The king of War นิยาย บท 1091

เหล่าอู๋มองไปที่อู่เลี่ยซึ่งมีเลือดออกจากปากของเขาด้วยดวงตาสีแดง และทันใดนั้นก็มองไปที่ฉินหรูเฟิงและคำราม “ฉินหรูเฟิง อู่เลี่ยทำเพื่อคุณไปมากแค่ไหนแล้ว คุณไม่รู้เหรอ?”

“พูดได้เลยว่า ถ้าไม่มีเขา ก็คงไม่มีคุณในวันนี้ คุณใจร้ายกับเขาขนาดนี้ จิตใจรู้ผิดชอบของคุณ โดนหมาคาบไปกินหรือ?”

ฉินหรูเฟิงซึ่งเดิมต้องการฆ่าหยางเฉินถูกอู่เลี่ยห้ามไว้ และทันใดนั้นเขาก็ไม่ต้องการปล่อยให้คนเหล่านี้ตายอย่างรวดเร็ว

เช่นเดียวกับฉากข้างหน้าเขา อู่เลี่ยกำลังจะตาย ฉินเต๋อเจิ้งและคนอื่นๆต่างก็เจ็บปวด ซึ่งทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก

“เขาจะลงมือกับผม ผมยังจะต้องเก็บเขาไว้งั้นหรือ?”

ฉินหรูเฟิงเอามือไขว้หลัง มองเหล่าอู๋ด้วยสีหน้าเย็นชา

“คุณฆ่าพี่ชายและยึดบัลลัง แม้แต่ทายาทของพี่ชายก็ไม่ยอมปล่อย ตอนนี้คุณต้องฆ่าแม้กระทั่งผู้ที่ทำงานหนักเพื่อตระกูลฉิน คนอย่างคุณมีคุณสมบัติเป็นผู้นำของตระกูลฉินได้อย่างไร?”

เหล่าอู๋คำรามด้วยคำโกรธ

ฉินหรูเฟิงเยาะเย้ยด้วยเจตนาฆ่าในสายตาของเขา "คุณคิดว่า ตระกูลฉินในตอนนี้ นอกจากผม มีใครอีกที่มีคุณสมบัติเป็นผู้นำตระกูลฉิน?"

“ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่ที่พวกคุณเป็นญาติ พวกคุณคิดว่าพวกคุณจะอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้เหรอ?”

“ในเมื่อวันนี้เรื่องถึงขั้นนี้ ผมก็ไม่มีเหตุผลที่จะเก็บพวกคุณไว้”

เห็นเพียงฉินหรูเฟิงกางนิ้วทั้งห้าของเขาออก เจตนาฆ่าที่พุ่งไปทั่วร่างกายของเขา ดวงตาสีแดงเลือดของเขาไม่มีความรู้สึกใดๆ ราวกับว่าเขาเป็นมารจากนรก

เหล่าอู๋ลุกขึ้นยืนตรงและยืนอยู่ตรงหน้าฉินต้าหย่ง นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าต่อฉินหรูเฟิง แต่เขาก็รู้ว่า เขาไม่สามารถฆ่าฉินหรูเฟิงได้ในเวลานี้

ในอีกด้านหนึ่ง มีเลือดไหลออกจากปากของอู่เลี่ย ลมหายใจของเขาอ่อนแอมากจนถึงขีดสุด ชีวิตและความตายของเขาอยู่ชั่วพริบตา

หยางเฉินซึ่งยืนอยู่ข้างหลังฉินต้าหย่ง จู่ๆก็เดินขึ้นไปหาอู่เลี่ย หยิบขวดพอร์ซเลนสีขาวออกมา และเทเม็ดยาสีดำที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของยา

“กินยานี้ไป มันอาจช่วยชีวิตคุณได้!”

เสียงของหยางเฉินลดลง และด้วยการสะบัดนิ้ว เม็ดยาสีดำก็เข้าไปในปากของอู่เลี่ยโดยตรง

นี่คือยาช่วยชีวิตที่เฝิงเสียวหว่านให้กับหยางเฉินโดยเฉพาะ โดยกล่าวว่า มันสามารถช่วยชีวิตได้เมื่อเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

ยิ่งไปกว่านั้น ยาเม็ดนี้หมอเทวดาเฝิงมอบให้กับเฝิงเสียวหว่านก่อนที่เขาจะตาย แม้แต่เฝิงเสียวหว่านก็ยังทำไม่ได้ และยังอยู่ในระหว่างการวิจัย

แม้แต่หมอเทวดา ใช้ทั้งชีวิตให้กับการทำยาชนิดนี้ก็ทำได้เพียงไม่กี่เม็ด สามารถจินตนาการได้ว่าต้องใช้พลังงานมากแค่ไหนในการทำยาดังกล่าว

ในเวลานี้ หยางเฉินได้ให้อู่เลี่ยกินยานี้

หลังจากที่อู่เลี่ยถูกฉินหรูเฟิงตบ เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง เขารู้ดีว่า ชีวิตของเขากำลังจะจบไป

ขณะที่เขากำลังจะตาย เม็ดยาก็เข้าปากของเขา

ก่อนที่เขาจะรู้ตัว เม็ดยาก็กลายเป็นกระแสน้ำอุ่นและไหลลงคอของเขา

ทันใดนั้น พลังอันทรงพลังก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา

อู่เลี่ยรู้สึกชัดเจนว่า อวัยวะภายในซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสกำลังฟื้นตัวอย่างช้าๆในเวลานี้

ไม่เพียงเท่านั้น เขารู้สึกว่ารูขุมขนทั่วร่างกายของเขาดูเหมือนจะเปิดออกในขณะนี้ หายใจเอาออกซิเจนเข้าไป

ทั้งร่างกายของเขาอบอุ่นและสบายมาก และตอนนี้เขาไม่มีอาการปวดเมื่อยหลังจากบาดเจ็บสาหัส

“อู่เลี่ย!”

ฉินเต๋อเจิ้งก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของอู่เลี่ย และมีความสุขมาก และพูดอย่างตื่นเต้นว่า "คุณ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

แม้ว่าอู่เลี่ยจะหลับตา แต่ไม่มีความเจ็บปวดบนใบหน้า ฉินเต๋อเจิ้งรู้สึกได้ชัดเจนว่าพลังของอู่เลี่ยกำลังฟื้นตัวอย่างช้าๆ