ทัณฑ์รักอสูรร้าย นิยาย บท 3

วิตโตริโอถามอีกครั้งเมื่อเห็นเธอนิ่งงัน แล้วเผลอจ้องมองดวงหน้าของปรางค์รวี เธอสวยและน่ารัก ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่มองมาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก หวาดหวั่น หากแต่เจิดจรัสพร่างพรายเป็นประกายสดใสในบางครั้ง หัวใจของคนที่มองกระตุกวูบ หวามไหวในร่างกายเป็นอย่างมาก เมื่อสายตาของเขาหลุบต่ำลงมองคอเสื้อของเธอ สิ่งที่เขาเห็นคือก้อนเนื้อสองก้อนที่แนบชิดบดเบียดอยู่ในเสื้อในสีสวย

ฉับพลันนั้นความคิดบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัว ความคิดนั้นคือ วิธีลงโทษสาวน้อยตรงหน้าที่กล้าพูดพาดพิงเขาจนเขาหยิบยื่น แทนวิธีเดิมที่ตั้งใจไว้ มือหนายกขึ้นสูงใช้หลังมือไล้ไปที่แก้มนวลเบาๆ เธอเบี่ยงหน้าหนีสัมผัสจากเขา ใบหน้าหวานใสแดงเรื่อ มือบางกระชับที่คอเสื้อ เมื่อเห็นสายตาของเขาโลมเลียที่เนินอก

“ปรางค์ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นหนูหรือแมว”

เธอตอบเสียงเบาเจือสั่น ขยับเท้าเพื่อเบี่ยงตัวหนีร่างหนาที่คุกคาม แต่มือใหญ่ก็จับท่อนแขนเล็กไว้มั่น ก่อนจะรั้งร่างงามเข้ามาประชิดตัว

“ฉันจะบอกให้ก็ได้ว่าเธอเป็นอะไร เธอเป็นนางแมวไง นางแมวยั่วสวาท”

วินาทีต่อมาร่างของปรางค์รวีแข็งดุจหิน เมื่อเรียวปากทาบทับกลีบปากนุ่มอย่างรวดเร็วโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว เขาบดเคล้าปากแนบแน่น เคลียคลอสร้างความรัญจวน ใช้ความชำนาญแยกปากของเธอแล้วสอดลิ้นเข้าไปพัวพันแลกรัดลิ้นนุ่ม ที่ตื่นเต้น ตื่นกลัว ประหม่า ร่างกายสาวสั่นยามที่ลิ้นหนาเสาะแสวงหารัดเกี่ยวกับลิ้นบางอย่างเร่าร้อน สมองของเธอชาไปหมด ไม่มีสติหลงเหลืออยู่ ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะขัดขืน ยืนอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแปลกหน้าที่ฉกฉวยจูบแรกไปซึ่งหน้า ทำให้เธอมึนงง สับสน อ่อนแรงไร้การต่อสู้ ยืนนิ่งให้เขาหาความหวานจากปากของเธอเป็นเวลานาน

ความเร่าร้อนและเรียกร้องจากจูบของเขา ส่งผลให้ร่างกายสาวสั่น หัวใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ร้อนรุ่มไปทั่วร่าง กระแสอะไรบางอย่างวิ่งไหลวนผ่านลิ้นหนาที่เกี่ยวพันลิ้นนุ่ม ส่งผ่านมาทางลำคอไหลอาบดั่งสายน้ำตกที่ไหลออกมาจากภูเขาสูง กระทบกับภายในร่างกายจนความเย็นแปรสภาพเป็นความร้อน มันวูบวาบ อย่างที่ปรางค์รวีไม่เคยพบเจอมาก่อน ลิ้นสากใหญ่ยังคงสำรวจหาเกล็ดความหวานจากปากของเธออย่างต่อเนื่อง ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด หญิงสาวรู้สึกว่ากำลังหายใจไม่ออก ออกซิเจนในร่างกายเหลือน้อยเต็มที เลือดในร่างหมุนเวียนช้าลง สมองของเธอหยุดการทำงาน ดวงตาที่ปรือสลัว เริ่มมีความมืดมิดมาเยือน

วิตโตริโอจูบเธอด้วยความกระหายซ่าน ริมฝีปากสีชมพูของเธอช่างนุ่มราวกับครีมนม ความหวานจากปากของเธอเหมือนน้ำผึ้งสดที่ดื่มกินจากรวงผึ้ง ทั้งหอมและหวานยิ่งดื่มกินยิ่งกระชุ่มกระชวย มีพลังขึ้นมาอย่างร้ายเหลือ กลีบปากนุ่มของเธอช่างวิเศษจริงๆ ร่างกายของเขาตื่นตัวทีละนิด คราแรกตั้งใจแค่ลงโทษเธอด้วยการจูบ แต่เมื่อความหวานที่เขาได้รับทำให้เขาคิดที่จะทำอย่างอื่นเพิ่มเติมขึ้นมา

“เฮ้ย!” เสียงห้าวร้องแสดงความตกใจ เมื่อเธอคอพับคออ่อน ร่างกายทรงตังยืนไม่ได้ ดีที่ว่าเขากอดเธอไว้ ไม่เช่นนั้นคงรูดตัวลงไปนอนที่พื้น