื่อรู้ว่าเธอกำลังก้าวผ่านเส้นขอบรุ้งไปยังสวรรค์เบื้องบน

วิตโตริโอลุกขึ้นนั่งเพื่อทำบางอย่างที่ล่อตาล่อใจเขาอยู่ ดอกบัวสองข้างอยู่ในอุ้งมือหนา บีบเคล้นอย่างกระหาย พร้อมกับใช้ปากดูดดื่มปลายถันชูช่อ ใช้ปลายลิ้นเจนจัดตวัดไปมาตามป้านสีชมพูสด จนร่างของปรางค์รวีเต็มไปด้วยความกระสัน ขยับกายขึ้นลงตามอารมณ์ที่บรรเจิดอยู่ในใจ

“พี่เสือ...พี่เสือ...อา...อา” เธอครางออกมาระบายความเสียวซ่าน ที่ลามไปเหมือนลาวาไหลออกจากปล่องภูเขาไฟใต้มหาสมุทรลึก ร่างบางมีทั้งความร้อนและความหนาวสลับกัน ความร้อนถูกระบายออกมาทางร่างกายที่ยังคงขยับไม่หยุดหย่อน ความหนาวถูกระบายออกมาทางปากที่เผยอร้องคราง เส้นผมบางส่วนตกลงมาปรกใบหน้า ทำให้เขาอดใจไม่ไหวจูบริมฝีปากอวบอิ่ม ดูดรัดลิ้นนุ่มที่กล้าหาญลุกล้ำเข้ามาตวัดเกี่ยวรัดลิ้นหนา

“พี่สะ...เสือ” เสียงครางของเธอขาดหาย หัวใจเต้นแรง มือนุ่มจับบ่ากว้าง ขยับกายขึ้นลงกระชั้นถี่ กรีดร้องออกมาหลังจากเธอข้ามผ่านปุยเมฆไปยังวิมานชั้นฟ้า เกร็งตัวแข็งพร้อมกับภายในช่องทางสวาทกระตุกถี่

วิตโตริโอผ่อนร่างบางไร้เรี่ยวแรงลงบนที่นอน มือแกร่งจับเรียวขาสวยทั้งสองข้างพาดบนบ่าแข็งแรง ดันลำตัวไปข้างหน้า ใช้มือทั้งสองข้างเท้าวางกับที่นอน หัวเข่าทั้งสองข้างของเขาคุกเข่าขนานกับสะโพกกลมมน เอวหนาโยกไหวสลับกับบดเบียดส่วนที่เชื่อมต่อ ร่างบางสั่นสะท้านสะดุ้งเฮือก เปล่งเสียงครางสยิวออกมาไม่ขาดปาก มือเล็กชื้นเหงื่อจับเอวหนาแน่น ยกสะโพกรับจังหวะความเป็นชายที่กระแทกกระทั้นเข้าหากลีบกุหลาบ ความคับแน่นที่เขาแทรกผ่าน เสียงครางที่ดังก้องของปรางค์รวี ทำให้เขายิ่งออกแรงรักมากยิ่งขึ้น แผ่นหลังบางเสียดทานกับผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ เป็นเพราะแรงส่งที่มีกำลังแรง ความแรงของเขานั้นเปรียบประดุจพายุลูกใหญ่ก่อตัวเป็นเกลียวคลื่นของสึนามิที่กำลังกวาดซัดทุกอย่างที่ขวางหน้า

“พี่เสือ...อา / ปรางค์...โอ้ว” สองเสียงสอดประสานดังกังวานไปทั่วห้อง หัวใจทั้งสองดวงเปล่งประกายด้วยแสงแห่งรัก เอิบอิ่มด้วยความสุขที่กำลังคืบคลานเข้ามา ชายหนุ่มยันกายลุกขึ้นนั่งชันเข่า มือใหญ่จับเอวคอดเล็กแน่น จับขยับโยกไหวส่งสะโพกอัดกระแทกเข้าหากุหลาบงามไม่ยั้ง เธอกรีดร้องเมื่อแสงสีสันสวยงามนับร้อนนับพันสีสว่างวับอยู่ตรงหน้า สีสันของมันสวยงามตระการตา หัวใจของคนที่มองเห็นเต้นถี่ เหมือนกับภายในกุหลาบงามกระตุกไม่หยุด วิตโตริโอหัวใจแทบหยุดเต้น เนื่องจากตัวตนของเขาถูกบีบรัดอย่างแรง คล้ายกับว่ามีแผ่นเหล็กสองแผ่นบีบรัดเข้าหาความเป็นชาย เขาจึงทะยานออกแรงถาโถมจนสุดกำลัง เปล่งเสียงครางห้าวต่ำออกมาดังลั่น หลังจากที่เขาเอื้อมมือแตะขอบสวรรค์ สถานที่แห่งความสุขของเขาและเธอ

เป็นความสุขที่ทั้งคู่โหยหามานาน บทรักในครั้งนี้จึงเปี่ยมล้นในหัวใจของเขาและเธอ เต็มอิ่มกับความหฤหรรษ์ที่ต่างฝ่ายต่างป้อนให้กัน

“พี่รักปรางค์ รักปรางค์ที่สุด พี่จะไปบอกเรื่องของเรากับคุณแม่และคุณป๋า เราจะแต่งงานกันนะ” เขากดปลายจมูกที่แก้มเนียนใสอย่างหลงใหล กกกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขน หญิงสาวซุกกายกับอกกว้างอบอุ่น ความรักที่รอคอยมานานแสนนาน ถูกเติมเต็มด้วยความเข้าใจและความรัก ความรู้สึกผิดถูกขจัดออกไปจากหัวใจของวิตโตริโอและปรางค์รวี ต่อจากนี้เขาและเธอจะมีกันและกันตลอดไป