The king of War นิยาย บท 1089

เมื่อกี้ฉินต้าหย่งลืมหยางเฉินไป และหลังจากดึงสติกลับมาได้ เขาก็รีบดึงหยางเฉินมาอย่างรวดเร็ว และแนะนำให้ฉินเต๋อเจิ้งและคนอื่นๆ “ลุงทุกท่าน เขาเป็นลูกเขยของผม หยางเฉิน และเหล่าผู้แข็งแกร่งที่อยู่ข้างหลังเขาคือลูกน้องของเขา!"

“สวัสดีครับท่านผู้อาวุโสทุกท่าน!”

หยางเฉินกล่าวด้วยความเคารพ

ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน หรือเป็นใครก็ตาม คนเฒ่าคนแก่เหล่านี้ได้ใช้การกระทำของพวกเขาทำให้เขาเคารพพวกเขาจากใจ

"ดีดีๆ!"

ฉินเต๋อเจิ้งดูตื่นเต้น จับมือหยางเฉินและกล่าว "คิดไม่ถึงว่า ตระกูลฉินของเราจะมีลูกเขยที่มีความสามารถและหล่อเหลาเช่นนี้ นี่เป็นเรื่องที่น่ายินดีของตระกูลฉินของเรา!"

แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าหยางเฉินแข็งแกร่งเพียงใด แต่พวกเขาก็รู้ว่าหยางเฉินน่าจะมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา จากผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งแปดคนที่หยางเฉินนำมา

“พวกคุณคุยพอหรือยัง?”

ทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาก็ดังขึ้น มันคือฉิหรูเฟิง

เห็นเพียงฉินหรูเฟิงยืนเอามือไขว้หลัง มองหยางเฉินและคนอื่นๆอย่างเฉยเมย และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “พวกคุณคิดว่า ใช้ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายแปดคนนี้ ก็สามารถทำอะไรผมได้งั้นหรือ? "

"คนโง่เขลาไม่มีความกลัว พวกคุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมในวันนี้ แข็งแกร่งแค่ไหน?"

ฉินเต๋อเจิ้งหัวเราะอย่างเย็นชา"ผมทำไม่ได้ ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายแปดคน และพวกเราแดนราชาขั้นปลายและแดนราชาขั้นกลางเหล่านี้ จะไม่สามารถฆ่าแดนราชาสูงสุดอย่างคุณเหรอ "

“พวกคุณคิดจริงๆหรือ ว่าความแข็งแกร่งของผมจะเป็นแดนราชาสูงสุด?”

ทันใดนั้น ฉินหรูเฟิงก็หัวเราะ

“อืม?”

ฉินเต๋อเจิ้งและคนอื่นๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และพวกเขามองไปที่ฉินหรูเฟิงด้วยความเหลือเชื่อ

“บูม!”

วินาทีถัดมา รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมาจากร่างของฉินหรูเฟิง ราวกับทะเลที่มีพายุพัดออกไปทุกทิศทุกทาง

"อะไรนะ?"

“มันเป็นไปได้อย่างไร?”

“คุณ...คุณ คุณได้ทะลุไปยังแดนเทพแล้วหรือ?”

ฉินเต๋อเจิ้งมองไปที่ฉินหรูเฟิงด้วยความตกใจ

เมื่อได้ยินคำพูดของฉินเต๋อเจิ้ง ทุกคนในตระกูลฉินต่างก็ตกตะลึง

เพราะว่า ในเมืองคิงเฉาในตอนนี้ แม้แต่กษัตริย์เฉา ก็เป็นแค่แดนราชาสูงสุดเท่านั้น

ฉินเต๋อเจิ้งกลับได้ข้ามจุดสูงสุดของแดนราชาและกลายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพในตำนานแล้ว?

แม้ว่าฉินต้าหย่งจะไม่รู้จักแดนของบูโด แต่เขาก็สามารถสัมผัสได้ว่า ฉินหรูเฟิงน่ากลัวเพียงใดในเวลานี้

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกเสียใจที่ขอให้หยางเฉินพาเขามาที่บ้านของตระกูลฉิน

ถ้าเขาตายก็แล้วไป แต่ถ้าทำให้หยางเฉินต้องเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้ ลูกสาวของเขาจะทำอย่างไร?

“หยางเฉิน ไม่ต้องสนใจผม รีบไปจากที่นี่เร็วๆ!”

ฉินต้าหย่งกล่าวอย่างรวดเร็ว

ฉินเต๋อเจิ้งและคนอื่นๆก็ดึงสติกลับมาได้ และพวกเขาทั้งหมดมองไปที่หยางเฉินและกล่าวว่า "ใช่ นี่เป็นเรื่องของตระกูลฉินของเรา คุณไม่ควรถูกดึงลงไปในน้ำด้วย คุณควรไปจากที่นี่โดยเร็ว!"

หลังจากพูดจบ ฉินเต๋อเจิ้งก็จำอะไรบางอย่างได้ มองไปที่ฉินต้าหย่งแล้วพูดว่า "ต้าหย่ง คุณไปกับหยางเฉิน พี่ใหญ่ตายไปแล้ว คุณเป็นสายเลือดเดียวของพี่ใหญ่ คุณต้องห้ามตายที่นี่ ไม่เช่นนั้น เมื่อผมตาย จะให้ผมไปอธิบายให้พี่ใหญ่ฟังยังไง!”

“ใช่ คุณชาย คุณรีบไปกับลูกเขยเถอะ แม้ว่าคนเฒ่าอย่างพวกเราไม่มีความสามารถในการล้างแค้นให้คุณท่าน แต่เราสามารถหยุดฉินหรูเฟิงด้วยชีวิตของเราได้”

เหล่าอู๋พูดด้วยดวงตาสีแดงว่า "มีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายแปดคนที่ปกป้อง พวกคุณสามารถออกไปจากที่นี่ได้แน่นอน เราจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสกัดกั้นฉินหรูเฟิงไว้!"

ฉินต้าหย่งร้องไห้ออกมาและพูดด้วยตาสีแดง"ผมจะปล่อยให้ผู้อาวุโสทุกท่านตายเพื่อผมได้อย่างไร? ถ้าวันนี้ผมไปจากที่นี่จริงๆ ผมจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตที่เหลือของผมแน่นอน!"