The king of War นิยาย บท 1066

กษัตริย์กวนหัวเราะอย่างเหยียดหยาม “นายพูดไร้สาระมากไปหน่อยนะ เหมือนว่านายจะลืมเรื่องหนึ่งไปเลย พันธมิตรตระกูลเดอะคิง ผู้แข็งแกร่งก็ออกมาล้มล้างพวกฉันตระกูลคิงกวนแล้วไง”

“ฉันคิดไม่ออกจริงๆ พันธมิตรตระกูลเดอะคิงยังจะไม่เกรงใจฉันอีกได้อย่างไร?”

กษัตริย์ไป๋โกรธจัดทว่ากลับหัวเราะแทน “ดี! ดีมาก! นายยังไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเสียจริง ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกฉันทั้งสี่คน ทำได้เพียงไปตระกูลคิงกวนเองสักรอบแล้ว”

“กษัตริย์ไป๋ พวกคุณอย่าเข้ามาเด็ดขาดนะครับ!”

เจิ้งเฉียนคุนอยู่ด้านข้างได้ยินเข้า ตกใจยกใหญ่ รีบพูดเสียงดังว่า “ตระกูลคิงกวนมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพคุ้มครองอยู่ ถ้าพวกคุณมาแล้ว มีแต่จะโดนกำจัดทิ้งครับ!”

“ความยิ่งใหญ่ของผู้แข็งแกร่งแดนเทพ เดิมทีไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งระดับแบบพวกเรา สามารถรับมือได้”

“กษัตริย์ไป๋ครับ อย่ามาตระกูลคิงกวนเด็ดขาด!”

ใครจะรู้ว่าเจิ้งเฉียนคุนที่พูดเตือนสติด้วยความหวังดี หลังพูดเรื่องพวกนี้จบ กษัตริย์ไป๋ไม่มีความซาบซึ้งใจแต่อย่างใด กลับตะโกนใส่ “แกหุบปากไปเลย!”

“กษัตริย์ไป๋ ผม......”

เจิ้งเฉียนคุนทำหน้าอึ้งทึ่ง กำลังอยากจะอธิบาย ก็ได้ยินกษัตริย์ไป๋หน้าดุร้ายเต็มที่ตะคอกใส่ “เจิ้งเฉียนคุน แกหุบปากเดี๋ยวนี้ นึกไม่ถึงแกจะกล้าทรยศตระกูลคิงไป๋”

“แกน่าจะรู้ ทรยศฉันตระกูลไป๋ จะแบกรับผลสุดท้ายยังไง?”

เจิ้งเฉียนคุนตกใจค้างหมดแล้ว รีบพูดอธิบายทันที “กษัตริย์ไป๋ ผมไม่ได้ทรยศคุณนะครับ!”

“หึๆ!”

กษัตริย์ไป๋หัวเราะเยาะ “แกช่วยกษัตริย์กวนหลอกลวงฉันด้วยกัน ยังกล้าบอกว่าแกไม่ได้ทรยศ?”

ไม่ว่าอย่างไรเจิ้งเฉียนคุนก็นึกไม่ถึง เขาที่มุ่งมั่นเพื่อตระกูลคิงไป๋ จะสร้างความสงสัยให้กษัตริย์ไป๋

เดิมที เขาตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว ยินยอมตาย จะไม่ยอมรับใช้ตระกูลคิงกวน

เขาเตรียมพร้อมไว้แม้กระทั่งใช้ความตายมาแสดงความจริงใจ

ผลประโยชน์ที่กษัตริย์กวนเสนอมาพวกนั้น สำหรับเขาแล้ว มีแรงดึงดูดอย่างมาก

ปัจจุบันนี้ ความสามารถของเขาบรรลุจุดยอดของแดนราชาสูงสุดแล้ว ถ้าสามารถได้รับคำชี้แนะของผู้แข็งแกร่งแดนเทพสักหน่อย เขามีความมั่นใจว่าจะบรรลุกึ่งแดนเทพ

กษัตริย์กวนพูดแล้ว ขอเพียงเขายอมอยู่ใต้อำนาจ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพท่านนั้น จะเสนอความช่วยเหลือด้านวิถีบู๊ให้เขา

แม้แต่ผลประโยชน์ที่มหาศาลเช่นนี้ เขายังตัดสินใจจะปฏิเสธเลย

แต่ว่าตอนนี้ กษัตริย์ไป๋คิดว่าเขาทรยศแล้ว

“เจิ้งเฉียนคุน ถ้าฉันเดาไม่ผิด ต้องเป็นกษัตริย์กวนรับปากให้ผลประโยชน์ที่แกไม่มีทางปฏิเสธ ดังนั้นแกถึงให้ความร่วมมือกับเขา แสดงละครฉากหนึ่งให้ฉันดูสินะ?”

กษัตริย์ไป๋พูดเสียงโมโหติดๆ กัน

เจิ้งเฉียนคุนหัวเราะเยาะตนเอง “ที่แท้ ในสายตากษัตริย์ไป๋ ผมเจิ้งเฉียนคุนก็เป็นพวกหมาที่ไม่มีมโนธรรมขนาดนี้?”

“เหอะ!”

กษัตริย์ไป๋เย้ยหยัน “แกเห็นตัวเองสำคัญงั้นเหรอ? สำหรับฉัน แกก็เป็นแค่หมาข้างกายฉันตัวหนึ่งเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เห็นแก่ที่แกครอบครองความสามารถแดนราชาสูงสุดไว้ แกคิดว่าฉันจะสนใจแกเหรอ?”

“ตระกูลคิงกวนอยากจะเอาหนึ่งล้านล้านจากพวกฉันพันธมิตรตระกูลเดอะคิง ฉันบอกแกได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า เงินก้อนนี้ พันธมิตรตระกูลเดอะคิงพอจะฝึกฝนผู้แข็งแกร่งระดับแบบแกออกมาได้มากพอ”

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมฉันยังต้องจ่ายเงินจำนวนมากก้อนนี้ มาไถ่ตัวพวกหมาที่ทรยศตระกูลคิงไป๋เหล่านี้ด้วยล่ะ?”

เจิ้งเฉียนคุนรู้สึกเพียงว่าตัวเองปวดใจเป็นพิเศษ

เดิมที นี่เป็นถึงเจ้านายที่เขารับใช้ด้วยใจ ดันมองเขาแบบนี้

ไม่เพียงแค่เจิ้งเฉียนคุน ยังมีผู้แข็งแกร่งคนอื่นที่พันธมิตรตระกูลเดอะคิงส่งออกมาอยู่ด้านข้าง ล้วนทำหน้าเศร้าใจ

แน่นอนว่าพวกเขาเข้าใจดี ตัดตระกูลคิงกวนออกไป ตระกูลเดอะคิงทั้งสี่ที่เหลือก็รวมกันเป็นพันธมิตร ในเมื่อกษัตริย์ไป๋ไม่ยินยอมจ่ายเงินไถ่ถอนคนของตนเองกลับ อย่างนั้นกษัตริย์คนอื่นๆ เห็นได้ชัดว่าคงไม่ยอมจ่ายเงินไถ่พวกเขากลับเช่นกัน