ทัณฑ์รักอสูรร้าย บทที่ 58 สงครามกับความรัก 1.2

ปรางค์รวีผ่อนลมหายใจติดขัดอย่างยากลำบาก เพราะความเสียวซ่านมันจุกอยู่ตรงหลอดลม หายใจหายคอไม่ถนัด มือเรียวเล็กจับที่ศีรษะทุยพันเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนเข้าไปในซอกนิ้ว ความรัญจวนค่อยๆ ซึมผ่านเข้ามาในเลือดเนื้อและร่างกายของเธอ มือแกร่งเปรียบประดุจเพลิงไฟที่กำลังแผดเผาร่างเล็กให้มอดไหม้

“พี่เสือ...อา” เธอครางเมื่อปากหนาอ้างับยอดถันที่เบ่งบานเชื้อชวนให้เขาก้มใบหน้าลิ้มลอง เชิญชิมอย่างโหยหิว นำความเร่าร้อนจากปลายลิ้นที่ตวัดไล้เลียยอดปทุมอร่อยล้ำอย่างกระหาย เสียงครางที่เขาได้ยินทำให้เขายิ่งดูดและไล้เลียยอดถันมากขึ้น

“อา...อืม...พี่เสือ” สองเต้าทรวงถูกชายหนุ่มชิมรสหวานอย่างเต็มอิ่ม นวดเคล้นด้วยมือ ในขณะที่ปากก็ดอมดมความอวบใหญ่ไม่หยุด ลิ้นร้อนชื้นก็ตวัดเลียปทุมมาลย์ต่อเนื่อง สร้างความกระสันซ่านให้เธอไม่น้อย เสียงครางหวานดังไม่ขาดปาก แต่ดูเหมือนว่าความเสียวสยิวที่เธอได้รับกำลังเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว เมื่อเขาขยับหน้าลงไปยังอวัยวะกลางร่างกายของปรางค์รวี

“อา...พี่เสือ...อา...อืม” เขาเคลื่อนใบหน้าต่ำลงเดินทางไปกวาดชิมน้ำหวานจากสรวงสวรรค์ที่หลบซ่อนอยู่ในซอกขาอวบอัด ปลายลิ้นหนาแสนร้ายลากไปตามผิวเนื้อเนียนนุ่ม พลิ้วสะบัดทำให้ภายในช่องท้องเสียววาบ ก่อตัวเป็นเกลียวเสน่หา ซอกขาอวบด้านในถูกมือหนาลูบอย่างแผ่วเบา ใช้ฝ่ามือคลึงเบาๆ เร่งเร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้เดือดพล่าน ด้วยการสัมผัสเกสรพิศวาส สะกิดด้วยปลายนิ้ว เท่านั้นเองร่างงามสะดุ้งสุดตัว วาบไหวสุดชีวา เสียงครางระงมรับความสุขที่เขามอบให้ด้วยการใช้ปลายนิ้ว

สิ่งที่เร้นลับประจักษ์อยู่ตรงหน้า เป็นสิ่งที่เขารอคอย ปากหนาทาบทับกุหลาบช่องามทันที โบกสะบัดลิ้นเข้าไปในกลีบดอกที่ตระการตา รุกรานจนเธอดิ้นราวกับโดนไฟลวก ร้องครางอย่างกระสันซ่าน น้ำหวานไหลเอ่อออกมาให้แมลงร้ายอย่างเขาดื่มกิน ความหวานที่เขาได้สัมผัสด้วยปากและลิ้น เพิ่มพลังให้เขากระหายความเสน่หามากยิ่งขึ้น

“พี่เสือ...พอคะ...พอ...อา” เสียงของเธอเว้าวอนและร้องขอ ปรางค์รวีเหมือนคนจมอยู่ใต้สายน้ำเย็นเฉียบ ทะลึ่งพรวดขึ้นสู่ผืนน้ำ เพื่อหาอากาศหายใจ ตอนนี้เธอแทบจะหาลมหายใจของตัวเองไม่เจอ เนื่องจากปลายลิ้นสากยังคงหยอกเย้าลึกล้ำเข้าไปในกลีบกุหลาบไม่ยอมหยุด ความเสียวซ่านที่ได้รับทำให้หน้าท้องของเธอเกร็ง ภายในช่องท้องมวนตัวกันจับเป็นกลุ่มก้อนของกองไฟ มันร้อนรุ่มแผดเผาจนเธอต้องเปล่งเสียงครางออกมาเพื่อบรรเทาอาการแสนจะทรมานนี้

แมลงหนุ่มกลัดมันยังคงดื่มกินน้ำหวานที่ไหลเอ่อมาต่อเนื่อง เสียงกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาได้ยิน ช่างเสนาะหูน่าฟังยิ่งหนัก นิ้วมือหยอกเย้ากับเม็ดเกสร เรียวปากและลิ้นแนบสนิทกับกุหลาบงาม กำลังทรมานปรางค์รวีอย่างต่อเนื่อง เขาไม่หยุดเพียงเท่านี้ มืออีกข้างละจากการลูบไล้ นำนิ้วเรียวสอดเข้าไปในกลีบกุหลาบ ทำงานพร้อมเพรียงกับปลายลิ้นหนาที่ตวัดซอกซอน ร่างกายสาวแทบจะมอดม้วย ไหม้เป็นจุลกับเพลิงพิศวาสที่เขาสาดเข้าใส่

“พี่เสือขา...พี่เสือ...อา” เสียงหวานเอื้อนเอ่ย มือนุ่มจิกเส้นผมสีน้ำตาลไว้แน่น เมื่อร่างงามกระตุกระรัว ซ่านสยิวเป็นที่สุดที่กุหลาบงาม เขาส่งนิ้วเรียวให้แรงมากยิ่งขึ้น เมื่อรู้ว่าเธอกำลังก้าวผ่านเส้นขอบรุ้งไปยังสวรรค์เบื้องบน

ชายหนุ่มละจากความเอร็ดอร่อยที่เขาดื่มกินอย่างสำราญ ไล้เลียสูงขึ้นไปตามหน้าท้องแบนราบ ไปยังภูเขาลูกใหญ่อวบอัด ฐานทรวงอกถูกชายหนุ่มระดมจูบไปทั่ว มือใหญ่กอบกุมเต้าทรวงบีบเคล้า ก่อนจะโอบล้อมยอดภูเขาด้วยอุ้งปาก สะบัดพลิ้วไปมาด้วยปลายลิ้นร้อนผ่าว ความกระสันอาบซ่านไปทั่วร่างของปรางค์รวี เธอต้องการเขาเหลือเกินร่างกายทุกสัดส่วนอยากให้ร่างกายของเขาเข้ามาเติมเต็ม ให้ร่างกายของเธอนั้นคลายความร้อนที่ปะทุอยู่ตามผิวกาย

“ชอบไหม” เขากระซิบถามข้างหูหอมสะอาด ขบเม้มติ่งหูเบาๆ ส่งปลายลิ้นตวัดเข้าไปในส่วนรับฟัง เพิ่มความซ่านสยิวให้กับเธอได้เป็นมากทีเดียว

ปรางค์รวีอยากตอบคำถามเขาเหลือเกิน หากแต่ริมฝีปากบางถูกปิดทับด้วยปากหนา คำตอบจึงไม่อาจถูกเปล่งออกมาได้ ร่างอรชรถูกตวัดเหนือร่างหนา มือแกร่งลูบไปลูบมาบนแผ่นหลังบางเปลือยเปล่า ออกแรงบีบบั้นท้ายงอน กดอย่างแรงให้เธอได้รับรู้ความต้องการของเขา

ปรางค์รวีผละจากเรียวปากหนา ลากปากนุ่มไปตามสันแก้มสาก ใบหูสะอาด ลำคอหนาแกร่ง ตวัดปลายลิ้นนุ่มกับแผงอกกว้างที่อุดมไปด้วยหมัดกล้าม ลมหายใจของเขาร้อนรุ่มเมื่อปากนุ่มดูดกลืนยอดอก ความร้อนเกินกว่าหนึ่งร้อยองศาที่ส่งผ่านมายังร่างกายหนา ความร้อนที่ไม่รู้มาจากที่ใดกำลังมุ่งตรงมากระแทกเข้าใส่ร่างของเขา เมื่อปรางค์รวีเลื่อนใบหน้าต่ำลงจนเขาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว