The king of War นิยาย บท 1054

กษัตริย์กวนรู้สึกอกสั่นขวัญแขวน เขาไม่รู้ว่าทำไมกษัตริย์เซวถึงรู้ว่าหยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ?

ไม่เพียงเท่านี้ กษัตริย์เซวยังกล้าที่จะพูดออกมาในที่สาธารณะด้วย

“กษัตริย์เซว คุณกำลังล้อเล่นอยู่หรือเปล่า?”

กษัตริย์เฉายิ้มเยาะ “เท่าที่ผมรู้ หยางเฉินมีอายุเพียงยี่สิบเจ็ดปี บอกผมที เขาเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพหรือเปล่า?”

กษัตริย์ไป๋ยิ้มพลางส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับผู้แข็งแกร่งแดนราชาที่อายุไม่ถึง 30 ปี แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่มีอายุน้อยกว่า 30 ปี”

กษัตริย์หม่าก็หัวเราะเช่นกัน “กษัตริย์เซว คุณอย่าบอกผมนะว่า คนของตระกูลคิงเซวที่คุณปลดออกจากเมืองเยี่ยนตู เพราะหวาดกลัวหยางเฉินผู้นี้?”

เดิมทีเป็นแค่เรื่องล้อเล่นของกษัตริย์หม่าผู้เดียว แต่คิดไม่ถึงว่ากษัตริย์เซวจะพยักหน้าอย่างจริงจังและกล่าวว่า “ใช่ เพราะผมรู้ว่าหยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ดังนั้นจึงส่งคนของตระกูลคิงเซวออกจากเมืองเยี่ยนตู”

คราวนี้ไม่มีใครหัวเราะอีก ทุกคนมีสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังมาก

กษัตริย์เซวไม่มีทางเอาเรื่องสำคัญแบบนี้มาล้อเล่นกับพวกเขา

ยิ่งกว่านั้น กษัตริย์เซวได้ส่งคนของเขาออกจากเมืองเยี่ยนตู แต่เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว หลังจากอุบัติเหตุของหยางเฉิน คนของตระกูลคิงเซวก็กลับเข้ามาในเมืองเยี่ยนตูอีกครั้ง

หรือว่านี่คือปัญหาที่อธิบายไม่ได้?

กษัตริย์กวนเกิดความลังเลในใจ ไม่รู้ว่าควรพูดหรือไม่

ในเวลานี้ขอเพียงเขาเอ่ยปากยอมรับว่า หยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ก็น่าจะไม่มีใครสงสัยในความจริงข้อนี้อีกแล้ว

แต่หยางเฉินนั้นทำให้เขาตื่นตระหนกมากเกินไป นอกจากนี้ยังมีหมอวิเศษอย่างเฝิงเสียวหว่านอยู่ข้างกายเขาอีกด้วย

ถ้าเขาเปิดเผยตัวตนของหยางเฉินในเวลานี้ เกรงว่าอาจจะทำให้หยางเฉินไม่พอใจได้

ถ้าหยางเฉินตายไปแล้วก็แล้วไป แต่ในเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ ในอนาคตตระกูลคิงกวนจะต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน

ถึงอย่างไรตระกูลคิงกวนในตอนนนี้ ก็มีตระกูลเจียงและตระกูลหลินสองตระกูลทรงอิทธิพลในเมืองหลวงแล้ว ได้รับการน้ำใจจากหยางเฉินและมีความสัมพันธ์ฉาบฉวยกับเขา

ถ้าหยางเฉินไม่พอใจเขา เกรงว่ากษัตริย์ของเมืองกษัตริย์กวนจะต้องเปลี่ยนมือไป

“กษัตริย์กวน คุณไม่คิดจะพูดอะไรบ้างเหรอ?”

ทันใดนั้นกษัตริย์เซวก็มองไปทางกษัตริย์กวนด้วยรอยยิ้มและกล่าวขึ้น

ในเวลานี้ กษัตริย์องค์อื่นๆ ล้วนมองไปทางกษัตริย์กวน เพราะกษัตริย์กวนก็เหมือนกับกษัตริย์เซว ได้ส่งคนของตระกูลคิงกวนออกจากเมืองเยี่ยนตูก่อนที่หยางเฉินจะเกิดอุบัติเหตุ

แต่หลังจากอุบัติเหตุของหยางเฉิน กษัตริย์กวนได้ส่งคนของตระกูลคิงกวนไปที่เมืองเยี่ยนตูอีกครั้ง

“กษัตริย์กวน คุณคงไม่ได้ส่งคนของตระกูลกษัตริย์กวนออกไปจากเมืองเยี่ยนตูเพราะหยางเฉินหรอกนะ?”

กษัตริย์หม่าถามอย่างแปลกใจ

ทันใดนั้นกษัตริย์กวนก็ยิ้มเยาะ “ตลก ผมเป็นถึงสมาชิกของตระกูลคิงกวน จะให้ตระกูลเดอะคิงออกจากเมืองเยี่ยนตูเพราะชายหนุ่มคนเดียวได้อย่างไร?”

“ในเมื่อไม่ใช่แล้วกษัตริย์กวนจะอธิบายอย่างไร? เรื่องที่ตระกูลคิงกวนเข้าไปในเมืองเยี่ยนตูอีกครั้งหลังจากอุบัติเหตุของหยางเฉิน?”

กษัตริย์เซวถามกษัตริย์กวนด้วยรอยยิ้ม

“นี่เป็นความลับของตระกูลคิงกวนของเรา ขอโทษที่ไม่สามารถบอกคุณได้!”

กษัตริย์กวนพูดอย่างเย็นชา

เห็นได้ชัดว่าเขาได้เลือกแล้ว

เมื่อได้ยินสิ่งที่กษัตริย์กวนพูด ผู้นำของตระกูลเดอะคิงทั้งหลายก็มีข้อสงสัยอยู่บ้าง แต่ไม่ได้คิดอะไรจริงจัง

ถึงอย่างไรสิ่งที่กษัตริย์กวนพูดก็มีเหตุผล ตระกูลเดอะคิงทุกตระกูลต่างมีความลับของตัวเอง จะบอกว่ากษัตริย์กวนหวาดกลัวหยางเฉิน เพียงเพราะตระกูลคิงกวนได้กลับเข้าไปในเมืองเยี่ยนตูอีกครั้งหลังจากหยางเฉินประสบอุบัติเหตุไม่ได้หรอกมั้ง?

“ถ้ารวมพันธมิตรอีกแล้วชนะก็แล้วไป แต่ถ้าแพ้เราจะทำยังไง?”

“พวกเราห้าตระกูลถูกลดขั้นให้เป็นตระกูลเดอะคิง หากยังตกชั้นอีก เราจะกลายเป็นตระกูลแบบไหนกัน?”

กษัตริย์กวนพูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“ความมั่งคั่งต้องเสี่ยงอันตราย เมื่อร้อยปีก่อน บรรพบุรุษของเราเสี่ยงอันตรายต่อสู้แย่งชิงเมืองเยี่ยนตูเพื่อทำให้ตระกูลของเราแข็งแกร่งขึ้น”

“อย่าลืมว่าราชวงศ์ทั้งสี่ในปัจจุบันนี้ เมื่อร้อยปีก่อนมีศักยภาพไม่เท่าพวกเราตระกูลเดอะคิงทั้งห้า ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของบุคคลนั้น ตระกูลเดอะคิงทั้งห้าของพวกเราอาจจะเหนือกว่าราชวงศ์ทั้งสี่ในตอนนี้ก็ได้”

กษัตริย์ไป๋กล่าวด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง ดูเหมือนว่าเขาจะควบคุมเมืองเยี่ยนตูไว้ในกำมือแล้ว เพื่อที่จะได้สืบทอดตี้ชุน และสามารถสั่งการราชวงศ์ทั้งสี่ได้

ในเวลานี้กษัตริย์เฉาก็พูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว ตระกูลเดะคิงทั้งห้าของเราแต่เดิมเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุด ทั้งหมดเป็นเพราะคนคนนั้น”

“พวกเราห้าตระกูลถูกกดขี่มาร้อยปีแล้ว หากยังไม่ก้าวไปข้างหน้า เกรงว่าเราจะไม่มีความหวังที่จะพลิกฟื้นกลับมาอีกครั้งแล้ว ตี้ชุนเป็นโอกาสแรกที่พวกเราห้าตระกูลได้พบเจอในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา เราต้องคว้าไว้ให้ได้!”

“ตระกูลคิงเฉายินดีที่จะสร้างพันธมิตรตระกูลเดอะคิง!”

กษัตริย์เฉาแสดงท่าทีในทันใด

กษัตริย์หม่าก็แสดงท่าทีด้วย “ตระกูลคิงหม่าของผมก็ยินดีสร้างพันธมิตรตระกูลเดอะคิง!”

กษัตริย์เซวชำเลืองมองกษัตริย์กวนและกล่าวว่า “ตระกูลคิงเซวก็ยินดีสร้างพันธมิตรตระกูลเดอะคิง ฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองของราชวงศ์ดั่งร้อยปีก่อน!”

ครู่หนึ่ง ตระกูลเดอะคิงทั้งห้ายกเว้นกษัตริย์กวน กษัตริย์อีกสี่องค์ที่เหลือก็ได้แสดงท่าทีเห็นด้วยกับการจัดตั้งพันธมิตรตระกูลเดอะคิง

“กษัตริย์กวน ถึงตาคุณแล้ว!”

กษัตริย์เซวมองไปที่กษัตริย์กวนและพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น