เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2400

ถึงแม้ในใจของเย่ฉางหมิ่นจะรู้สึกเสียใจแค่ไหน แต่เมื่อเห็นว่าคุณพ่อพูดแบบนี้แล้ว ไม่สามารถยืนกรานแบบนี้ได้อีกต่อไป จึงทำได้เพียงแค่พูดอย่างเสียใจว่า“งั้นคุณพ่ออย่าลืมสั่งให้เครื่องบินมารับหนูก่อนที่พ่อจะนอนนะคะ……”

เย่โจงฉวนพูดอย่างเหนื่อยล้าไปว่า“เรียกเครื่องบินเรื่องเล็กแค่นี้ ไม่ต้องเรียกพ่อแล้ว ลูกโทรหาถังซื่อไห่ ให้เขาจัดการแล้วกัน”

เย่ฉางหมิ่นที่ได้ยินดังนั้น ในใจจึงรู้สึกเสียใจมากยิ่งขึ้น

“ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าเรื่องแบบนี้ให้โทรหาถังซื่อไห่ก็พอแล้ว”

“แต่ที่ฉันโทรหาคุณท่าน ก็เพราะอยากแสร้งทำตัวน่าสงสารต่อหน้าคุณท่าน？”

“แบบนี้จะสามารถทำให้ความประทับใจที่คุณท่านมีต่อเย่เฉิน แย่ลงเล็กน้อย”

“อีกทั้ง คุณท่านก็รู้ว่าฉันต้องทนทุกข์อยู่ในจินหลิง ก็ต้องชดใช้อะไรให้ฉันบ้าง”

“แต่คิดไม่ถึงว่า คุณท่านจะไม่ให้ความสำคัญกับฉันขนาดนี้……”

ในใจของเย่ฉางหมิ่นถึงแม้จะรู้สึกไม่พอใจ แต่ก็ไม่กล้ายุ่งกับคุณท่านในเวลานี้ต่อไป

กำลังเตรียมจะพูดราตรีสวัสดิ์กับคุณท่านเพื่อจบการสนทนาให้เร็วที่สุด แต่คิดไม่ถึงว่าเวลานี้ โทรศัพท์บ้านบนหัวเตียงของคุณท่านก็ดังขึ้น

โทรศัพท์บ้านที่อยู่บนเตียงของคุณท่านใช้ในการติดต่อฉุกเฉินโดยเฉพาะ

ขอแค่มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น และคุณท่านพักผ่อนแล้ว ลูกน้องที่รายงานเหตุการณ์ ถึงจะใช้สายฉุกเฉินโทรหาคุณท่าน

เวลานี้เองเย่โจงฉวนรับรู้ได้ถึงเรื่องใหญ่ที่เกิดขึ้น จึงไม่มีเวลาสนใจอะไรอีก วางสายแล้วรีบรับโทรศัพท์บ้านทันที แล้วกล่าวขึ้นมาว่า“เกิดเรื่องอะไรขึ้น？”

ในสาย เป็นเสียงโพล่งของถังซื่อไห่“คุณท่านครับ！ผมพึ่งได้รับข้อความ หลังจากที่ซูโสว่เต๋อผู้อาวุโสสองของตระกูลซูไปที่จินหลิงคืนนี้ ก็หายตัวไปในจินหลิงเลย！”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน