ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2401

เย่โจงฉวนในเวลานี้ ไม่มีกะจิตกะใจมากพอที่จะคำนึงถึงเย่ฉางหมิ่นด้วยซ้ำ

เขาในตอนนี้ คนทั้งคนก็ตื่นเต้นอย่างมีอะไรเทียบได้ ในหัวมีเพียงความคิดอย่างเดียว: “ตระกูลซูได้รับความเดือดร้อนอย่างหนัก โอกาสที่ตระกูลเย่จะเหนือกว่าตระกูลซู ก็ใกล้เข้ามาแล้ว!”

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็พูดกับถังซื่อไห่ว่า: “ซื่อไห่ จะต้องติดตามการเคลื่อนไหวของทั้งตระกูลซูอย่างใกล้ชิด ในขณะเดียวกันก็แอบส่งคนไปที่เมืองจินหลิงเผื่อเอาไว้ด้วยนะ ถ้าหากพวกเขาตามหาถึงตัวเฉินเอ๋อ พวกเราต้องไม่เฝ้าดูด้วยความนิ่งดูดาย!”

ถังซื่อไห่เอ่ยปากพูดในทันทีว่า: “ได้ครับคุณท่าน ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ!”

หลังจากที่พูดจบ ถังซื่อไห่ก็พูดว่า: “คุณท่าน ไม่อย่างงั้นผมไปที่นั่นด้วยตัวเอง!”

เย่โจงฉวนพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง: “นายยังไม่ต้องไป ตัวตนของนายค่อนข้างไวต่อความรู้สึก ถ้าหากในเวลานี้นายไปที่เมืองจินหลิง ตระกูลซูจะต้องคิดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพวกเราอย่างแน่นอน ดังนั้นนายก็แค่รอดูสถานการณ์อยู่ที่เย่นจิง กับฉัน และเฝ้ามองสถานการณ์เตรียมรับมือ”

“ครับ!”ถังซื่อไห่รีบตอบปากรับคำ และเอ่ยปากพูดว่า: “คุณท่าน คุณยังมีอะไรอย่างอื่นที่จะสั่งการหรือเปล่าครับ?”

เย่โจงฉวนกำชับว่า: “ตอนนี้นายแจ้งให้คนอื่นๆ อีกยี่สิบนาทีมาประชุมที่ฉัน นอกจากนี้ ถ้าหากทางเมืองจินหลิงนั้นมีการเคลื่อนไหวอะไรก็ตาม จะต้องรายงานฉันในทันที!”

“ครับคุณท่าน!”

เย่โจงฉวนวางสายไปแล้ว ทางเย่ฉางหมิ่นนี้ถึงได้พูดด้วยความรู้สึกน้อยใจว่า: “พ่อ…หนูควรจะทำยังไงดีค่ะ…”

เย่โจงฉวนถึงได้พบว่า ที่แท้โทรวิดีโอคอลกับเย่ฉางหมิ่นยังไม่ได้วางสาย ดังนั้นจึงเอ่ยปากพูดว่า: “แกก็จัดการได้ง่ายมากไม่ใช่เหรอ? โทรหาซื่อไห่ ให้เขาจัดการเครื่องบินไปรับแก”

หลังจากที่พูดจบ เย่โจงฉวนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมา และอ้าปากพูดว่า: “ใช่แล้ว เฉินเอ๋อให้ลูกน้องปล่อยตัวของแกออกมาหรือยัง? แกไม่ได้เจอกับตัวเขาเลยเหรอ?”

“ไม่ค่ะ….”เย่ฉางหมิ่นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำที่ห่อเหี่ยวประโยคหนึ่ง

เย่โจงฉวนอือคำหนึ่ง และสั่งการว่า: “อย่างนี้นะ แกโทรหาเฉินเอ๋อ บอกกับเขาสักคำ ก็บอกว่าแกจะกลับแล้ว โทรหาเขาเพื่อที่จะขอโทษสำหรับความผิดก่อนหน้านี้ อย่าลืมที่จะบอกอีกว่า หลายวันมานี้อยู่ที่เมืองจินหลิง ก็ทำให้เขาลำบากแล้วนะ”

เย่ฉางหมิ่นพูดอย่างตกตะลึงจนตาค้างว่า: “อะไรนะ?! พ่อ! เขาทำให้หนูแย่ขนาดนี้ พ่อจะให้หนูไปขอโทษเขางั้นเหรอ?”

“อีกอย่าง! เขากักขังหนูอยู่ที่เมืองจินหลิงใช้ชีวิตทุกข์ทรมานหลายวันขนาดนี้ ทำไมยังกลายเป็นว่าหนูทำให้เขาลำบาก?!”