บทที่ 7เริ่มต้นหลอมโอสถ /2
รอให้นางถึงระดับหยวนอิงก่อนเถอะ นางจะกลับไปทวงทุกอีแปะคืนด้วยตนเอง!
"ได้แน่นอน หากรวี่เยว่น้อยอยากฝึกการหลอมโอสถ อาจารย์ก็ให้ผู้เชี่ยวชาญมาช่วยสอน" มหาเทพหวงหลงแวบหายไปราวสามอึดใจ
และกลับมาพร้อมเทพหนุ่มรูปโฉมสะคราญยิ่งอีกองค์หนึ่ง ทำเอารวี่เยว่และสหายทั้งสองตัวของนางหลุดอุทานออกมาพร้อมกันอย่างลืมสำรวม
"โห รูปงามมากเลย"
ผู้ที่มหาเทพหวงหลงพามาระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น พลางเดินไปลงนั่งข้างสหาย
"ท่านต้องการให้ข้าช่วยสอนเด็กน้อยปรุงยาอย่างนั้นสินะ" มหาเทพชิงหลงเสกพัดออกมาโบกด้วยท่าทางเกียจคร้าน
"ใช่ เจ้าพอจะช่วยนางได้หรือไม่"
"ได้แน่นอน แต่นางต้องกราบข้าเป็นอาจารย์ก่อน" เขาก็อยากมีลูกศิษย์เป็นผู้ถูกเลือกเหมือนกัน เรื่องดีๆ แบบนี้หมื่นปีจะมีสักครั้ง
รวี่เยว่มองหน้าอาจารย์ของตน ครั้นเห็นว่าเขาพยักหน้ารับ ร่างเล็กจึงเดินมาคุกเข่าและโขกศีรษะจบครบสามครั้งตามธรรมเนียม
"อาจารย์รอง ศิษย์ขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ" ที่นางเรียกอาจารย์รองเพราะจะได้ไม่สับสน
มหาเทพชิงหลงดูพอใจกับไหวพริบของร่างเล็ก เขาเสกตำราออกมาสองเล่ม และบอกให้นางท่องจำเนื้อหาในนั้นทั้งหมด หากทำได้ภายในสองชั่วยาม เขาจะสอนพื้นฐานการควบคุมไฟธาตุให้นางวันนี้
เมื่อหลอมยาผ่าน นางจึงได้ลงสนามไปฝึกฝนการต่อสู้ กับหุ่นไม้มีชีวิตที่มหาเทพหวงหลงเสกขึ้นมา มันมีตบะระดับเดียวกันกับนาง หลังจากโรมรันกันอยู่พักใหญ่รวี่เยว่ก็สามารถเอาชนะไปได้แบบหืดขึ้นคอ
วันรุ่งขึ้นรวี่เยว่จึงขอให้แม่นมพานางไปในเมือง เพื่อหาซื้อสมุนไพรและหม้อสำหรับใช้ในการหลอมโอสถ นางบอกกับแม่นมชุนและชุนอิ่งตามตรงว่า นางอยากหลอมยาขายเพื่อช่วยหาเงินเข้าบ้าน ผู้ใหญ่ทั้งสองซาบซึ้งจนน้ำตาคลอ คุณหนูของพวกนางอายุเพียงเท่านี้ ทว่ารู้ความและเข้มแข็งนัก นับวันยิ่งมีนิสัยใจคอคล้ายรองแม่ทัพเยว่หนิงลี่ที่จากไป
เหลือเพียงอีกสามวันก็จะถึงวันประลอง รวี่เยว่หลอมยาออกมาให้แม่นมชุนนำไปขายให้หอโอสถเป็นครั้งที่สามแล้ว ครั้งแรกทั้งแม่นมและชุนอิ่ง ต่างตกตะลึงกับความบริสุทธิ์ของยาที่รวี่เยว่หลอมออกมาได้ เด็กหญิงบอกพวกนางว่าคงเป็นเพราะใช้ไฟของมหาธาตุหยินหยาง ความบริสุทธิ์จึงได้สูง
…ในที่สุดวันประลองก็มาถึง รวี่เยว่ตื่นขึ้นมานั่งเดินพลังรับแสงอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้าตั้งแต่เช้าตรู่ เสี่ยวหลานและจวี๋จื่อก็เช่นเดียวกัน เมื่อได้เวลาจึงกลับไปรับมื้อเช้าและเดินทางเข้าเมือง
"คุณหนูพร้อมแล้วนะเจ้าคะ" แม่นมชุนเอ่ยถามคุณหนูของตน ซึ่งเวลานี้ระดับพลังอยู่ที่จู้จีขั้นกลางเป็นที่เรียบร้อย ทว่าทุกคนจะรับรู้แค่ว่านางมีพลังอยู่ที่ระดับหนิงชี่ขั้นกลาง
"ข้าพร้อมแล้วเจ้าค่ะแม่นม!!" ร่างเล็กก้าวเท้าผ่านประตู ตรงไปยังลานประลองของสำนักกระบี่จันทราอย่างมั่นใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง