“ลูกแมวน้อยจ๋าจะไปเมืองไทยจริงๆ เหรอ ไม่สงสารแมวตัวใหญ่บ้างเลยหรือไงที่ต้องแห้งเหี่ยวเดียวดายอยู่ที่นี่คนเดียว”
อเล็สซานโดรออดอ้อนภรรยา หลังจากรู้ว่าทิพย์ธาราต้องการเดินทางไปเมืองไทย เพื่อเยี่ยมอาการป่วยของน้องสะใภ้
“ทาร่าไปแค่อาทิตย์เดียวเองค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้วค่ะ”
“อาทิตย์เดียวของลูกแมวน้อย แต่มันนานเป็นปีสำหรับแมวตัวใหญ่เลยนะ” ตั้งแต่ผ่านเรื่องร้ายๆ มา ทั้งสองไม่เคยห่างกันเลย มีเขาอยู่ที่ไหนต้องมีทิพย์ธาราที่นั่น
“จะไปได้ยังไงคะ คุณต้องไปประชุมแทนวิโตอย่าลืมสิคะ”
สาเหตุที่สามีจอมขี้หวง ไม่สามารถไปกับภรรยาได้เนื่องจากเพราะการประชุมใหญ่ประจำปีมีขึ้นในอีกสองวันข้างหน้า อเล็สซานโดรจำต้องเข้าร่วมประชุมแทนลูกชายที่ดำรงตำแหน่งประธานบริษัท
“ถ้าเสร็จประชุมแล้วผมจะตามไปนะ” เขาสวมกอดร่างภรรยาด้วยความรัก ทิพย์ธารากอดชายร่างโตไว้แนบแน่นด้วยความรักไม่ต่างกัน
“ค่ะ คุณซานโดยรอย่าบอกพี่ลิปโป้กับวิโตนะคะ ว่าทาร่าจะไปเมืองไทย ทาร่าอยากเซอร์ไพร์สลูก”
“ได้เลยลูกแมวน้อย พอผมตามคุณไปเราจะไปเที่ยวด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูกนะ เราไม่ได้ไปเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันนานแล้ว”
“ได้ค่ะแมวตัวใหญ่” อเล็สซานโดรก้มใบหน้าลงหมายจะจูบเรียวปากของภรรยาที่นุ่มละมุนไม่เปลี่ยนแปลง และปรารถนาที่จูบทุกเมื่อเชื่อวัน หากแต่เสียงของโรเบโต้ คนสนิทพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“เจ้านายครับ” อเล็สซานโดรหันมามองผู้พูดอย่างไม่ชอบใจ หากแต่ทิพย์ธาราพูดออกมาแก้เกมน้ำที่กำลังขุ่นอย่างทันท่วงที
“มีอะไรคะพี่เบตโต้”
“คือว่าคุณหนูโซเฟียมาขอพบครับ” โรเบโต้รีบรายงาน
“ให้เข้ามาได้จ๊ะ” เจ้านายสาวผู้ใจดีเอ่ยอนุญาตเสียงนุ่ม ต่างกับเจ้านายตัวโตที่ตาขุ่น ไม่นานนักร่างของกมลเนตรก็เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“สวัสดีค่ะคุณลุงซานโดร คุณน้าแมว” กมลเนตรพนมมือไหว้ผู้สูงวัยทั้งสองอย่างนอบน้อม เจ้าของบ้านเชื้อเชิญแขกคุ้นเคยนั่งอย่างเป็นกันเอง ถามสารทุกข์สุกดิบให้หายคิดถึง ก่อนที่กมลเนตรจะเข้าเรื่องของตนเอง
“คุณลุง คุณน้าคะ ตามีเรื่องจะรบกวนค่ะ”
“มีอะไรโซเฟีย พูดมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ” อเล็สซานโดรเอ่ยถาม
“คือว่าตาจะมาขอพักที่นี่สักระยะค่ะ พอดีอพาร์ตเม้นต์ที่ตาพักเขากำลังต่อเติมอาคาร ตาไม่มีสมาธิอ่านหนังสือค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทัณฑ์รักอสูรร้าย