ทัณฑ์รักอสูรร้าย นิยาย บท 64

“หยุดบอกให้หยุด เดี๋ยวโดนปรางค์ บอกให้หยุด” วิตโตริโอร้องตะโกนดังลั่น เขากลัวว่ากระสุนปืนที่ไม่รู้ว่ามาจากทิศทางใดบ้าง จะทำให้ปรางค์รวีได้รับอันตราย เขาจึงต้องสั่งให้ทุกคนหยุดยิง เพื่อเจรจากับโรเจอร์ด้วยตัวเอง ยิ่งยืดเยื้อมากเท่าไหร่คนที่เสียเปรียบก็จะเป็นเขา

“มึงมีเรื่องกับกู ปรางค์ไม่เกี่ยว คนอื่นก็ไม่เกี่ยว มึงมีเรื่องอะไรแค้นเคืองมึงมาลงที่กู อย่าดึงคนอื่นเข้ามากเกี่ยวข้องด้วย แต่ที่กูไม่เข้าใจเหตุผลทางธุรกิจไม่น่าจะทำให้มึงแค้นกูขนาดนี้ มันต้องมีเรื่องอื่นแน่นอน” วิตโตริโอคิดมาตลอดว่าธุรกิจของเขาและโรเจอร์ แม้ว่าจะทำธุรกิจชนิดเดียวกัน ก็ไม่น่าจะแค้นเคืองมากขนาดนี้ เขาไม่ได้มีโรเจอร์เป็นคู่แข่งเพียงรายเดียว ยังมีคู่แข่งรายอื่นๆ อีกหลายราย แต่ละรายไม่เคยมีใครทำเรื่องสกปรกแบบนี้ มีแต่โรเจอร์คนเดียวเท่านั้นที่ทำ

“มึงฉลาดดีนี่ เรื่องธุรกิจกูไม่กลัวอยู่แล้ว รู้ดีว่ามันต้องมีคู่แข่ง แต่เรื่องที่กูแค้นมึงมากที่สุด อยากเห็นมึงตายไปต่อหน้า เจ็บปวดอย่างแสนสาหัสก็เพราะ แก้แค้นให้น้องสาวของกู น้องสาวที่ถูกมึงทิ้งอย่างไม่ใยดี ไม่สนใจว่ามาเรียจะรักมึงมากขนาดไหน น้องของกูฆ่าตัวตายเพราะทำใจไม่ได้เรื่องที่มึงทิ้งเขา กูเก็บความแค้นนี้มานานและวันนี้กูต้องชำระแค้นมึงให้ได้” ฟรานซิสโกตะโกนบอกความแค้นที่อัดแน่นในใจให้ศัตรูได้ล่วงรู้

มาเรีย...วิตโตริโอนึกออกแล้ว มาเรียเป็นอดีตผู้หญิงของเขา เธอเป็นคนสวยแต่น่าเบื่อ ตามหึงตามหวงทำตัวเป็นเจ้าของเขาตลอดเวลา วิตโตริโอรู้ว่ามาเรียรักตนมาก ตรงกันข้ามเขาไม่รักแถมยังรำคาญเป็นที่สุด วิตโตริโอตัดสินใจบอกเลิก ก่อนจะเดินทางมาเมืองไทยไม่ได้ข่าวและติดต่อกับมาเรียอีกเลย

เธอเสียชีวิตแล้วหรือนี่ มือที่ถือปืนอยู่อ่อนแรงลง ทุกอย่างเป็นความผิดของเขา เขาผิดคนเดียวปรางค์รวีไม่น่าจะมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย เธอบริสุทธิ์เกินไปที่จะต้องมารับโทษทัณฑ์ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ ในเมื่อเขาผิดมันสมควรแล้วที่จะต้องรับผิดชอบความผิดของตน

“เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างมึงกับกู เพราะฉะนั้นปล่อยปรางค์ไป ปรางค์ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า...ใครว่าไม่เกี่ยว เกี่ยวเต็มๆ เลย เพราะว่ากูจะให้พลิสซิลล่าเป็นเครื่องทรมาน ให้มึงได้ดู เพราะกูอยากเห็นตอนที่มึงเห็นคนที่มึงรักค่อยๆ ตายไปต่อหน้า” โรเจอร์คงยังไม่รู้ว่าตอนนี้คนของเขาเหลือเพียงสองคน ตรงกันข้ามคนของวิตโตริโอยังเหลือครบ อาจจะมีบาดเจ็บบ้าง คนของวิตโตริโอที่อ้อมไปทางด้านหลัง ใช้มีดจัดการกับคนที่อยู่ด้านหลังของโรเจอร์

มาเฟียเลือดร้อนมองเห็นการกระทำทุกอย่างของลูกน้อง เขายืนนิ่งมองดูและประเมินสถานการณ์ ลูกน้องของโรเจอร์ทรุดตัวลงไปนอนบนพื้น เป็นจังหวะเดียวกับที่ลูกน้องอีกคนของโรเจอร์หันมาเห็นพอดี เสียงปืนจึงดังขึ้นอีกหนึ่งนัด

โรเจอร์ตกใจกับเสียงปืนที่อยู่ใกล้ๆ ใบหู เขาหันไปมองทางด้านหลังเห็นลูกน้องของวิตโตริโอกำลังยิงปืนใส่ร่างของลูกน้องที่เหลือ เขาจึงยิงสวนกลับไป ทำให้ร่างของลูกน้องอีกฝ่ายหลบทันควัน

ปรางค์รวีฉวยจังหวะที่โรเจอร์เผลอผลักร่างของเขาออกอย่างแรง โรเจอร์เซไปเล็กน้อย มือของเขาสัมผัสกับบางอย่างที่วางอยู่บนลังไม้ เขาหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาสูง หมายจะยิงเข้าไปยังร่างของวิตโตริโอที่วิ่งมาหาปรางค์รวีหน้าตาตื่น

“ไม่...พี่เสือระวัง” เธอร้องเสียงหลง เมื่อปรางค์รวีเห็นโรเจอร์ยกหน้าไม้ที่มีธนูแหลมคมเป็นเพชฌฆาตคร่าชีวิตศัตรู วินาทีนั้นเธอไม่คิดอะไรนอกจากให้คนรักปลอดภัย เธอสูญเสียสิ่งที่มีค่าไปมากพอแล้ว ครั้งแรกคือลูกที่อยู่ในครรภ์ ครั้งที่สองคือมารดา และครั้งนี้เธอจะไม่ยอมสูญเสียเขาไปอีกเด็ดขาด เพราะถ้าวิตโตริโอจากไปเธอกับลูกจะใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไร มีเงินทองมากมายแต่ไร้ซึ่งหัวใจและความสุข เธอขอตายจากโลกนี้ไปดีกว่า ปรางค์รวีก้าวเท้าวิ่งออกมา ในขณะที่โรเจอร์ปล่อยธนูอาบยาพิษตรงไปที่ร่างของวิตโตริโอพอดี